Werken na verlof

Ik ervaar dit precies en vind het ook lastig of ik me ziek ga melden na mijn verlof

Ik herken dit echt heel erg…na mijn verlof moet ik weer verder met afstuderen. Ziekmelden kan ik dus helaas niet. Je bent dus zeker niet de enige die hiermee worstelt. Luister vooral naar je lichaam en wat je nodig hebt!

Dankjewel. Respect voor jou dat je nog moet studeren. Het voelt bij mij alsof mn hersenen niet functioneren ik kan me niet concentreren en vergeet constant dingen. Ik hoop dat het bij jou zal lukken ❤️

Waarom doe je niet je ouderschapsverlof erachteraan plannen? 9 weken langer verlof daardoor 🤞

Ja heb ik ook gedaan! Ik ga eerste week november weer aan de slag, zonder gedeelte ouderschapsverlof was dat al 16 september. Wil eigenlijk nog verlengen zodat ik heel de maand november nog vrij heb ivm gedoe bij kinderopvang. Daarna kan je nog 1x per week ouderschapsverlof opnemen, je hebt dan nog genoeg over omdat je het binnen het eerste jaar toch op moet maken

Ik zet ouderschapsverlof en vrije uren in, zodat ik begin met halve dagen, dat geeft mij al veel rust en ik hoop dat werken ook een beetje rust brengt, aangezien ik me dan even alleen druk hoef te maken om mezelf, dus probeer het positief te blijven inzien dat ik straks weer kan beginnen. Misschien is langzaam aan beginnen een optie? Zodat er wat stress voor je weggehaald wordt. Maarja als het niet gaat, gaat het niet he! Dan moet je gwn echt aan jezelf denken en goed je grenzen bewaken. Heel veel succes

Ander perspectief: Het is een drempel die je even over moet, maar ik vond het na mijn vorige zwangerschap ook weer heerlijk om even 3 dagen niet met slaapjes, voeden, zorgen bezig te zijn. Je kunt er ook een open en eerlijk gesprek met je werkgever over aangaan. Wellicht denken ze wel heel goed met je mee en ziek melden kan natuurlijk nog steeds als je het eerst hebt geprobeerd.

Het is even goed voor jezelf om te realiseren: KAN je niet werken of WIL je niet werken. Dus krijg je stress en heb je tegenzin maar denk je dat je er overheen komt met even doorbijten? Of ben je er echt niet toe in staat. Met het nieuwe verlof wordt er zoveel aangeboden zodat je langer thuis kan blijven. Zo blijf ik tot half november thuis en ga tot en met februari maar 3 dagen werken. En die 3 dagen die ik werk zijn 80% ivm kolven. Het verlof is juist omdat na 10/12 weken weer werken echt behoorlijk intensief is. Ik zou hierover met je werkgever in gesprek gaan. Kan je de vraag tussen willen/kunnen niet beantwoorden dan kan je altijd nog een preventief gesprek aangaan met de bedrijfsarts voor je je ziekmeld zodat je daar wat advies uit krijgt. Persoonlijk zou ik altijd eerder kiezen voor ouderschapsverlof dan gelijk ziekmelden. Tenzij je echt ziek ziek bent natuurlijk

Ik vind dat lichamelijk nog kwalen wel een reden is om je ziek te melden als je hierdoor niet kan werken. Of gedeeltelijk ziekmelden bijvoorbeeld. Mentaal kan een drempel zijn die je even over moet, maar speelt ook zeker mee als het blijft hangen en je mentale klachten krijgt

Ik ben hier ook zo bang voor, na een pittige bevalling (knip en spoedkeizersnede) heb ik nu een postnatale depressie, ik kan gewoon mentaal echt nog niet aan werken denken, ik heb niet eens tijd om goed aan mezelf te werken. Ik ga wel 1 dag minder werken per week, maar volledige weken thuisblijven tegen 70% gaat hier niet lukken door dubbele hypotheekkosten ivm nieuwbouw woning. Ik twijfel ook echt over ziekmelden, maar we zitten al zo krap bij ons op werk 😔

Bij een depressie zou ik echt voorzichtig zijn en met je leidinggevende /bedrijfsarts praten. Depressie = ziek Overigens kan je voor die 70% loon een proforma opvragen. Want het is 70% bruto dat betekent niet dat je 30% netto minder overhoudt

Hier ook en nog een paar weken vakantie! Eind november pas weer aan de slag

Hier bijna dezelfde situatie! Spoedkeizersnede en postnatale depressie. Het gaat langzaam beter, maar dat is ook deels omdat het op mijn hart gedrukt is dat het écht niet gek is om je ziek te melden. Uiteindelijk gaat het maar over zo’n kleine periode en maak je het alleen maar erger door juist wel alle ballen hoog proberen te houden. Zorg eerst voor jezelf, mama zijn staat op nummer 1, werknemer zijn komt pas later 🥰

In jou geval zou er geen twijfel moeten zijn; ziekmelden!

