Weigeren borst (flow/zuigverwarring)

Ik lees ook mee zelfde probleem hier!

Ik heb hetzelfde probleem, alleen mijn dochtertje snapt niet meer hoe ze de tepel moet pakken.. als ze hem eenmaal heeft gaat het goed maar indd na een pauze dan snapt ze er ineens weer niks van en begint ze heel hard te krijsen.. als ik een tepelhoedje pak lukt het wel, misschien kan je dat proberen?

Oh wat balen ook, maar precies dat hè. Ja ik voed al met een hoedje ivm vlakke tepels… dus dat was de standaard zeg maar. Maar daar snapt ‘ie dus ook niks meer van :-( Hij laat ook vaak los tussendoor en dan begint het weer opnieuw. En soms pakt ‘ie ‘m wel en gaat het wel ineens goed.

Ik heb destijds mijn dochtertje 2 weken moeten fles voeden ivm medicatie die ik moest nemen en die zij niet binnen mocht krijgen. Wij kregen als tip om in een donkere kamer liggend op onze zij te voeden, of ik op mijn rug en zij buik op buik tussen mijn borsten en dan zelf laten zoeken. Wat dan hielp is met de hand een paar druppeltjes eruit te kolven en dan met de tepel langs haar mondje zodat ze de melk al proefde. Uiteindelijk haar niet meer aan de borst gekregen maar dat was voornamelijk te verwijten aan het feit dat ze voorkeur voor kunstvoeding had gekregen. Mijn voorraad was niet groot genoeg haar 2 weken lang borstvoeding te kunnen geven dus moest kunstvoeding bij geven. Toen ze weer aan de borst mocht wilde ze ook geen flessen borstvoeding meer. Alleen nog flessen kunstvoeding.

Ik had dit een paar weken terug ook hij 4 weken oud. CB gaf aan dat babies nog geen verbanden kunnen leggen en dus niet “verwend” kunnen raken met een fles. Ze kunnen nog niet denken “naahh doe mij maar een fles speen ipv de tepel”. Wel hebben we een andere speen gekocht toen (Philips Avent Natural Flow), die net als bij een tepel alleen melk geeft bij het zuigen. Inmiddels drinkt onze kleine gewoon fles en borst goed. Wel deze week weer wat minder, maar dat is geloof ik door het sprongetje waar hij in zit. Precies ook wat jij zegt.. maar 1 borst willen, vaker drinken, borst soms weigeren, wel honger signalen afgeven maar maar kort drinken. We geven er maar aan toe, hopelijk is het sprongetje zo voorbij 🥰 Lekker veel knuffelen en voeden wanneer hij wel wilt.

Hier tijdje terug ook gehad. Toen de tip gekregen om aan te leggen als ze nog half sliep, blijkbaar hebben ze dan als een soort reflex dat ze de tepel wel willen pakken. Werkte en vanaf toen ging het weer goed, ook als ze echt wakker was. Hoop dat t ook voor jullie werkt! Fopspeen gebruiken we nog steeds en geen verwarring.

Dat is een fijne geruststelling vanuit CB. En fijn dat de combinatie borst en fles weer goed gaat! Hier zei de lactatiekundige juist dat ze alles de eerste weken op reflex doen en het met 7 weken een “kritieke periode” is waarin ze meer een koppeling kunnen maken. Dus de voorkeur voor de fles omdat daar de flow constant is en ze niet zo hard hoeven werken voor hun eten. Ik hoop eigenlijk dat jouw CB gelijk heeft 😅 Dan is het een fase waar we weer even doorheen moeten 🙏

Dat gaat hier inderdaad ook goed! Gelijk uit de slaap aanleggen (als ik snel genoeg ben haha, want moet het tepelhoedje altijd nog even “installeren”). Alleen zodra hij dan loslaat tussendoor, is het daarna helemaal weg. Zo gek! Terwijl hij dan een minuut ervoor nog lekker aan het drinken was. Is dat bij jouw dochter niet?

Alleen als er een boertje dwars zit of als ze zuigbehoefte heeft maar geen melk meer wil gelukkig

Ik heb dit ook, eerst pakt ze de tepel goed en als ze eenmaal los heeft gelaten dan word ze gefrustreerd omdat ze denkt dat het niet lukt 😅

Aww super rot he! Hier ging het (eindelijk) wat beter nadat we gestopt waren met de fles. Maar sinds een paar dagen toch weer moeizaam. Het lijkt nu vooral de linkerborst (TSR lijkt minder snel te komen, dan frustratie en huilen en niet meer willen drinken). Hoe ga jij verder op het moment dat ze overstuur raakt? Lukt het om het dan weer op te pakken?

Wat “fijn” om jouw bericht te lezen. Zo herkenbaar. Ik had het zelf kunnen schrijven… Ik lees even mee.

