Voorkeur voor één ouder

Hier het zelfde.. Mijn man gaat er gelukkig heel luchtig mee om, want we weten dat dit een fase is.. Zo denken we dan maar.. Probeer het vooral niet persoonlijk te nemen, de mama-baby band is gewoon nog hechter.. Geef er niet altijd aan toe, ik loop regelmatig even de kamer uit als onze dochter bij papa zit en hem wegduwt, als ze mij niet ziet, is het wegduwen minder..

Hier juist meer papa dan mama.. vind het zo lastig.. ik denk dat het een fase is.

Klinkt bekend! Ik werk ook vanuit huis en ze wilt altijd naar mij, ook al zit papa klaar om met haar te spelen. We merken wel dat het minder is als ik niet in het zicht ben of er niet ben. Ik denk dat het er beetje bij hoor en geniet er soms ook wel stiekem van ;) Wel denk ik dat het goed is om het samen te blijven doen, zodat ze niet gewend raken dat mama altijd eten geeft, naar bedje brengt etc!

Ik heb geen aparte ruimte om ergens anders te werken. Moet dus wel in de woonkamer. In de ochtend haal ik haar wel samen uit bed als het kan en na haar tweede slaapje weer. Omdat ik dat gezellig vind en ik mijn man wil helpen.

Ik werk ook in de woonkamer hoor! En ik ga ook mee uit bed halen als het kan, zeker gezellig :) het is een uitdaging inderdaad haha

Hier gaat mijn zoontje meer naar zijn vader.is echt lastig...

Ik had ook geen aparte werkruimte maar heb toen toch een werkplek kunnen creëren in de babykamer haha nu heb ik een bureau “achter” zijn bedje. Ik werk al maanden thuis en merk ook dat als mijn man papadag heeft gehad hij aan hem geplakt is en als hij hem een paar dagen niet veel heeft gezien overdag, dat hij dan alleen oog heeft voor mij. Dus ik denk ook dat het komt doordat je meer bent met haar...

Lastig voor je man deze situatie. Maar ik heb wel is gelezen dat als ze voorkeur voor 1 ouder hebben, dit echt een fase is. Het is niet zo dat ze minder van hem houdt! Zo werken die kleine hersentjes niet. Ik herken je verhaal niet echt. Mijn zoontje van 9 maanden lijkt een voorkeur te hebben voor ons beide. Bij pijn, honger en slapen mama. En bij spelen meer papa. Maar hij geeft alleen mij nog kusjes vanaf het begin. Maar is nog ook gek op papa. Zeker als hij van zijn werk komt dan besta ik niet meer. Ik zou je partner ook betrekken bij de verzorging en spelen etc. Maar toch ook dat jij het blijft doen. Lijkt me heel lastig voor jullie! Maar ik geloof echt dat het helemaal goed gaat komen met zulke lieve ouders

Lief berichtje, dank je wel! Papa is juist heel erg betrokken bij alles. We verschonen samen. Doen samen badje, spelen doet ze met hem. Hij geeft ook wel eens eten. Maar als hij dichtbij komt voor een kusje duwt ze hem letterlijk weg en in zijn armen duwt ze zich van hem af. Vind het zó sneu voor hem want ze geeft mij steeds kusjes. Ik weet dat ze echt wel van hem houdt en hij is super lief voor haar. Dus het komt vanzelf goed maar ik zou zó graag willen helpen.

Aaah super lastig dit!!.. Jullie doen het al super goed zo te lezen. En als je man zelf zonder jou het badje doet? Of zonder jou eten geeft ipv samen? Dit zou je misschien ook nog is kunnen proberen. Mijn zoontje is vaak huileriger als papa bijvoorbeeld het badje doet. Niet omdat mijn man het niet goed kan, maar die is vaak onhandig met aankleden en wat ongeduldiger etc. Maar toch laat ik mijn man het badje dan alleen doen omdat ik bijvoorbeeld iets in huis moet doen en vind dat mijn zoontje ook moet leren hoe papa in elkaar zit. Snap je wat Ik bedoel? Geef het de tijd ook.. Al wil je het zo graag oplossen..snap ik helemaal

Ik denk ook dat het een fase is. Maar misschien dan toch papa dit alleen even lagen doen?

Poeh lastig, iets met controle en het beste willen voor mijn dochter en mijn man. De situatie willen redden als het even lastiger gaat. Mijn man is ook minder geduldig. Dus ik help hem dan graag even als ik hem zie rommelen. Wordt een uitdaging.

Herkenbaar, hier ook 😅

Maar als jij er niet was, had hij het waarschijnlijk ook wel gered. Je moet m ook dr kans geven.

Ja maar dan zou ik thuis komen met mijn man moe en chagrijnig en mijn dochter een beetje uit haar doen misschien. Maar ik snap helemaal dat het belangrijk is om hem meer alleen te laten doen. Ik ga het nog is met hem bespreken.

Hier ook vaak zo. Het is een fase die lang kan duren en die vaak weer komt is mijn ervaring. Je man vooral zelf laten doen en zelf iets anders gaan doen. Het helpt ook om je man er aan te herinneren dat zingen en vertellen. Wat hij doet vaak helpt. En aanraak spelletjes helpen ook. En verder het feit dat het een babietje is en dat die er niks aan kunnen doen.

Mn dochter van 3 heeft nog steeds van die perioden. Dat vond mn partner al lastig. Nu gaan beide kinders tegelijk door die fases. Ik denk ook dat quality time zonder mama helpt. Maar thuis werken helpt niet, borstvoeding ook niet. En alles dicht door corona in combinatie met nattigheid en kou buiten helpt helemaal niet. Op papadag heeft hij ze nu een paar keer meegenomen naar zijn ouders, daar gingen ze aan hem hangen. Dat deed hem wel goed 😂