Wisselende symptomen & moeite met vertrouwen

Hey... Ik herken dit heel erg. Weliswaar anders dan jij maar ik heb begin dit jaar een miskraam gehad. Ik ben nu weer opnieuw zwanger maar de angst en het gevoel blijft groot dat het niet goed zit. Bij de eerste zwangerschap voelde ik het goed aan, na de eerste goede echo (2 kloppende hartjes) zijn ze gestopt met groeien. Ik wil ook graag vertrouwen op dat het allemaal ontwikkeld zoals de bedoeling is. Maar ik voel telkens 'dat het niet goed zit' en ik kan daardoor moeilijk vertrouwen. Ik hoop dat mijn gevoel dit keer niet dezelfde uitkomst heeft. Ik ben volgende week 11 weken en heb dan 6 dec. eerste echo. Vervroegd gevraagd want de eerste stond anders pas de 20e. Vrijdag duurt dan nog echt heel lang en ik wil nu gewoon weten waar ik aan toe ben. Weten of mijn gevoel klopt of dat het alleen maar angst is. Ik voelde me sinds vorige week ook plots 'leeg', alsof ik niet meer zwanger ben. Heel verdrietig :( Ik voel mij sinds deze week ook gauw down, en overprikkeld. Het gevoel in een cocon te willen zitten. Herken jij dat ook?

Zeker herkenning. Ben ook zwanger geworden met hulp van het ziekenhuis. Ondanks al 4 goede echo’s blijft de onzekerheid (en heb ik al twee keer een pretecho laten maken🙈). Ben nu voorbij de 12 weken en ga het echt proberen los te laten… hoe moeilijk ook. Je bent zeker niet de enige die zich druk maakt of het nog wel goed gaat. Dikke knuffel!

Dank je wel voor je lieve reactie! En fijn te horen dat je het herkent. Ik denk dat mijn medische traject ook zeker nog impact heeft; heb het amper kunnen verwerken omdat we (gelukkig) snel succes hebben gehad, maar het zijn veel heftige emoties achter elkaar. Fijn dat je voorbij de 12 weken bent! Ik wens je een hele fijne zwangerschap verder ❤

Dankjewel voor je bericht, ondanks de verschillende omstandigheden ook veel herkenning. Het gevoel van me willen afsluiten herken ik deels, voel me vooral lusteloos en weinig zin en energie om dingen te doen (ook niet ideaal met werk haha). Dit is sinds deze week wel wat erger naar mijn idee. Wat rot dat jij je ook zo onzeker voelt en vervelend dat je nog even op de echo moet wachten. Zou je al eerder een (pret)echo kunnen doen?

Ik herken dit ook heel erg! Vandaag net als jij ook 10+1 en ziekgemeld van werk omdat ik ook totaal niet lekker in mijn vel zit, veel pieker (door twee miskramen) en daardoor nog meer hoofdpijn krijg. Heb even wat tijd voor mezelf nodig. Voor morgen een pretecho gepland om er weer wat meer vertrouwen in te krijgen. Hopelijk krijg je er dadelijk na de 13 weken echo ook wat meer vertrouwen in. Dit had ik tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje wel en hoop ik nu ook weer te krijgen. Wees lief voor jezelf. Dikke knuffel!

Heel lief, dank je wel! En wat bijzonder dat we precies even ver zijn. Knap dat je jezelf hebt ziekgemeld en een prioriteit maakt van voor jezelf zorgen! Hopelijk heb je een mooie echo morgen.

Heel herkenbaar, wel een andere situatie. Elke dag weer de paniek of het wel goed zit. Eerder dit jaar een missed abortion gehad en het 3 weken niet door gehad. Dus altijd weer de vraag of we bij de volgende echo nog een hartslag zien. Mijn enorme misselijkheid (wk 13 nu) is bij vlagen mijn redding: die geeft me dan toch soms het gevoel dat het goed zit. En het omvallen van de vermoeidheid omdat ik slecht slaap. Zo lastig, maar hoopgevend. Ik wacht op het moment dat ik er van kan genieten maar dat voelt nog heel ver weg. Hopelijk na week 24. Om mezelf te beschermen vertel ik het nu ook nog bijna niemand. De x dat mis ging wist iedereen het met 7 wk al. Zorg goed voor jezelf! Nog even volhouden, er komen vast betere tijden!

