Wel kinderwens, niet durven bevallen

Geen ervaring dus op dat vlak geen tips, maar wellicht is een kinderwensconsult bij de VK wat voor je? Om het dan bespreek te maken en wie weet kan zij je dan verder helpen

Ik zit precies met de zelfde gedachten, lees graag mee. Mijn hart zegt heel graag een 2e kindje, maar dat bevallen bij het idee krijg ik al de rillingen. Maar ik heb wel wat onderzoek gedaan maar er is een soort therapie, dat heet geboorsttrauma. Kan je gewoon aanmelden zonder doktersadvies. Ik hoopte dat het vanzelf over zou gaan.

Jaa klopt! Mijn fysio heeft mij wat namen doorgegeven die dat aanbieden. Alleen dat wordt niet vergoed 😓 ik vond het echt heel erg duur. I feel you! 💕

Ik lees mee, kindje van 14 maanden, en ik twijfel. Maar om de keus te maken om weer te moeten bevallen, poeh (en erna 3 maanden slapeloze nachten vanwege koemelkallergie en reflux en veel onbegrip 🙁). Heb al emdr gehad, dus het heeft een plek, maar tegelijkertijd heb ik geen garantie dat de tweede keer minder angstig zal verlopen. Vraag me af of geplande keizersnede ook mag dan? Iemand daar ervaringen mee? Lees mee!

Nee dat klopt idd het is een hoop geld.

Heeft emdr je goed geholpen bij de verwerking? Kun je via de huisarts een verwijzing krijgen of iets?

Mijn 1ste bevalling was niet top, lang gelegen, ruggeprik die niet werkte en uiteindelijk de vacuüm. 2de tot 6cm thuis weeën kunnen opvangen, toen de vk kwam was ik ook ineens zo bang maar tegelijkertijd het besef dat het wel moet, na 11 minuten persen in het zieknhuis de 2de geboren. Ik zeg juist altijd dat ik het liefst nog 10x zou bevallen 😵. Heb je een traumatische ervaring gehad? Als hulp heel duur zou zijn misschien zelf op onderzoek kunnen naar allerlei positieve verhalen. Zie heel vaak op insta prachtige geboortes voorbij komen van dames die zich helemaal hebben ingelezen in verschillende technieken en fases van het lichaam tijdens de bevalling zodat ze precies weten wat hun lichaam doet en je je daar min of meer op kunt voorbereiden. ❤️

Bedankt voor je reactie! Ja ik heb mij dus voor deze bevalling ook heel goed ingelezen, veel video’s gekeken etc. Ik was bekend met wat je kan doen om je lichaam te helpen. Maar de weeën namen mij over. Ik kon echt niks meer. Daar ben ik ook het meest bang voor, de weeën 😓 ik heb van half 2 ‘s nachts tot half 1 ‘s middags de weeën opgevangen (opvangen is een groot woord, meer ondergaan) maar ik was helemaal van de planeet. Toen heb ik een ruggenprik gekregen. Dat is nu mijn gedachte een beetje: mocht ik ooit weer bevallen, wil ik het liefste direct als het begint naar het ziekenhuis voor een ruggenprik 😅

Aah 🥹 Gek is dat het, ik zei na de 1ste nooit meer n ruggenprik! De weeën bij de 1ste waren wel anders, ik denk vooral omdat je niet weet hoe het voelt. Ik was op sterven na dood bleek ik pas 1cm te hebben 😭🤣. Bij de 2de heb ik echt proberen te genieten van de weeën (ja iedereen verklaar me vast voor gek 🤣), op een gegeven vond ik het ook wel echt veel worden en toen had ik dus 'al' 6cm. Het feit dat je zo bang bent en het liefst meteen pijnstilling zou willen zou ik gewoon een bespreekbaar maken met de vk, gewoon nu al nu je nog niet zwanger bent om je angsten/mogelijkheden te bespreken.

Nee de wachtlijsten zijn enorm. Ik had gesprekken gehad met de praktijkondersteuner. En toen via een vriendin een sessie gedaan. Ik kan nu er naar terug kijken zonder dat ik paniek voel. Maar natuurlijk is het wel zo dat het gewoon geen fijne ervaring was.

Precies dit. Complete angst na zo intens pijnlijke weeën. Ik begrijp ook dat dit niet voor iedereen even heftig voelt. Bij mij was het wel thuis btw zonder pijnbestrijding, dus dat zou ik nooit opnieuw zo doen. Daarnaast duurde het persen ruim een uur en alsnog moest er knipjes gezet worden want het lukte niet :( en erna natuurlijk milde verzakkingsklachten gehad wekenlang

Bij mijn tweede zwangerschap dacht ik ook, shit, ik moet weer bevallen. Je gaat er niet meer zo onbezorgd in. Maar met de tweede zwangerschap groeide ik er ook weer naar toe, op een gegeven moment ben je er weer klaar voor. Ik denk dat je als moeder weer die kracht gaat vinden om het kindje ter wereld gaat brengen, want die buik wordt je ook moe.

Ja dat is wel een goed idee! Dat zou ik dan ook sowieso wel willen een gesprekje vooraf.

