Wat is jullie ervaring met inleiden?

Hoi! Ik heb (nog) geen vergelijk. Bij mijn eerste dochter ben ik dus ingeleid en nu 32 weken zwanger van de tweede. Iedereen in mijn omgeving doet altijd zo gek over inleiden. “Ik wil dat echt niet” of “lijkt me zo vreselijk” maar ik heb dat zelf helemaal niet zo ervaren. Je weet van te voren wanneer het gaat gebeuren en het gaat echt niet van 0 naar 100 hoor. Ze bouwen het rustig op en ik vond het dus echt prima te doen. Ik denk dat het dus veel pittiger is om natuurlijk weeën te krijgen omdat je dan te maken kan krijgen met een weeën storm bijvoorbeeld. Maar nogmaals dit is mijn beleving en ik heb nog geen vergelijk gehad. Wil je alleen maar geruststellen met mijn ervaring :-)

Mijn verhaal is precies het tegenovergestelde van RJN0592. Ik ben vorig jaar ingeleid met 41 weken en de eerste 6-8 uur voelde ik de weeen niet. En toen kwam het in 1 keer bam. Ik kreeg een weeenstorm en ik dacht dat ik doodging. Ik heb meteen om een ruggenprik gevraagd, terwijl ik dat eerst absoluut niet wilde. Zelfs het zetten van een ruggenprik was moeilijk vanwege de weeenstorm. Het stopte maar niet. Maar goed, na de ruggenprik ontspande mijn lichaam waardoor ik elk uur steeds meer ontsluiting kreeg. Ik vond de weeen echt vreselijk. Het voelde alsof een vrachtwagen over me heen aan het rijden was en dat al mijn botten aan het breken waren. Ik zag ook zwart voor me en ben door deze ervaring zooo bang voor de volgende inleiding 😮‍💨 afgesproken dat ik de ruggenprik neem voor ze mijn vliezen breken. 😂 Wel ervaart iedereen het anders. Hoop dat ik je niet bang maak met mijn ervaring, maar het is wel hoe ik het heb ervaren.

Ik vond het wel vreselijk, het ging te snel en ik kreeg een enorme weeënstorm en het verdere verloop was ook verre van prettig. Toch word ik volgende week hoogstwaarschijnlijk wel weer ingeleid en heb ik daar nu vrede mee. Ondanks dat ik ook altijd riep dat ik dat nooit meer zou doen.

Ik ben twee keer ingeleid en 1 keer natuurlijk bevallen. Heel eerlijk de weeën als je natuurlijk bevalt doen echt veel minder pijn als bij inleiding. Zo heb ik het ervaren. Voor m’n gevoel heb ik bij m’n natuurlijke bevalling helemaal geen echte weeën gehad in vergelijking met de eerste twee keer. Bij de eerste had ik ook een weeenstorm door de inleiding en toen een ruggenprik maar verder een hele fijne bevalling.. bij de tweede in 1,5 uur van start tot baby op borst, hele fijne bevalling.. Als ik mocht kiezen zou ik het liefst natuurlijk bevallen maar dat zit er deze keer weer niet in ivm zwangerschapsvergiftiging, maar ik zie er verder niet tegen op om ingeleid te worden

