Hoi mama's,
Vanaf de geboorte kijkt ons zoontje al heel wakker uit zijn ogen. Hij is altijd erg alert geweest en lijkt alles te zien. Leuk dat hij de wereld zo aan het ontdekken is, maar het leidt er ook toe dat hij snel overprikkeld lijkt te zijn en snel emotioneel/ontevreden is. Recent heeft dit tot twee problemen geleid waarvan ik hoop dat er mama's zijn die dit herkennen en misschien tips hebben.
1. Hij gaat sinds enkele weken 1x per week naar de opvang maar kan daar dus niet aarden. Hij is er snel van slag en van de leidsters moet ik iedere keer als ik hem ophaal weer horen dat hij lastig slaapt, niet alleen kan spelen of op zichzelf kan liggen, enkel vastgehouden wilt worden en snel van slag is als hij alleen wordt gelaten of andere kindjes huilen. Ik denk dat dit komt omdat het te veel is voor hem en nabijheid zoekt. Ze adviseren om thuis te oefenen met alleen spelen. Dit probeer ik al een tijd (in dezelfde kamer wat anders doen, kiekeboe spelen en steeds langer wegblijven etc) maar het mag niet baten. Na hooguit 3 minuten wordt hij gewoon echt verdrietig en geef ik hem toch weet aandacht. Hij heeft ook weinig interesse in speeltjes mits jij er iets mee doet. Het leukste vindt hij sociaal contact: praten, zingen, fysiek spelen en nieuwe dingen ontdekken. Dit betekend dus ook dat ik de hele dag met hem in de weer ben. Nou is dit soms best vermoeiend en zou ik ook wel eens op m'n gemakje het huishouden willen doen zonder tegelijkertijd een baby te hoeven entertainen of een jengelende baby op de achtergrond, maar ik kan me er opzich bij neerleggen dat hij blijkbaar een behoeftig kind is. Maar op de opvang hebben ze natuurlijk niet zoveel tijd voor hem en dat vind ik wel lastig. Hij gaat nu maar korte daagjes van 6 uur omdat ik zelf nog thuis ben maar hoe moet dat als ik weer ga werken en hij er een hele dag zit? Heeft iemand hier ervaring mee en/of tips hoe hiermee om te gaan?
2. Het tweede 'probleem' is van iets andere aard en hier hoop ik vooral dat iemand dit herkent of eerder van gehoord heeft. We zijn nu vier keer wezen babyzwemmen. Dit is natuurlijk super inspannend voor zo'n kleintje maar waar de andere kindjes gewoon lekker een beetje lijken te dobberen en gewoon het half uur volmaken, kijkt ons zoontje het hele zwembad door ennisner na 15 minuten helemaal klaar mee. En dan is hij zelfs gevoed en ver voor zijn volgende slaapje. Inmiddels ben ik erachter dat dit ook een fysieke reactie bij het triggerd (het gebeurd alleen na het zwemmen): als ik hem na het zwemmen voed en hij valt in slaap, dan begint zijn lijfje te trillen. Dit duurt zo'n 5 a 10 seconden. Ik schrok me dood de eerste keer, maar inmiddels lijkt er een causaal verband te zijn met het zwemmen. Herkent iemand dit? Is dit overprikkeling of van de inspanning or iets anders? CB zei 'oh dat doen baby's wel eens'...
Naja, lang verhaal kort: heeft iemand tips hoe om te gaan met een gevoelige baby (of is dit normaal babygedrag dat moet slijten?)? 😅