Goedenavond mama’s,
Ik schaam me ervoor dat ik me schaam…
Mijn man en ik zijn in verwachting van ons vierde kindje en we zijn intens gelukkig 🍀. We werken allebei heel hard om onze lasten te kunnen dragen en tegelijkertijd zo veel mogelijk vrijheid te behouden. Zo kunnen we er beiden intensief zijn voor onze kinderen. Dit kindje is dan ook volledig gepland!
Maar hier komt het… We zijn nog relatief jonge ouders. Ik ben zelf 24 jaar oud en mijn man is 28. Eerder had ik geen enkele schaamte over het feit dat ik op deze leeftijd al drie kinderen heb en nu zwanger ben van ons vierde. Dit is immers altijd wat we wilden.
Toch merk ik dat ik, door mijn hormonen en gevoeligheid, soms negatief in mijn hoofd zit.
Ik voel nu soms paniek als ik denk aan het moment waarop we dit nieuws met onze sociale kring – familie, vrienden en collega’s – zullen delen. Ik ben bang dat er oordelen zullen komen, vooral over het feit dat we zo jong zijn en in “deze economie” al zoveel kinderen hebben en er weer eentje op komst is…
Ik heb zelfs overwogen om het stil te houden totdat het vanzelf opgemerkt wordt, maar daarmee dim ik mijn eigen vreugde over dit nieuwe leven dat we mogen verwelkomen.
Mijn man zegt terecht dat het alleen om ons gaat, en zolang iedereen binnen ons gezin gelukkig is, maakt het niet uit wat anderen vinden. Maar toch nemen mijn gedachten dit keer de overhand…
Ik wilde dit gewoon van me afschrijven, in de hoop dat misschien iemand zich herkent in mijn gedachtes en emoties.