Ik herken dit heel erg. Belachelijk eigenlijk hoe korte tijd je verlof hebt na je bevalling. Ben voor de eerste keer moeder geworden. In het begin is het allemaal onwerkelijk, spannend en nieuw. Na een poosje met je baby leer je hem eindelijk kennen en moet je alweer werken 🥲 Wil ook niet werken. En het stomste is dat dit mij de hele dag bezig houd terwijl ik nog ruim 6 weken verlof heb🥲

Bij mijn eerste durfde ik ook niet langer weg te blijven dan mijn zwangerschapsverlof. De week voordat ik moest gaan werken elke dag gehuild. Toen mijn man vroeg wat ik bij de tweede anders wilde doen was mijn antwoord dan ook gelijk langer verlof. Ik zou nu eigenlijk begin sept moeten starten maar heb gelijk gezegd dat ik een maand extra opneem. Ik start nu in oktober en ben daar heel blij mee al denk ik nu al van het gaat me allemaal veels te snel!! Kan je niet in overleg met je werk langer verlof opnemen? Ouderschapsverlof of misschien nog vakantiedagen in zetten?

Hier ook hetzelfde. Door een ontzettend onrustige eerste 4 week met ons meisje heb ik best wat klachten rondom mijn bekken teruggekregen. Ik zou mijn verlof willen verlengen met valantie & 70% regeling. Alleen doen ze op mijn werk ontzettend moeilijk en met ziek melden krijg je ook een reintegratie plicht. Wat ook weer voor wat dingen zorgt…best lastig

Mogen ze niet https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/ouderschapsverlof/vraag-en-antwoord/hoe-kan-ik-ouderschapsverlof-aanvragen Dus jammer dat ze lastig doen maar je hebt echt rechten

Heel herkenbaar. Ik wil en ga ook niet werken. Zware zwangerschap gehad met daarin alleen maar gezeik met werk omdat ik ziek thuis zat en een stakende leidinggevende had. Vlak voor de bevalling verhuisd en 2 dagen daarna werd mijn vriend ziek wat chronisch bleek te zijn (na veel ellende 1 juli pas onderzoek gehad) in de hele kraamtijd heeft hij nergens mee kunnen helpen en heb ook nog een zoon van 9 waarvoor ik er niet eens genoeg kon zijn. Heb al weken burnout klachten en 3 wk p.p. belde leidinggevende mij, ik heb haar in een bericht verteld wat de situatie is en dat ik niet in staat ben om contact te hebben zo snel en toch bleef ze drammen en bellen. Ik heb haar nu genegeerd en ga ook niet meer opnemen voorlopig. Ik heb tm 29 aug bevallingsverlof, dan vakantie en dan ouderschapsverlof tm 16 oktober ofzoiets. Dan meld ik mij ziek. Kan door hun toedoen absoluut niet terug naar werk en heb het nu nog heel zwaar met hoe de kraamperiode is geweest. Geen tijd gehad voor herstel en mentaal zwaar er doorheen. (Tijdens de laatste 2 cm van de bevalling alleen maar bezig geweest dat mn vriend niet flauw viel). Daarbij geef ik bv aan een hongerige baby en nog zeker 2x per nacht een uur bezig. Mn wallen hangen ondertussen tot mn knieën. Ik kan nog niet eens koken omdat de baby mijn aandacht opeist dus laat staan werken. Ben al kapot als ik 3 wassen op een dag doe. 🙄

Lieve mama, Klinkt als een heftige en zware periode. Wees lief voor jezelf al is het 15 min per dag. Ik weet dat het moeilijk is om te doen maar luister heel goed naar jezelf. Je werk dat komt wel weer. En je werkgever mag helemaal niet doordrammen dit kan je eventueel bespreken met een derde/ bedrijfsarts. Ik wens je veel succes en een spoedig herstel toe! Ik ga eerlijk met mijn werkgever bespreken dag ik niet klaar voor ben het werken. Of ik probeer verlof in te zetten of ik meld me ziek. Ik heb nagedacht: we werken tot onze 70e wat zijn deze paar jaren die we stoppen in ons zelf ons herstel en onze kindjes nu ze nog zo klein zijn en ons nodig hebben. Ik heb de knoop doorgehakt ik ga niet werken punt.