Twijfel over huwelijk

Herkenbaar. Alleen bij mij heb ik hier zelf ook aandeel in. Het moederschap valt mij best zwaar. Mijn hoofd zit constant vol, veel last van prikkels. Hierdoor neem ik zelf ook geen initiatief om wel leuke dingen te gaan doen. Weinig gesprekken, veel met telefoon, veel thuis, wel negatief commentaar maar geen complimentjes, hier ook weinig bij verjaardag (kaartje met bloemetje zou ik tevreden mee zijn). Maar zoals ik al zei, het is niet dat ik momenteel heel erg mijn best daarvoor doe.

Hoi! Wat vervelend zeg! Ik herken het heel erg, en wij zijn in relatie therapie gegaan. Heeft onze ogen beiden enorm geopend en zijn achter wat dingetjes gekomen! De therapeut stelde ook een vraag; hoe was het voor kinderen wie nam toen initiatief om leuke dingen te gaan doen? Was jij dat ook al? Zoja waarom doe je dat nu dan niet meer? Kun je samen afspraken maken (wij doen dit ook, ene keer regelt hij wat andere keer ik). Het is ook niet leuk dat hij niks met je verjaardag heeft gedaan en dat mag je ook zeker zeggen tegen hem! Vragen stellen met; wat maakt het dat ipv waarom doe je .... soms is het dan makkelijker om antwoord te geven omdat het niet zo beschuldigend klinkt. Hopelijk kunnen jullie hulp zoeken!

Voor kind was t ook zoo na trouwen is hij enorm veranderd ik heb hem aangegeven dat hij mij amper heeft gefeliciteerd en daar barste het uit en is hij weggegaan…

Oh nee wat erg! Virtuele knuffel voor jou ❤️. Probeer even steun te zoeken bij mensen die dichtbij je staan en misschien dat je ergens komende week even met hem kan afspreken. Zou therapie een oplossing kunnen zijn?