Dit is ook precies mijn ervaring. Bij de bevalling die uit zichzelf begon waren de weeën pas echt de allerlaatste cms pijnlijk, maar was het veel beter te handelen omdat het voor mijn idee allemaal veel rustiger ging en meer op bouwde. Eigenlijk geen moment gedacht aan pijnstilling omdat op een of andere vreemde manier mijn lijf zo mee ging in het proces dat ik er prima mee kon dealen. Bij de inleiding werden de weeën opwekkers heel voorzichtig opgebouwd maar kwamen ze toch ineens veel sneller en heftiger dan ik had verwacht. Het voelde alsof mijn lijf nog niet helemaal klaar was om met die weeën om te gaan ofzo, de pijn ging voor mijn gevoel echt tot in mijn botten. Was zelfs bij de eerste cms echt moeilijk om rustig te blijven en mee te puffen. Als je ingeleid moet worden, zou ik je zeker adviseren om vooraf de mogelijkheid tot pijnstilling te bespreken. Ik had er voor gekozen vrij snel een ruggenprik te laten zetten, (want voor wie zou ik daar uren pijn gaan liggen lijden als er ook gewoon goede pijnstilling beschikbaar is) Het was fijn dat de ruggenprik gezet werd voordat de weeën echt niet meer te handelen waren. Je moet nl. Goed stil zitten. De ruggenprik zelf wordt eerst plaatselijk verdoofd dus dat valt allemaal reuze mee. Vond het infuus dat ik er bij cadeau kreeg een vervelendere prik dan de ruggenprik. Mijn conclusie: ja ik vond het echt wel pijnlijker, maar je bent toch al in het ziekenhuis dus de drempel om voor pijnstilling te kiezen was voor mij iig veel lager en met ruggenprik kijk ik gewoon terug op een mooie bevalling!

Ik heb geen ervaring met natuurlijk bevallen. Inleiding gehad met 40+6. De inleiding zelf heb ik echt prima ervaren. Wel weeënstorm gehad en bij 7 cm gevraagd of ze de hormonen wilde stoppen. Ik voelde aan alles dat mijn lichaam het verder zelf kon. Wat ook klopte, want na 40/50 minuten begonnen toen de persweeen. Ja het is pijnlijk geweest, maar zonder pijn medicatie gewoon prima gered. En overigens een flink geboortegewicht: 4545 gram. Ik hoop nu natuurlijk te kunnen bevallen, maar als het een inleiding wordt dan sta ik daar weer voor open. Mijn mindset was ook wel dat ze er echt uit moest, want voelde al een aantal dagen weinig tot geen leven. Zelf met een inleiding mag je aangeven dat je het te snel vindt gaan en overleggen over de ophoging van hormonen. Ik hoop dat je een positieve ervaring mag krijgen. Succes en you can do it 🍀

Ik ben de vorige keer ingeleid, maar heb nog geen vergelijking. Toen vanwege langdurig gebroken vliezen. Ik vond de weeën direct al erg pijnlijk en ze kwamen toen het begon elke 3 min en duurde 1 min. Ik kreeg toen pethidine op aanraden van de verloskundige (want nog geen ontsluiting). Daarna rond de 3 cm om een ruggenprik gevraagd, niet omdat ik het écht niet meer trok, maar wel omdat ik wist dat ik het niet tot 10cm ging trekken. Dat hielp volledig en ik kijk daardoor goed terug op mijn inleiding. Mijn advies; maak je geen zorgen. Zoals je hier leest is het bij iedereen anders. Als je het niet meer prettig vindt; probeer in te schatten of je het ‘einde’ gaat halen en vraag anders optijd om pijnstilling, dan kom je er goed door en kijk je ondanks alles er goed op terug. Ik wens je een goede bevalling!

Ook bij de eerste ingeleid en direct een weeenstorm. Er was niet een moment van opbouwen. Nog geprobeerd om ze zelf weg te puffen die weeen, maar ik raakte bijna in paniek van de pijn en om een ruggenprik gevraagd. Toen was alles weer prima, want je voelde niks. De weeenstorm ging door kon ik zien op de monitor. Ze hebben toen de weeenopwekkers twee keer wat moeten terugdraaien want het ging te snel. Deze keer hoop ik op geen inleiding, zodat er een geleidelijke opbouw is in de weeen. Mijn advies: vraag of ze het niet meteen openzetten en bij teveel pijn gewoon om pijnstilling vragen.

Ik ben bij de eerste ingeleid vanwege langdurig gebroken vliezen. Kijk er goed op terug, snelle bevalling van 4,5 uur. Op het laatst wel even een weeenstorm gehad en toen het gevoel dat ik niet meer kon, het te pijnlijk werd, toen had ik al 10 cm en kon ik gaan persen.