Ken je het boek Vrije Geboorte van Anna Myrte Korteweg? Wellicht zou je hier iets aan kunnen hebben. Is voor mij heel waardevol geweest om geen angst maar vertrouwen te hebben in de weeën en letterlijk opzij te stappen, zodat je je niet overgenomen voelt door de weeen zoals je zegt.. ik denk dat het na de angstige ervaring die je hebt gehad heel waardevol voor je kan zijn om daar mee aan de slag te gaan mentaal gezien. En icm met EMDR om het trauma te verwerken. Als dat lastig is ivm wachtrijen zou je ook eens kunnen kijken naar iemand die gespecialiseerd is in EFT therapie dit kan ook veel doen voor blokkades en trauma. Ik hoop zo dat je hier mee aan de slag kunt en dit achter je kunt laten én een positieve ervaring mag hebben als er een nog een bevalling mag komen ♥️ want op de natuurlijke manier bevallen brengt ook heel veel goeds voor je kindje vergeleken met een keizersnee. Maar ook hier staat veel over in het boek van Anna Myrte. Zet m op mama 🙏 you’ve got this 🫶

Ik denk alleen dat er per vrouw een enorm verschil zit in de intensiteit van de weeën als met vriendinnen praat. De ene vond het prima te doen, de ander zei dat ze wel dood wilde. Zelf heb ik ook zwangerschapsyoga gedaan, vanalles gelezen over technieken, ademhaling, maar als de pijn zo extreem heftig is, dan ben je niet meer in die mindset om dit soort theorieën te gaan toepassen merkte ik. Dan neemt de intense pijn het gewoon over. Ik geloof er niet in dat als ik meer boeken erover lees, dat dit draaglijker zou worden 😅 Bedoel het niet als aanval :) maar meer van angst is logisch als je het gevoel hebt dat je doodgaat. Dan kan ik wel tig boeken lezen erover, dat helpt dan niet.

Mijn eerste bevalling was vreselijk. Heb daarna lang geroepen het niet nog een keer te willen doen. Maar de wens was zo groot. Bij mijn tweede zwangerschap wist ik dat ik het anders wilde. Ik heb me beter voorbereid, hypnobirthing ingelezen (heeeel helpend!) en alles uitgebreid besproken met de vk en gynaecoloog. Voor mij de belangrijkste punten: - Informed consent: een ingreep mocht pas plaatsvinden als ik geïnformeerd was en uitdrukkelijk toestemming gaf. - Mijn man en ik hadden dingen besproken die we echt anders wilden, zodat we samen duidelijk hadden wat de lijn was die we aanhielden. - hypnobirthing (niet zweverig) gaf mij informatie over hoe ik de controle kon houden, maar me over kon geven aan mijn lichaam. Ademhaling en uitleg hoe het werkt als je weeen hebt. - ik wilde niet meer ingeleid worden en had een datum voor de keizersnede gepland staan als het kindje nog niet natuurlijk was geboren met 41+3. - ik moest aan de ctg met de bevalling en kon een mobiele ctg krijgen zodat ik kon blijven bewegen. - mijn oudste werd veilig opgevangen toen de weeen begonnen, dat gaf me de veiligheid om rustig te bevallen en in mijn bubbel te zitten. Ik heb ook wat helpende accounts gevolg op insta, zodat ik eigenlijk juist uitkeek naar mijn bevalling. Bijv: vraagdevroedvrouw en thepositivebirthcompany Ik zou het nu, voor de ervaring, best nog een keer willen doen eigenlijk.

Daar ben ik het niet helemaal mee eens.. ik heb een zeer pijnlijke bevalling gehad inclusief totaal ruptuur, maar ik heb ondanks de gruwelijke pijn geen angst gehad of gedacht dat ik doodging, juist door haar boek en cursus en het vertrouwen dat ik had door die inzichten. Maar ieder zijn ding, visie, ervaringen, geloof of interesse. ☺️ Ik wilde het gewoon met je delen mocht je er wel voor open hebben gestaan en er wat aan kunnen hebben. Zo niet, vooral ene oor in andere uit ♥️

Wij waren bezig met een tweede maar hebben dit even op pauze gezet omdat de twijfel toe begon te slaan 🙈 Ik heb een traumatische bevalling gehad (inleiding die niet lekker liep, weeënstorm, hartje stopte met kloppen, ineens 10 man in onze kamer en toen spoedkeizersnede) Voor mij staat het al 100% vast dat het weer een ks gaat worden, maar dat maakt mij ook heel bang. Het herstel was echt een bitch, hoe ga ik dat doen met een dreumes erbij?! 😵‍💫

Met een geplande keizersnede is het herstel heel wat gemakkelijker als wanneer je een spoed keizersnede hebt moeten ondergaan. Misschien vind je dat iig fijn om te weten. Lekker is natuurlijk anders, maar met spoed kijken ze niet op een metertje

Een vriendin van mij heeft hetzelfde (gehad)! Zij is doorverwezen naar de POP-poli (even googlen) van het ziekenhuis; hebben extra tijd voor je/bieden begeleiding bij angsten. Zij krijgt nu een geplande keizersnede; geeft een hoop rust!