Zo lang mogelijk geheim houden

Heee! Hier hetzelfde Bij de 1e keer zwanger heel snel verteld. Dit werd helaas een miskraam. Familie en vrienden wisten dus dat we graag een kindje wouden dus bij de volgende zwangerschap ook erg snel weer verteld. Nu onze dochter 1,5 is begon het gekriebel toch wel voor een 2e maar dit werd helaas ook een miskraam. Vond het wel erg moeilijk om dat voor me te houden omdat we erg graag onze wens voor een 2e liever voor ons hielden. Nu opnieuw zwanger zon 5 weken? En hebben het nog niemand verteld. Extra leuk en spannend want niemand verwacht dat we voor een 2e gaan en al helemaal niet nu. Daarom wil ik het het liefst ook geheim houden en het mooiste lijkt me om dat tijdens de kerst te vertellen omdat we dan allemaal samen zijn! Maar ik weet niet hoe het zal gaan na de 1e echo ... Misschien wil ik het dan wel van de daken schreeuwen hahaa

Bij mijn vorige zwangerschap heb ik het meteen op de dag van de positieve test aan vriendinnen en familie verteld. Nu voel ik de drang veel minder het aan iedereen te willen vertellen en vind dat eigenlijk wel fijn. We willen na de eerste echo het aan mijn eerstegraads familie vertellen en alleen vriendinnen die heel dichtbij staan

Hoi! Hier even een ander geluid maar doe vooral wat goed voelt voor jullie! Ik vertel het hier best snel aan iedereen. Mede omdat ik afgelopen jaar 4 miskramen heb gehad. De laatste was een missed abortion met 11.3. Ik heb het hier heel erg zwaar mee gehad. En mede doordat veel mensen al wisten dat ik zwanger was heb ik zo ontzettend veel steun gekregen. Mega veel kaartjes van ook collega’s. Het zou voor mij persoonlijk heel erg lastig geweest zijn als ik dan had moeten vertellen dat ik zwanger was. Maar dat is dus voor iedereen heel verschillend.

Ik ben zwanger van de eerste na icsi. Onze omgeving weet dat er een kinderwens is en dat het niet vanzelf gaat. Maar nu zeggen we tegen ied dat ze geen updates meer krijgen omdat we het vervelend vinden om steeds ook negatief nieuws te delen. Ons plan is het verborgen te houden tot half december, dan zijn we rond de 13 weken. Dat scheelt ook een hoop commentaar en bemoeienis (goedbedoeld) van ouders en schoonouders.

Bij de eerste verteld met 14 weken, 2e met 16 weken. We willen het nu tot 20 weken voor onszelf proberen te houden, als alles goed gaat en dat lukt. Wij waren heel open absoluut geen 3e te willen, maar zijn nu dus van mening veranderd na een miskraam eerder dit jaar. Familie met felle reacties/meningen als je meer dan 1 of 2 kinderen hebt..😅 dus wij vinden het wel prima in ons bubbeltjes te zitten.

Ik heb het al wat vriendinnen verteld ook omdat ik hiervoor een missed abortion heb gehad en graag wil kunnen bespreken met mijn lieve vriendinnen wat ik helaas thuis even iets minder kan. Mijn vader en mijn vriend ouders willen we nog even geheim houden tot na de eerste echo. Ook mede hierbij omdat mijn vader vorige x wel eerder wist en bleef zeuren wanneer ik het mijn broer ging vertellen en dat waren we nog niet van plan toen 🙈

Ik had het iedereen verteld toen we de verjaardag van m'n zoontje vierde ik was zo blij. 2 dagen later op de verjaardag van m'n zoontje een echo met een hartje dat niet meer klopte. Ik wil het nu pas met 3 maanden aan iedereen vertellen ook aan m'n zoon aangezien hij zo verdrietig was de vorige keer

Wat slim van jullie! Bij onze eerste wist iedereen precies wat de status was en dat vond ik uiteindelijk heel vervelend. Ik voelde me echt alsof ik van m'n naasten was en door de hele situatie vonden m'n naasten dat het hun recht was om alles te weten, terwijl we veel dingen gewoon samen, m'n partner en ik, wilde verwerken. We hebben toen de zwangerschap ook heel vroeg aangekondigd omdat het voelde dat dit moest. We hadden liever langer willen wachten. Ik kon ook echt niet mee gaan in de blijheid van de omgeving. Door deze ervaring hebben we het traject voor een tweede voor onszelf gehouden en nu ik zwanger ben wil ik eigenlijk wachten tot kerst. Misschien gemeen van mij maar ik kijk echt uit naar de verontwaardigde reacties over hoe we het in ons hoofd haalde het pas zo laat te vertellen.