Dankjewel allemaal voor jullie verhalen. Het geeft mij een idee van wat ik moet verwachten. Ik ga sowieso vragen om een ruggenprik voordat ze de weeen gaan opwekken. Ik heb een erg lage pijngrens en weet gewoon dat ik in paniek ga raken🥲

Heel positief ervaren! Kijk er heel mooi op terug. De weeen waren wel heel erg heftig maar ik kreeg al snel een ruggenprik en heb geen greintje pijn meer gevoeld🥰

Ik vond het niet zo fijn eerlijk gezegd 😬🥹 Gesmeekt om een ruggenprik terwijl ik vantevoren had gezegd dat absoluut niet te willen. Moest constant spugen van de pijn vd weeen. De ontsluiting etc ging bij mij met de inleiding wel gewoon perfect! Enige nadeel.. kindje was er zelf wss nog niet aan toe waardoor ook na 1,5 uur persen het niet lukte en ik uiteindelijk een keizersnede heb gehad 😔. Ik heb geen vergelijking want dat was mijn 1e kindje en ben nu zwanger van de 2e, maar heb iig afgesproken nu dat ik geen inleiding meer wil. Mocht de baby echt te lang blijven zitten dan ga ik voor een geplande keizersnede.

Ik heb mijn inleiding als een enorme hel ervaren.. ik liep met langdurig gebroken vliezen, ik had nog 0 cm ontsluiting dus had geen keuze in welke manier van inleiden werd ingeleid door middel van pillen( doe ik echt noooooit meer) eerste 1,5 uur weeën om de 2-3 minuten dit vond ik nog te doen vanaf toen 10,5 uur weeënstorm. Pillen zitten in je bloed en moeten uitweken, infuus kunnen ze even uitzetten waardoor je even op adem kan komen. Het ergste was ik had 12 uur lang weeën die helemaal niks hadden gedaan zag nog steeds op 0 cm ontsluiting. Uiteindelijk gesmeekt om een ruggenprik ookal was ik echt anti, vanaf toen kreeg ik oxytocine via infuus eerste 2 uur nog geen ontsluiting en de volgende 2 uur van 0 naar 10 cm. Dit keer wordt ik hoogstwaarschijnlijk weer ingeleid ivm te kleine baby ( eerste dochter was ook een dysmatuur) ben nu al bang.. maar 1 ding is zeker absoluut geeeeeeen pillen!!

Ik ben ingeleid vanwege een grote baby met 37+5. Ballon ging nog niet omdat er nog niets verweekt was. Dus toen pillen gekregen . Uiteindelijk 4 dagen erover gedaan om de bevalling op gang te krijgen. Toen een weeenstorm en uiteindelijk kreeg mn zoontje het zwaar en is ie gehaald met een spoed keizersnede. Deze keer geen inleiding of in ieder geval niet 4 dagen maar alles proberen om de baby geboren te laten worden. Hopelijk komt hij vanzelf en anders ga ik een keizersnede plannen. Heb ook gehoord dat veel vrouwen een weenstorm krijgen door het infuus en dat bij 99% van de inleidingen uiteindelijk een ruggenprik wordt gegeven.

Ik heb vooral de aanloop van inleiding-bevalling zwaar gevonden. De bevalling zelf vond ik alles meevallen. Ben met 38+1 opgenomen en een ballon gekregen. 38+2 zat hij nog en wilde ze die ene dag laten zitten. 38+3 ballon verwijderd, geprobeerd vliezen te breken, lukte niet. Toen kreeg ik pilletjes. 38+4 2cm ontsluiting en vliezen gebroken. Toen ging het heel snel. 10:15 braken ze vliezen. 13:47 is ze geboren. Tot 11:00 waren de weeën heel simpel.. daarna kwam ik in een stroomversnelling.. rond 11:30 zat ik al op 4cm en rond 13:00 op 8 cm. Vanaf 13:19 mocht ik persen (28 minuten). In principe nu een natuurlijke bevalling. Maar wil mij wel laten inleiden vanaf wanneer toegestaan. Ben dit keer niet medisch dus zijn de regels anders... ik hoop dat vanaf 39 weken mag.. heb een zware zwangerschap, dus wil gewoon mijzelf weer zijn..