Hey ik ben 9+5 heb nog nooit een miskraam gehad. Wel een zoontje van 3. Maar ik voel het zelfde en ook sterk het gevoel dat het niet goed zit, bij mij eerste zwangerschap nog nooit gehad en was toen ook echt niet onzeker. Het voelde heel goed juist. Maar nu meer het gevoel dat ik niet meer zwanger ben. Ook omdat de symptomen ineens weg zijn, eerst was ik onwijs moe en vermoeid misselijk en erg emotioneel. Maar nu ene op de andere dag is alles over en lijkt het als of ik niet meer zwanger ben. Geen idee hoe, ik ga morgen bellen met de VK en kijken of ik misschien toch langs kan komen.

Ik herken dit ook heel erg. Ik ben nu 10+5 en ik kan me ook alleen maar zorgen maken of het wel goed zit. Ik heb eerder een bbz gehad, welke met methrotrexaat is opgelost. Daarna nog een medisch traject in, waarbij er uiteindelijk een kijkoperatie heeft plaatsgevonden en een eileider is verwijderd. Ik mocht gelukkig voor vroege echo’s naar het ziekenhuis. Mijn laatste echo had ik met 8 weken, maar mijn termijnecho heb ik pas met 11 weken. Deze 3 weken lijken echt een eeuwigheid te duren en mijn symptomen lijken ook steeds minder te worden..

Voor mijn geruststelling vandaag een extra echo gedaan met 10+2 en alles was goed! Hier ook afnemende symptomen waardoor ik er bang voor was maar niks aan de hand. Misschien ook voor de andere een kleine geruststelling!

Wat fijn om te horen! En zeker een geruststelling. Ik heb maandag weer een echo, hopelijk verloopt die hetzelfde als bij jou :)

Wat verdrietig, kan me voorstellen dat je je na de missed abortion meer zorgen maakt. Wat fijn dat je de 13 weken al hebt gehaald! Die symptomen geven inderdaad wel hoop, he? Bij mij zijn ze afgenomen en daardoor voel ik ook echt minder houvast.

Lastig dat het zo anders voelt dan bij de eerste zwangerschap. Dat wegvallende gevoel herken ik! En vind het zo moeilijk in te schatten in hoeverre ik mezelf gek maak. Heb je al overlegd met de verloskundige?

Wat naar, wat je allemaal al hebt meegemaakt... En lastig he, die weken tussen de echo's in. Zeker als de symptomen afnemen. Hopelijk heb je binnenkort opnieuw een goede echo!

Ja heb ik gedaan mag dinsdag langs komen voor de echo. Vind het wel spannend, voel me soms ook verward. Hopen dat er niks aan de hand is

Wat goed, ik duim met je mee!

Helaas kon het niet eerder.. Dus nu nog even afwachten tot vrijdag. Maar inmiddels beginnen mijn symptomen af te nemen, mijn borsten zijn weer wat kleiner en minder pijnlijk en ik voel door de angst en het verdriet mijn gemoedstoestand echt verlagen. Ik hoop dat de echo goed is a.s. vrijdag. Maar ik hou rekening met dat we geen activiteit gaan zien.

Wat vervelend. Misschien kan ik je een beetje geruststellen: mijn symptomen zijn ook een stuk minder en ik heb gisteren met 10.5 weken toch weer een prachtige echo gehad - wat een geruststelling. Ik gun je hetzelfde!

Wat fijn om te horen dat je een goede echo hebt gehad! Hoe voel je je er nu onder? Ik ben deze afgelopen dagen weer enorm misselijk en ik kan bijna niks hebben qua prikkels. Die hormoonschommelingen voelen voor mij wel extra bevestigend. Alleen vertrouwen zal ik pas meer krijgen als ik 1 of 2 echo's heb gezien denk ik. Ik ben vrijdag met de eerste echo 10.6. Gelukkig gaan de dagen redelijk snel.

Ik ben nu, na de mooie beelden van gisteren, meer gerustgesteld. Het scheelt dat we over 2 weken dan alweer de 13-weken echo hebben staan. Ik heb al 4 echo's gehad nu ivm het medische traject dat eraan vooraf ging, dus dat heeft me wel geholpen. De periodes tussen de echo's vind ik moeilijk, maar ik ga wel proberen meer te genieten en meer vertrouwen te hebben want met piekeren krijg ik er niet meer controle over... Fijn dat vrijdag voor jou in de buurt komt, lijkt me heel moeilijk om zo lang op je eerste echo te moeten wachten!