Oh wat rot! Het is echt super pittig. Hier hebben we het dus uiteindelijk wel weten te doorbreken (wel met veel bloed, zweet en tranen 😅). Mocht je nog vragen hebben dan laat het vooral weten.

Ik hoor graag hoe je het doorbroken hebt, het is heel pittig inderdaad

Bij mij gaat het ook niet helemaal goed meer, ze neemt en paar slokken en dan opeens gillen, het ging een tijd goed vooral snachts en smorgens maar smiddags en later op de avond dramaaaaa maar ik heb alles al geprobeerd, andere houding, tepelhoedjes etc maar t is echt niet leuk meer op deze manier maar opgeven zou ik ook heel jammer vinden

Ben inderdaad wel heel benieuwd hoe je dit doorbroken hebt? Kan hier ook zijn dat ze in haar tweede sprongetje zit. Zou dit invloed kunnen hebben denk je?! Het begin gaat goed qua drinken, zou ze na de eerste slokken harder moeten “werken” om de melk te krijgen?

oké, hier komt ‘ie Nadat het begon, hebben we dus eerst 2 weken zitten aanmodderen met andere houdingen proberen, bewegend voeden, veel huid op huid, soms ging het dan beter, dan weer paar stappen terug en dan zat ik er weer helemaal doorheen. Ik had het idee dat we het toch niet doorbroken kregen zolang we de fles bleven aanbieden (dit deden we dagelijks nog, omdat een eerdere LK adviseerde hier wel mee te blijven oefenen). Omdat het echt maar niet beter werd, hebben we een andere LK op uitgebreid huisbezoek gehad. Mijn zoontje was toen 8,5 week. Hij is nu 11 weken. Ze dacht eerst dat er iets mis was met zijn tongriem, maar na check van een preverbaal logopediste was dit in orde. Ze zag vooral veel stress rondom het voeden (bij zowel mij als mijn zoontje). Wat we toen gedaan hebben: - Stoppen met flesje aanbieden. De logopediste en LK gaven aan van dit komt wel weer. Eerst de live BV weer op de rit. Als dit een week of twee lukt, dan weer flesje oefenen. Ik was heel bang voor een flesweigeraar, maar de logopediste gaf aan dat ze nog nooit een kindje niet aan de fles had gekregen, dus daar maar op vertrouwd. Misschien wel fijn om dit zelf even te checken bij een LK. Inmiddels bieden we sinds twee dagen om de dag de fles weer aan en hij drinkt er 20-30 ml uit (dit breiden we nu langzaam uit). En ik zie dat het geen invloed heeft op de bv, heel fijn. - Fopspeen kan wel gewoon! - Maar het allerbelangrijkste: weer rust rondom het voeden creëren. Dit is super moeilijk, want ja: zoveel stress. Hier was het echt een vicieuze cirkel geworden van: angst dat hij niet zou drinken, waardoor bij voorbaat al stress bij mij die je kindje voelt, bij minste of geringste signaal dat hij weigert nog meer stress en wat zorgt voor problemen met de TSR, waardoor je kindjes hongerprikkel niet wordt bevredigd en dan huilen. Ik zei dan ook dingen als “niet loslaten” als hij losliet, wat ook stress geeft bij hem. Dus dan gewoon zeggen: “hey lukt het even niet, dat is oké”. - Het weigeren niet zien als weigeren maar als onmacht - Hoe de rust creëren: kies een houding die voor jullie beiden fijn is, dat geeft rust en regelmaat, niet telkens gaan wisselen in andere houdingen in de hoop dat hij de tepel toch pakt, maar een beetje een baarmoedervibe creëren (dus gedempt licht of donkere kamer en schommelstoel). Ik bood dan de borst aan in Madonna (voor ons beiden meest comfortabel). Lukte het drinken niet, dan uitspreken dat dat helemaal niet erg is en niet verder pushen of aanbieden. Vervolgens echt belangrijk om eerst te troosten of te sussen en vanuit de rust (of meer die baarmoedersfeer) weer aanbieden. Het moet echt geen strijd worden. Of ik ontblootte beide borsten en liet m’n zoontje in het midden op m’n borst liggen en zelf “kiezen” welke borst (ik merkte als hij daar even lag dat hij zich na een tijdje naar een borst ging bewegen). - In de nacht ging vaak beter. Borst in slaperige modus aanbieden. - Wat bij mij ook hielp: dagelijks in de ochtend en avond huid op huid gaan liggen boven op bed met gordijnen dicht en dan je kindje op de borst. Op een gegeven moment ging hij zelf zoeken naar de borst en hapte hij spontaan weer aan. Je kan dit ook in bad doen (therapeutisch voeden). - De LK en logopediste zeiden allebei: 1, 3 of 5 minuten drinken: alles is goed. Laat de tijd los. Misschien drinkt je kindje wel heel efficiënt in die paar minuten. Ga niet stressen omdat je denkt “hij moet minimaal zoveel minuten drinken”. En welke borst (links of rechts) maakt ook niet uit. Hier heeft hij een voorkeur voor rechts, dus prima als hij die wel pakt. En ze zeiden van hij mag per dag prima 1 of 2 voedingen overslaan. Lukt het niet, dan probeer je het op de volgende voedingstijdstip weer - Niet te snel voeding aanbieden, proberen 2-3 uur ertussen (ik had nog wel de neiging de voeding te snel aan te bieden, omdat ik dan dacht “hij moet drinken”). - Ons zoontje had wel gewoon nog goede plasluiers en was vrolijk en energiek tussendoor, dus dat is wel belangrijk - Zoek steun. Het is echt zwaar. Ik deelde veel met vriendinnen en die bleken ook allemaal problemen te hebben gehad met de BV. Het is fijn dat je niet de enige bent. - En ga niet te ver. Ik ben best over m’n grens gegaan, had elke dag meerdere huilbuien, was op een gegeven moment een schim van mezelf, maar kijk wel hoelang dat “oké” is. Het moet niet ten koste van alles gaan. Dus spreek een deadline met jezelf af. Hoelang wil je dit nog proberen? Blok je agenda bijv één week even vrij, zodat je de tijd hebt om ook huid op huid te gaan liggen als het niet lukt. Ik had met mezelf twee weken afgesproken, maar merkte dat het al best gauw beter ging. Na een paar dagen hadden we al meer goede momenten en kwam het vertrouwen bij mij ook weer terug. Na een kleine week voelde het wel weer op de rit. En zoek een fijne LK, die je ook de week na de sessie vaak nog laagdrempelig even mag bellen of appen, dat vond ik ook heel fijn. Iemand die even bij je incheckt. Het is een heel verhaal. Hopelijk een beetje duidelijk. Veel succes. Het is echt wel pittig en zwaar, maar ik ben zelf toch blij dat ik heb doorgezet (ik wilde het gevoel hebben alles eraan gedaan te hebben voordat ik zou kiezen om te stoppen). Dat zit ook een beetje in m’n aard, voordat ik iets kan loslaten. Maar ik denk dat elke keuze goed is ❤️