Heb zelf geen ervaring, alleen wel geleerd bij me hypnobirthing cursus en zwangerschaps yoga dat ze dus in het zkh, als je eenmaal medisch bent of word doordat je het infuus krijgt met synthetische oxytocine, dat het protocol is om die telkens op te hogen om de 20m half uur ong.. waardoor je dus 9vd10 x een weeenstorm krijgt. Eigenlijk al m’n vriendinnen die zo op die manier zijn bevallen die hebben een weeenstorm gekregen. Dus heb geleerd bij me cursussen dat als je eenmaal het infuus bijv nodig heb omdat je ontsluiting echt niet verder gaat, dat ze niet telkens de dosis moeten verhogen en dat je je lichaam zelf weer aan het werk probeert te krijgen. Dus als ze hem omhoog willen zetten dan moet je partner bijv zeggen nou zullen we het even afwachten en over een uurtje weer verder kijken. Dat blijkt vaak heel erg te helpen om je eigen lichaam weer aan het werk te krijgen..

Ik ook ingeleid geweest met 38 weken ivm te kleine baby. Ervaren als horror. Ik zou de avond moeten komen voor inbrengen balonnetje, maar bleek al 3cm ontsluiting te hebben. Dus naar huis gestuurd en volgende ochtend toch verwacht ivm vliezen breken. Achteraf had ik het natuurlijk willen laten gaan, maar ze hebben me toch wee-opwekkers gegeven. Mijn lichaam maakte al weeen aan doordat ik zelf al ontsluiting had, dus het werd dubbelop (lees: weeenstorm). Mijn verloskundige heeft me uitgelegd dat ze die ochtend toch zijn begonnen met opwekken, omdat ik anders op natuurlijke wijze ‘s avonds en wrs in de nacht zou bevallen, en dat zou niet gunstig zijn voor het ziekenhuis ivm personeel etc. Voor hen kwam het “plannen” beter uit, maar voor mij was anders beter. Ik vertrouwde op de gynaecoloog, want die zou het toch wel weten. Nu zou ik het zo anders doen. Wat zijn alternatieven etc?

Ingeleid met 38 weken ivm diabetes type 1. Inleiding viel op zich mee. Duurde lang, omdat ik nog geen ontsluiting had en me zoontje weigerde in te dalen. Toen eenmaal mijn vliezen gebroken konden worden en de ruggenprik geplaatst was ging het snel. Was blij met de ruggenprik, heb de meeste weeen slapend doorgebracht😱, vlak voordat ik mocht gaan persen kwam ik in een storm van persweeen. Maar moest nog wachten op een mm aan de ene kan van de baarmoedermond en de arts. De duur en dat wachten op de arts vond ik verschrikkelijk. De rest viel wel mee. Deze keer zou ik weer ingeleid worden met 38 weken, maar dit wordt een geplande keizersnede met 47 weken.

Ik kon de inleiding alleen aan met een ruggenprik. Daarvoor prima weeen opgevangen, maar omdat ze telkens na een aantal uur weer afzwakten (en vliezen langdurig gebroken waren), ben ik ingeleid. En dat was hel. Maar met ruggenprik ging het gied

Oudste zoon met 38w ingeleid. Jongste met 39w zelf gekomen. Ik heb beide keren vergelijkbare ervaring qua pijn. Beide gingen ook vrij snel waardoor pijnstillers niet meer konden. De bevalling zelf was wel anders. Bij de oudste waren de persweeen vrij kort, had nog adem over als de wee alweer voorbij was. Tweede keer veel langer en met twee keer persen was hij er al.