Zwanger na miskraam

Jup herkenbaar. Heb zelf ook al een topic gestart hierover om elkaar te steunen tijdens deze prille zwangerschap na een miskraam. Misschien kan je daar ook aansluiten 😉 Maar herkenbaar hoor. Heb zelf vorige maand een miskraam gehad en nu wonder boven wonder weer zwanger. Ben blij dat het weer gelijk gelukt is, maar ben ook erg sceptisch. Probeer er niet teveel mee bezig te zijn. We zien wel hoe het loopt. Kan me niet verheugen, want inderdaad; straks gaat het weer mis. Denk dat dat er een beetje bij hoort. Die onzekerheid is verschrikkelijk… Als ik er wel aan denk dan raak ik ook gestresst, dus probeer me nu maar gewoon te focussen op andere (leuke) dingen. Hopelijk gaat de tijd dan sneller tot aan de eerste echo 🤞🏻 Zelfs de verloskundige nog niet ingelicht, komt nog wel, eerst maar eens een knaltest krijgen, dan pas aanmelden had ik bedacht

Dankjewel voor je bericht. Ik zag je topic pas later dus heb mij ondertussen al aangemeld. Ik duim voor jullie 🙏🏽🍀

Hee, Ik snap je heel goed! Ik heb intussen ook 2 miskramen gehad (laatste jaar geleden) en ben ook heel bang dat het fout gaat. De buikpijn/kramen die ik afgelopen maandag en dinsdag had waren een houvast voor mij, dat was een teken dat er wat in mijn buik was/gebeurde. Maar nu sinds woensdag is dat gevoel weg en heb ik naast een beetje pijnlijke borsten, nergens last van.. Iedere keer op het toilet ben ik weer bang bloed mee te vegen of het vruchtje in de toilet te zien 😞 en ik moet nog tot 17 oktober wachten op de eerste echo. Ik vreet mezelf op uit angst.. Mocht je het prettig vinden, ik heb je een vriendschap verzoek gestuurd ❤️

Herkenbaar… Ook hier vergelijkbaar. 23 augustus een miskraam gehad en gisterenavond weer een positieve test in m’n hand. Ik was natuurlijk blij, maar kreeg ineens enorme spanning. Kom er niet van slapen.

Allereerst van harte gefeliciteerd! Hopelijk mag alles goed gaan 🍀. Helaas hier geen echte tips/adviezen. Eerder dit jaar heb ik een miskraam gehad waarna ik gelijk erna terug zwanger was. Helaas hebben wij afscheid moeten nemen van onze dochter ivm niet levensvatbaar zijn. De zwangerschap zelf was best wel zwaar ivm HG (met diverse opnames, maanden op een donkere kamer gelegen, (thuis)infuus en sondevoeding). Zelf ben ik nog aan het reïntegreren op het werk waarbij ik er gisteren achter kwam dat ik wederom zwanger blijk te zijn. Begrijp me niet verkeerd, want hoewel ik enorm dankbaar ben dat ik terug zwanger ben: ik kreeg een lichte paniekaanval. Allerlei emoties gingen er door me heen: ongeloof, angst, schuldgevoelens (naar mijn werk, kind etc) en nog veel meer. De blijdschap probeer ik dan ook echt toe te laten, maar die deur staat momenteel nog op een hele kleine kier. Het ongeloof en de angst overheersen momenteel nog. Ik heb ook de verloskundige gebeld en die was wederom heel lief en aardig. Ook als de misselijkheid erger wordt: gelijk aan de bel trekken, ook al is het in het weekend. Dat was wel even fijn om te horen, de angst om weer zo ziek te worden is dan ook behoorlijk aanwezig. Na het overlijden van onze dochter heb ik me voorgenomen om, indien ik terug zwanger zou zijn, er toch zoveel mogelijk van proberen te genieten. Zwanger worden is een wonder, zwanger zijn is een wonder en een gezond kind in je armen sluiten is een wonder. De kans dat het misgaat is altijd aanwezig en ben ik me ook bewust van, alleen wil ik mijn angst niet laten overheersen daar er toch (weer) in wondertje in mij groeit. Ik had ook voor een vroege echo mogen komen, maar wilde toch afwachten tot 7-8 weken. Ik zou bij de echo “graag zekerheid hebben dat er een (mogelijk) kloppend hartje te zien is” en niet dat ik in eventuele onzekerheid zou zitten dat er de mogelijkheid zou zijn helemaal nog geen kloppend hartje te zien. Praat vooral over je gevoelens, ook bij de verloskundige. Dat is zo belangrijk en (ik zeg het ook even voor mezelf) probeer te genieten van het feit dat er een wonder in je buik groeit. Hopelijk mag alles goed gaan 🍀

2x miskraam gehad en daarna kern gezond zoontje gekregen. En nu weer zwanger 😉 geef de moed niet op je lijf kan het

Ah Herkenbaar en erg verdrietig! Wij hebben afgelopen juni een miskraam gehad en afgelopen vrijdag een positieve test. Heel blij, maar toch wat voorzichtig, omdat je denkt, straks gaat het weer verkeerd… Je durft nog niet teveel in de toekomst na te denken en dit geeft hier ook wel stress. Hopelijk kan je voor een vroege echo rond de 7/8 weken. Dit ga ik ook vragen.

Helaas nu weer een miskraam, gisteren ineens de zwangerschapstest negatief en vandaag begon de bloeding. 😞

Wat enorm naar, sterkte 🤍

Ik heb dit ook. Telkens in het toilet kijken… en met afvegen. Pff Maarja na 3 miskramen, 3 jaar verder met zkh traject is het nu hopelijk goed!🙏🏼 Het blijft wel echt lastig en angstig.

Wat vreselijk voor je 💔 Heel veel sterkte ❤️‍🩹

Mijn vierde zwangerschap eindigde vorig jaar in een miskraam. Ik vond het mentaal ook heel erg zwaar en durfde dus ook pas na ruim 1 jaar pas weer zwanger te worden. Ik merk dat ik ook nog niet echt blij durf te zijn en dat ik nog niet de verloskundige heb durven te bellen. De vorige keer is het namelijk na de eerste echo mis gegaan. Kwam zeker niet door de echo, maar we zagen wel een kloppend hartje. Al zag dat vruchtje er op de echo wel anders uit. Ik durf alleen dus geen inwendige echo meer te krijgen. En waar ik het eerst direct vertelde tegen mijn man, mijn beste vriendin en mijn ouders heb ik dat nu niet gedaan. Wel tegen mijn man ondertussen haha. Maar de kans dat het wel goed gaat is zo veel malen groter. Hoe zonde is het als in juni de baby is geboren en ik heb niet genoten van de zwangerschap. Dus dat probeer ik nu ook te doen.

Ah wat verschrikkelijk!! Heel veel sterkte!❤️