Kindje meegeven aan ex

Heeft je ex de kleine al erkend? Als dat zo is, zul je de kleine mee moeten geven omdat je hem anders bewust weg houdt. Er zijn speciale mediators die kunnen helpen bij ouders die uit elkaar zijn en problemen ervaren rondom de omgang. Ik weet niet waar je woont, maar je kan kijken wat er bij jou aangeboden wordt? Wellicht kan het CJG je hier naartoe verwijzen. Succes in ieder geval! Het lijkt me een lastige situatie

Nee, dat niet, en ik weet ook niet of dat nog gaat gebeuren maar ik wil sowieso dat de kleine straks wel gewoon een vader heeft, maar wel eentje die weet wat hij opvoedkundig gezien moet doen en de kantjes er niet vanaf loopt. Ik ga er even naar zoeken in ieder geval, merci!

Zolang hij geen erkenning heeft aangevraagd heeft hij nergens recht op en ben jij verder niets verplicht tot nu toe. Hij kan dus ook geen aanspraak maken op bezoekrecht of omgangsregeling, dus als jij het idee hebt dat je kleintje niet "veilig" is, mag je het bij je houden. Maar ik vind het mooi dat je zegt: ik wil dat de kleine wel een vader heeft, ik zie in mijn werk helaas vaak anders. Hopelijk komen jullie er samen goed uit!

Ja nouja, ik ben zelf een weekend kind geweest voor een vader die mij (achteraf) nooit gewild heeft, en dat wil ik mijn kind kostte wat kost besparen, maar ik merk wel dat ik daardoor extreem beschermend ben wat betreft de opvoeding en risico's. Bovendien weet ik ook dat hij zowel erkenning als gezag makkelijk via de rechter aan zou kunnen vragen en in dat getouwtrek heb ik al helemaal geen zin. Ik hoop alleen wel dat hij zich openstelt voor gesprekken met derden, en daar ben ik ook best huiverig voor want hij is extreem koppig wat betreft het luisteren naar andermans argumenten. 🥲

Dat hoop ik ook voor je! Weet in ieder geval dat je het niet alleen hoeft te doen

In de eerste levensjaren wordt co-ouderschap afgeraden en wordt geadviseerd dat het kind bij één ouder woont en dat de andere ouder door quality time een band opbouwt. Dat betekent op baby leeftijd letterlijk bezoekjes thuis, op dreumes/peuter leeftijd uitstapje en terug naar huis bijvoorbeeld. Dus je hoeft het kindje in het begin nog helemaal niet mee te geven, los van het erkennen van het kind of van het gezag. Zoek deze adviezen op en ga het gesprek aan met hem. Misschien met zijn moeder erbij?

Daar had ik eigenlijk nog helemaal niet zo bij stilgestaan, maar eigenlijk is dit wel heel logisch. Ik zal me hier morgen nog eens even wat in gaan verdiepen. Wat zijn moeder betreft... Lastig. Ik zou het graag doen maar in zijn eigen woorden is zijn moeder "een bemoeial die zich overal in wilt mengen". Maar ik kan het tzt wel eens aankaarten, wellicht dat hij het zou accepteren als hij snapt dat het hierin vooral om de kleine gaat en niet om hem. Bedankt voor je advies!

In je kraam periode hoef je je nergens druk om te maken. Hij heeft gewoon zijn afstand te houden tot jij en de baby zijn hersteld. En inderdaad is co-ouderschap sowieso afgeraden bij kinderen onder de 2. Mijn dochter van anderhalf gaat nu bijv om het weekend 2 dagen naar haar vader van 09.00 tot 17.00. Gaat top. Maar met babies is het af en toe een uurtje en dan ben je er zelf gewoon bij. Ik heb straks het zelfde probleem met mijn ex die denkt ook overal "recht" op te hebben maar geen agent of rechter die een baby uit de handen van een moeder zal rukken. Rechters kijken naar de belangen van het kind niet naar wat de vader "wil". Sowieso als jij het niet vertrouwd moet je je kind niet mee geven. Mocht er door zijn domme acties wat gebeuren met je kind vergeef je het jezelf nooit.

Als hij geen gezag heeft zal hij wel moeten meewerken aan gesprekken met derden. Daarnaast kan het best lang duren voor het gezag is geregeld als dit via de rechter loopt en heb je ook de mogelijkheid om je zorgen te delen.