Zwanger van een regenboogbaby🌈

Hi! Een heel andere situatie, maar afgelopen juni ben ik met 22 weken bevallen van ons stilgeboren zoontje. Ik ben nu iets meer dan 10 weken zwanger, dus het is gelukkig heel snel gegaan. Met 40 weken is wel echt heel heftig zeg! Wil je vertellen wat er gebeurd is? Hoeft niet natuurlijk hè! Ik vind het ook wel fijn om met elkaar te kletsen. Het is toch anders nu. Ik heb ook al 2 eerdere miskramen achter de rug, dus onbezorgd zwanger zijn zat er al niet echt in, maar dit is wel next level vind ik.

Jill haar navelstreng zat 3x strak om haar nekje, dus met laatste stukje indalen is ze heel eng gezegd gewurgd door haar eigen navelstreng. Ik merk heel erg dat ik alles nu onder vergrootglas leg, alert op elk raar steekje of buikpijntje, ondertussen al 2x bij verloskundige geweest ivm bloedverlies ene x bruin bij afvegen en andere x roze. Denk na verlies ook bij jou met 22 weken🌟❤️ dat onze blijdschap en wolk pas komt als we het huilend in onze armen hebben liggen

Hier ook een regenboogje, alleen had ik een missed abortion met 8w afgelopen augustus.

Jeeetje wat ontzettend heftig :(

Wat naar! Was je in het ziekenhuis of thuis? Ik hoop zo voor je dat alles nu goed gaat! Bij mijn zoontje is dat toevallig ook de enige oorzaak die ze hebben kunnen vinden (al weten ze het niet zeker), want verder hebben we alles laten onderzoeken en was er niks mis, behalve de navelstreng strak om z’n nekje 2 keer. De verloskundige is bij mij gelukkig echt heel erg lief! Ze waren er zelf ook mega van geschrokken, omdat we er daar achter kwamen dat het hartje niet meer klopte. Mega onverwachts na een goede nipt en 20-weken echo. Heb deze zwangerschap al 2 keer extra even mogen kijken of alles goed is. Maar inderdaad, pas als hij/zij geboren is kan ik echt genieten denk ik. Heb je nog andere kinderen? Of wordt dit dan je tweede?

Ja dat was echt laatste wat wij verwacht hadden. Ik had vrijdags mijn normale controle in het ziekenhuis en dacht vandaag afspraken maken voor inleiden ivm zwangerschap isias, kon amper nog lopen. Ja jeetje heel heftig dat dat gewoon zo ineens kan, maar stelt het je ook gerust hoe hard dat ook klinkt dat niemand de schuld heeft of dat jij er niks aan kan doen? Ik heb wel rust in het feit dat het niet aan ons ligt of dat het niet iets erfelijks is geweest. Wat is dat fijn, zo word er toch beetje stress weggenomen, Ik mag ten alle tijden ook bellen naar verloskundige gelukkig er is heel veel begrip bij hun naar mij toe Ik heb uit vorige relatie zoontje van 5 die met 29 weken geboren is en aangeborenafwijking dus ik was vorige zwangerschap al medisch en zal nu weer zijn. Vind soms best lastig dat ik echt denk kan het een x gewoon/normaal Dus bij mij zit de spanning en het nog niet genieten er best flink in gehakt nu

Ik ben nu 8+5 weken zwanger na een stilgeboorte bij 22 weken en ook 2 miskramen. Wat een heftig verhaal van jou!

Jeetje, wat heftig! Hoe ervaar je deze zwangerschap?

Ik snap heel goed dat je een ‘normale’ ongecompliceerde zwangerschap wil. Ik gun je dat ook echt onwijs! Wanneer heb je je termijnecho?

Vandaag eerste echte afspraak en gok dan ergens in 2/3 de week december de 12/13 weken echo. Maar moet 23 november ook eerste x naar gynaecoloog dus wacht het allemaal rustig af

Succes vandaag in ieder geval 😊 en de komende tijd natuurlijk!

Hier ook zwanger van ons regenboogkindje. Ons zoontje is vorig jaar september met 25+6 weken gehaald en helaas twee dagen later overleden. Ik had een zwangerschapsvergiftiging te pakken al vanaf 22 weken. Samen gestreden om zo lang mogelijk in mijn buik te blijven en te groeien. Zelf een overload aan medicatie gehad. Mijn lichaam was op! Placenta is gecontroleerd en die was helaas niet goed ontwikkeld vandaar is de zwangerschapsvergiftiging ontstaan. Zodra onze zoon geboren was, was ik niet meer ziek. Heel tegenstrijdig… Nu hele goede opvolging in het UMC+ in Maastricht. Inmiddels 9+4 dagen zwanger.

Heel heftig en geloof idd heel tegenstrijdig omdat je alles over hebt voor je kindje. Fijn dat nu alles zo goed in de gaten gehouden word, hopelijk mag deze zwangerschap alles goed gaan en er straks een mooi kindje en broertje of zusje zijn

Hier ook een regenboogbaby. Ik heb de afgelopen 16 maanden 5x een miskraam gehad. Die 5 waren allemaal ICSI-pogingen, deze zwangerschap kwam spontaan, dus al een wonder op zich, want dat zou theoretisch helemaal niet mogelijk zijn. Ondanks dat de echo's allemaal goed zijn (nu 12w2d), kan ik het nog steeds niet geloven en er ook niet echt van genieten. De enige emotie die ik voel is soms: oh shit, dan moet ik ook gaan bevallen. Maar voorpret in de zin van shoppen, namen bedenken o.i.d., nee, helemaal niet. Hebben meer mensen dit? Ik denk dat het een vorm van zelfbescherming is, maar het voelt ergens ook zo oneerlijk naar dit kindje toe, alsof het niet welkom is omdat ik er niet vol in zit ofzo... Misschien heeft het ook te maken met dat ik nu nog vrij veel klachten heb (HG zwangerschap), dat dat eerst voorbij moet zijn voordat het "genieten" komt.

Ik kan er niet echt van genieten. Elke dag ben ik bang dat het misgaat. Zo te lezen hebben we een klein beetje een zelfde verhaal. Hoe ervaar jij het?

Ik snap het wel. Ik ben dan wel pas 8+6 maar durf ook nog niks te kopen hoor! Vind het enorm spannend allemaal..

Tot nu kan ik ook nog niet echt mega blij zijn of genieten, maar denk ook gezien mijn 2 vorige zwangerschappen dit ook pas gebeurt als alles helemaal goed gegaan is en we een baby levend in onze armen hebben liggen. Ik leef ook echt beetje van echo naar echo afgelopen 3 weken

Jeetje wat heftig allemaal. Ik heb hiervoor een MK gehad met 6 weken en een MA met 13 weken. De termijnecho was helemaal prima en kwam ik tijdens de 13 wekenecho achter dat het hartje is gestopt met kloppen. Nu ben ik precies 10 weken en ik leef ook echt van echo naar echo. Ik denk dat ik pas na die 13 wekenecho een beetje kan genieten

Heftig hoor, voelde je haar wel tot het laatste moment?

Ja, de avond voor de normale controle haar nog gevoeld