Heb hieronder net een berichtje geplaatst. Oh ja en een sprongetje kan zeker! Dan drinken ze ook vaak slecht, onrustig en veel huilen. Hier was het (helaas) geen sprongetje. Wat de LK bij mij zag: ik heb best wel veel melk en sterke TSR. Dan na de eerste slokken stroom z’n mond vol en is het best even veel om te verwerken voor ‘m. Dan liet hij vaak los of moest even een beetje huilen. Ik zag dit dan weer als “weigeren” en ging dan toch proberen om de borstvoeding door te zetten. Nu laat ik dit gewoon gebeuren en benoem ik van “het is even veel melk, dat is even lastig hè, neem maar de tijd”. Zoiets. Je zou een LK een voeding mee kunnen laten kijken?

Oh wat rot voor je en super herkenbaar. Telkens als ik besloot van “ik ga stoppen” voelde ik zo’n verdriet en gemis. Goed om te kijken wat voor jullie beiden het meeste rust geeft. Wil je het nog een keer proberen? Maar push jezelf niet te ver. Misschien fijn om een LK mee te laten kijken?

P.s. dat gevoel van opgeven is heel herkenbaar, Het voelde dan ook alsof ik faalde. Maar dat is het absoluut niet!! Een vriendin zei van: kijk hoe mooi dat je je kindje überhaupt al 8 weken borstvoeding hebt kunnen geven, Ik heb aan vriendinnen (die ook eerder met BV moesten stoppen dan ze wilden) gevraagd of ze spijt hadden van de keuze om te stoppen met BV of hoe ze daarop terugkeken. Eigenlijk zeiden ze allemaal dat ze er eerder voor hadden moeten kiezen. En dat ze juist meer genieten van het fles-moment dan borstvoedingsmoment (omdat daar ook veel stress bij kwam kijken). Ik had uiteindelijk besloten nog één poging te doen (alles eraan gedaan hebben voor m’n gevoel) maar met wat hierboven staat denk ik dat stoppen ook een goede keuze was geweest (en misschien voor mijzelf qua stress wel beter). Ik hang/hing er ook wel veel aan op. Mijn vriend heeft überhaupt nooit borstvoeding gehad en is ook hartstikke leuk, gezond en goede band met z’n ouders. Maar dit kan je allemaal pas achteraf voelen. Ben nu blij dat ik heb doorgezet, maar kan me ook voorstellen dat ik blij was geweest als ik was gestopt. En als je het nog wilt proberen, dan vond ik dat wel heel fijn om samen met een professional te doen. Dat je echt een plannetje maakt dat op jullie afgestemd is. Veel succes en weet alles is oké ❤️