Angst? Depressie? Of toch wat anders.

Wat dapper dat je dit deelt. Ik wil je proberen gerust te stellen over iets wat je benoemt: hulpverleners halen niet zomaar kinderen bij een moeder weg. Dat gebeurt alleen in extreme situaties waarin een kind direct onveilig is, en dat is heel wat anders dan een moeder die worstelt met angst, overbelast is of om hulp vraagt. Juist het feit dat jij zélf hulp wilt zoeken, dat je zo duidelijk probeert er voor je kinderen te zijn, laat zien hoe betrokken en zorgzaam je bent.

Dankjewel voor je lieve reactie! Het stelt me een beetje gerust om te lezen wat je zegt.. Ik ben zo bang dat mijn angsten verkeerd opgevat worden, terwijl ik juist heel erg m’n best doe om een goede moeder te zijn. Fijn om te horen dat hulp zoeken juist laat zien dat je betrokken bent. Dat geeft me net wat meer moed om toch een stap te zetten.

Herkenbaar, maar dan vooral heel angstig dat mezelf wat overkomt, ons zoontje of dierbaren. Ik ben best wel een hypochonder en ik pieker snel. Heb zo nu en dan ook wel eens een beginnende paniekaanval, maar gelukkig zet die niet door, maar het is wel heel angstig. Ik B en bij de praktijkondersteuner van de huisarts geweest om hierover te praten en handvaten te krijgen, maar dit werkte voor mij niet echt. Het is ook de ene dag erger dan de andere dag. Ik probeer zo veel mogelijk afleiding te zoeken als ik merk dat mijn gedachten de overhand hebben. Voorheen heb ik wel bij een psycholoog gelopen en dat hielp mij goed!

Je kunt al heel trots op jezelf zijn dat je aangeeft hulp nodig te hebben! Iedereen heeft wel eens hulp nodig dat is geen schande. Neem contact op met de huisarts, zodat ze je verder kunnen helpen. Bij mij heeft voor een andere situatie de ggz praktijkondersteuner erg geholpen maar iedere situatie is anders. Wat hier ook wordt aangegeven hulpverleners nemen niet zomaar je kinderen mee. Goed om juist nu hulp te zoeken voordat je jezelf helemaal “verliest”. Ik wens je alvast heel veel sterkte en een dikke knuffel

Hulpverlener hier! Ik sluit me aan bij wat al gezegd is: dat je erkent dat je klachten hebt en daar actief aan wil werken, is juist heel erg bewonderenswaardig. Ik hoop dat je een fijne therapeut vindt die je zorgen nog meer weg kan nemen en die samen met jou kan kijken wat je nodig hebt om je beter te voelen. Zet hem op! ❤️