Hi all,
Ons dochtertje is 5,5 maand en we zijn nu in Curacao met haar vaders familie. Het is gezellig, maar ik bots nu met haar vader over voor mij te belangrijke dingen. Hij vindt het niet nodig om in de schaduw in te smeren, ik natuurlijk wel. Ik vind haar ritme heel belangrijk, vooral omdat ze al zoveel nieuwe omgevingen heeft en omdat ze zo fijn doorslaapt en hij vindt dat we tijdens haar bedtijd gewoon op pad moeten kunnen gaan. Als ze een plekje heeft of iets, is het altijd: waar maak je je druk om.
In zijn familie is een kindje die niet in de autostoel gaat en 1,5 jaar is, nemen ze hem mee ook al is het zijn bedtijd en er is vooral heeeel veel lof voor flexibel zijn.
Nou is ons dochtertje erg tevreden en past ze zich aan, maar als moeder voel ik duidelijk dat ritme voor haar belangrijk is. Ze heeft al een vlucht gehad, moet ze nu ook nog ‘s avonds die onbekendheid in en het voelt gewoon niet goed. Echter sta ik al voor al die dingen best wel strak en daardoor voel ik me ook steeds meer een buitenbeentje.
Kortom, ik baal hiervan en ik mis ook de relatie met mijn partner waarin we makkelijker dingen uit konden praten en connectie met elkaar voelde. Maar mijn veiligheid en gezondheid van mijn kind gaat boven alles.
Hebben jullie advies of herkenning hierin?