Nightterrors (nachtangst) ervaringen gezocht

Ik herken dit maar al te goed. Wij maken haar wakker en laten haar bij ons slapen, dan voelt ze zich veilig en is er niks meer aan de hand en is ze ook niet moe de volgende dag

Ik krijg hem dus met geen mogelijkheid wakker.. hoe doe je dat precies?

Ik dacht dat je juist niet wakker moet maken. Juist zorgen dat ze blijven slapen, het is een soort droom die weer weg trekt. Hier lijkt vroeger naar bed te helpen. We hebben haar soms al om 6 uur op bed gelegd en dan sliep ze soms tot 8 uur ‘s ochtends. Maar ze heeft er zeker wel 3 maanden last van gehad.

Hier is het minder dan vorig jaar. Ik ging er vaak bij zitten en een hand op het ruggetje (buikslapers) en dan gewoon rustig leuke dingen vertellen van de afgelopen dag. Merk wel dat het vaak samen gaat met groeispurts of als we hele drukke periodes hebben.

Ik laat hem nu slapen met een nachtlampje aan, dat was voor ons de oplossing.

Ons zoontje heeft hier ook last van. Al ongeveer een jaar. Het is heel zielig om te zien en het enige wat je kan doen is erbij zitten en lieve woorden fluisteren. Op een gegeven moment wordt het minder en slaapt hij weer door. Wakker maken is ons afgeraden. We hebben dat wel eens gedaan maar toen was hij nog meer in paniek.

Ik denk dat sommigen het onderscheid tussen night terrors en bang zijn in de nacht of nachtmerries niet goed snappen. https://www.kinderneurologie.eu/ziektebeelden/slaap/pavornocturnus.php

Mijn zoontje heeft er met momenten ook last van, een paar maanden terug was het wel erg hevig. Hier is het vooral als hij oververmoeid is of door omstandigheden te laat gaat slapen dus zoveel mogelijk proberen te vermijden. Hier hielp verder ook niets, proberen troosten, tegen hem praten of over de rug wrijven o.d. maakte het allemaal erger en zorgt dat het langer duurt hier.

Mijn zoontje had er ook last van, superzielig, ook helemaal in paniek maar wel nog steeds half slapend. Wat ik hem ook vertelde maakte hem niet uit, hij bleef krijsen 😮‍💨 Ik probeerde hem overdag zo weinig mogelijk prikkels te geven en goed te letten op wat hij zag en wat hem bezig hield maar het was onvermijdelijk, er waren nachten dat hij gwn droomde over ons, dus dat hielp niet echt. Als hij het al kon vertellen want ja, meestal bleef hij maar in die paniekmodus hangen en herinnerde zich de volgende ochtend (gelukkig) niets meer... Het heeft zeker een 6tal maanden hevig geduurd maar is uiteindelijk wel gewoon over gegaan. Ik hield hem vast of en liet hem weten dat ik er was, en vertelde hem (en mezelf) dat dit wel moest voorbij gaan 😅 Dus jammer genoeg weinig tips, enkel hoop. Hou vol, en als je het echt niet meer weet kan je altijd eens praten met de huisarts of consultatiebureau, die hebben er mij toch wat door kunnen praten. En als het niet had opgehouden konden ze een soort slaaptesten doen enzo 🤷‍♀️ Ik weet zo goed wat je doormaakt, heel veel succes en goede moed 🍀

Laatste paar weken hier ook last van, hij was echt vreselijk moe erdoor. Het advies is om ze niet wakker te maken. Wat eventueel zou helpen is wanneer je het tijdstip weet, want vaak is het elke avond hetzelfde, 5 minuten ervoor wakker te maken om de cyclus te doorbreken (was hier 20.15 en elk uur daarna tot kwart over 11). Dat werkte hier trouwens voor geen meter, hij slaapt overal doorheen en kregen hem niet wakker. We hebben hem op vrije dagen laten slapen in de middag om bij te tanken en het is nu wel veel minder. Een nachtangst zou alleen gemiddeld 2-3 uur na inslapen gebeuren, oververmoeidheid kan het triggeren dus ik zou hem niet later naar bed brengen

Ik deed mijn zoontje net voordat het zou gebeuren wakker maken. Voor een plasje bijv. Hielp hier erg goed. Nu bijna geen last meer van aanvallen.