Hoe lukt het zwijgen?

Oooh, ik heb eerste ‘echte’ uitje vanavond met vrienden, waar er sowieso alcohol aanwezig is. Meestal drink ik wel een aperitiefje of twee (of drie of vier 😅). Mn vrienden weten ook dat we een wens voor een tweede hebben, dus wordt vervelend om te faken dat ik drink. Maar gewoon “niets” drinken en BOB zijn is geen optie, want dan val ik meteen door de mand. Gelukkig is het een housewarming met veel volk en kan ik wat heen en weer tussen groepjes hoppen. Kijk er eigenlijk wat tegen op. Ook zag ik mijn zussen, mama en schoonmoeder al deze week. Moet zo op mn lippen bijten om niks te zeggen. Maar wil het echt pas aankondigen wanneer we een kloppend hartje gehoord hebben en we bijna 12 weken zijn. Bij mijn eerste zwangerschap vertelde ik het vroeger en had ik alsnog een missed abortion op 13 weken. Ook vonden mijn mama en zus het lastig om te zwijgen, omdat ze heel blij waren en het leuke nieuws ook al wilden rondstrooien. Ze hebben me met hun enthousiasme toen echt onder druk gezet om het sneller met de wereld te delen dan waar ik me comfortabel bij voelde. Ditmaal wil ik echt lang genoeg wachten zodat zij het dan ook snel van de daken mogen schreeuwen. Hoe lukt bij jullie ‘t zwijgen? Vinden jullie het ook zo lastig?