Afleiding nodig..

Ik herken dit van mijn vorige zwangerschap. En helaas ondanks alle (extra) echo's en controles waarin alles gewoon goed was bleef ik vreselijk in de stress zitten tot aan het einde van de zwangerschap. Ik vond het een hel maar ik kwam er niet uit. Ik werkte toen ook niet en kon er veel te veel mee bezig zijn. Deze zwangerschap ben ik tot nu toe helemaal zen. Ik heb een drukteschopper van 2,5 rondlopen en ik werk weer. Geen tijd om me zorgen te maken en ik weet nu dat mijn lichaam het kan. Mijn advies voor jou is het nu al te benoemen aan de verloskundige en hulp te zoeken. Heel veel sterkte!

Ik heb een eigen psycholoog, gister al geweest. Fijn met elkaar gesproken! Ben ook na positief testen gelijk met m’n medicatie gestopt dus dat is ook wel van invloed nu denk ik. Ik ga morgen even langs de HA ook even bespreken. Dat was sowieso de afspraak vooraf al. En de verloskundige of naja de assistente heb ik het wel verteld. Ik mag ze altijd bellen maar dat voelt zo “als een aansteller”. Terwijl ik weet hoe ik in elkaar zit en dit niet per se onverwachts komt. Ik ben wel enorm dankbaar voor dit, begrijp me niet verkeerd!

Moest je stoppen met de medicatie? Ik gebruikte tijdens mijn eerste zwangerschap een lichte dosis quetiapine om te kunnen slapen. Ik had toen ptss. In overleg ben ik dat blijven gebruiken en dat hielp mij wel gedeeltelijk iig. Wel moest ik daardoor bevallen in het ziekenhuis maar dat wilde ik.toch al. Soms is stoppen niet de beste oplossing. Ik geloof zeker dat je super dankbaar bent, anders zou je ook niet zo bang zijn dat het mis kan gaan. En misschien helpt iets wat je helpt ontspannen zoals yoga of iets degelijks ook fijn.

Ik herken het wel. Ook ieder pijntje of krampje googlen of het wel goed is. Wat ik heb ontdekt is oordoppen in, storytel aan en lekker naar buiten met een goed luister boek. Zo kom je ook nog aan de dagelijkse frisse lucht en beweging en je bent gefocust op het luisterboek

Ik heb al podimo en KOBO, ik ga er ook maar eens aan wagen een luisterboek proberen. Wie weet is het wel erg leuk!

Nee ik wilde dit zelf per se. Ga het morgen toch nog bespreken bij de HA. In het ziekenhuis bevallen wil ik ook sowieso dus dat maakt niet uit. Wellicht toch maar in overleg iets nemen. Het is toch al weer jaren geleden dat ik helemaal zonder zat. En ben al erg lang bekend met medicatie. Soms wel en soms niet. Fijn dat jij toch ook iets had wat een beetje rust in je hoofd gaf. Soms heb je eigenlijk een klein beetje hulp nodig. Ook als je niet zwanger bent en dat is helemaal niet erg.

Schreef dit net in het topic over de eerste echo, maar kan het hier ook delen. Ik denk dat je niet zozeer meer tips nodig hebt voor activiteiten en dergelijke, want zo te horen doe je best veel, maar dat het meer moet zoeken in de richting van je gedachten rondom je zwangerschap. Hier mijn advies uit het andere topic: “Mijn tip is om de zwangerschap niet te groot te maken in je hoofd en vooral te focussen op alle dingen die in je leven gebeuren. Lekker algemeen haha. Ik zie het zo, de enige reden dat je ongeduldig bent en de tijd vooruit wenst is omdat je op zoek bent naar zekerheid dat het goed zit. Ik kies ervoor om te vertrouwen dat het goed zit, dus dan heb ik ook minder die haast om externe bevestiging te zien. Daarnaast helpt het ook, vind ik, om het negatieve scenario helemaal tot het einde uit te denken. Dan kom je er vaak voor jezelf achter dat ook in het meest slechte geval je daar uiteindelijk ook weer een plekje aan zou kunnen geven. Het is zonde om deze weken van je leven voorbij te wensen toch? Er zijn vast veel dingen om plezier aan te beleven. En in the long run komt het hoe dan ook goed!” Hopelijk helpt dit!

Precies dat een rust in je hoofd is ook heel belangrijk voor je kleintje. Trouwens alles is goed gekomen hoor. Van na de bevalling ben ik ernom opgeknap en ptss vrij verklaard en van de medicatie gegaan. Dus het kan allemaal helemaal goed komen

Je hebt helemaal gelijk. Ik zal het dan toch maar serieus bespreken over wat het beste is om te doen.

Ik vind dat je ook helemaal gelijk hebt! Ik denk ook dat ik er een weg in moet vinden… dat is tot op heden nog niet gelukt! Ik denk ook vaak negatieve scenario’s uit, en sluit me volledig aan bij wat jij zegt. Ik kan er dan niets aan doen en dan heeft het zo moeten zijn.. Maar het echt afschudden is lastig 🙁

Ik vind dit herkenbaar hoor bij mij eerste zwangerschap maakte ik me heel erg zorgen ook. En nu eigenlijk weer. Even ter geruststelling. Bij de zwangerschap van mijn dochter had ik echt veel Krampjes en steken en zelfs 2 bloedinkjes gehad. Zij is nu 2 en loopt vrolijk rond. Voelde echt een beetje als menstruatie kramp. Dus probeer daar niet op de letten. Dat betekent dat je baarmoeder aan het groeien is en dus zijn werk doet! Wat ik wel eens deed is meditaties of affirmaties te luisteren speciaal voor zwangerschap, te vinden op YouTube. Hielp mij wel om een een beetje positief naar te kijken en verder is het wachten en dit voelt echt als de langste weken van je leven. Succes hopelijk een goeie echo voor jou binnenkort 😘