Mijn moeder weet het nu al, wist het bij de vorige 2 ook een paar dagen na de positieve test. De rest van de familie/vrienden wil ik het vertellen met de kerst. Dan ben ik 15 weken zwanger. De reactie van mijn leidinggevende toen ik het vertelde bij de tweede zwangerschap rond 11 weken (na een goede termijnecho) was: oh wat spannend en vroeg. Hopelijk gaat alles goed 🤷🏻‍♀️ dus op het werk vertel ik het pas in het nieuwe jaar.

Ik snap je volledig. Een deel van onze omgeving weet ook waar we stonden in het traject en dat er een terugplaatsing was geweest. Maar ook hen zeiden we “voorlopig geen updates” en dan wordt gerespecteerd vooralsnog. Ik vond het uiteindelijk ook vervelend om iedereen op de hoogte te houden van wanneer echo en wat de uitslag was. Ene kant is die betrokkenheid natuurlijk ook fijn, maar ergens ook beknellend.

Heyhey, Hier hetzelfde. Bij de 1e en 2e keer wisten ze het heel snel. Deze keer wil ik het aan niemand vertellen op mijn beste vriendinnen na dan dat ik weer in verwachting ben van een 3e kindje. Dit omdat mijn 2e ook een juni kindje is en ben uitgerekend 10 dagen na zijn verjaardag🌸

Wij zijn nog in dubio. Mijn partner wil het iedereen het liefst morgen al vertellen, terwijl ik liever nog een paar weken wacht. Maar zou het mijn ouders/schoonouders wel graag willen vertellen. Zouden jullie de eerste echo afwachten?

Ik ben nu pas een dag over tijd, maar heel veel mensen weten het eigenlijk al. Deels omdat ik nu al hele erge last van kwaaltjes heb, maar eigenlijk vooral omdat ik zo blij en enthousiast ben dat ik het niet voor me wil en kan houden 😇

Ik vind het vroeg vertellen ook dubbel. Hoorde van een vriendin die op 5w aankondigde aan familie dat ze zwanger was volgende reactie: “ooh maar het is nog erg pril, kan nog van alles misgaan toch”. Dat is niet de reactie die je wil 😝. Anderzijds vind ik het ook (voor mezelf) gevaarlijk om de nieuwe zwangerschap al te “vieren” terwijl ik nog geen kloppend hartje heb gehoord. Bescherm mezelf hier liever voor, na een missed abortion op 13 weken (en toen al 2x een mooie hartslag gehoord)

Wij gaan het terug doen zoals bij de eerste. Mijn moeder en zussen na de eerste echo en mijn man vertelt het zijn moeder en broer en zus. De rest van familie/vrienden gaan het of zien aan de buik als ze mij zien of wanneer wij een foto plaatsen na de geboorte va het kindje. Vond het wel fijn zo dus we doen het dit keer gewoon opnieuw zo😁

Ik vind dan ook wel dat er een verschil is tussen vertellen en aankondigen. Ik vertel het vriendinnen die ik graag veel mee praat om ook mijn ei kwijt te kunnen en eventuele zorgen te uiten. Maar daarbij hou ik ook rekening dat het nog pril is en mis kan gaan en ook dat vind ik fijn omdat ze er dan ook zijn. Maar echt “officieel “ wereld kundig maken nee. Dat komt later

Eerste zwangerschap heb ik het pas met 18 weken aan familie en wat vrienden verteld en denk pas met 30 weken aan de rest van de wereld. 😊 Vond dat heerlijk.. had het ook zo helemaal niet kunnen vertellen. 😁

Ik snap niet hoe je dat doet, mensen zien toch je buik ?

Toch lukte het prima haha. 😂

Mijn man heeft zich versproken dus mijn schoonmoeder wist het 5 dagen na wij het wisten 😂😂. M’n beste vriendin wist het 30 minuten nadat m’n man het wist 😂😂. En verder wil ik het nog niemand vertellen. Ik denk dat ik het m’n 2 directe collega’s vertel na een kloppend hartje. Want die waren de vorige keer ook betrokken bij de bbz (aangezien ik in eens niet op werk was ivm de operatie). Ik wil het zo lang mogelijk voor me houden. Maar voor mijn gevoel groeit mijn buik nu al.