25 weken zwanger en nu al geen zin meer

Heyhey! Herkenbaar! Bijna 25 weken zwanger maar ben er ook al behoorlijk flauw van haha! Kan idd ook niet wachten tot de kleine er is en het zwanger zijn achter de rug is. Besef mij tevens heel goed dat dit een zegen en niet vanzelfsprekend is maar zwanger zijn is niks voor mij..☺

Nee hoor ik begrijp je helemaal. Ik denk dat zwanger zijn ook niet echt iets voor mij is maar misschien komt het ook omdat ik naar school ga en er bij werk

Ja idd het voelt echt als een zegen. Daarom voelt het ook zo tegenstrijdig om er klaar mee te zijn hahaha

Heel herkenbaar! Kijk er ook ontzettend naar uit dat de baby er is!

Helemaal niet. Ik vind het zwanger-zijn echt fantastisch en als mensen opmerkingen maken over dat het niet meer zo lang duurt, denk ik vooral; maar rustig aan hè?! Komt wellicht ook omdat ik hier heel lang op heb moeten wachten en we niet de wens hebben voor meerdere kinderen, dus ik weet dat ik dit niet meer ga meemaken in mijn leven.

Pfff ja ik ben nu 28+1 en vanaf week 7 elke dag ziek en overgeven. Ik ben zo emotioneel en nu word het lichamelijk zwaar.. ik kan niet wachten tot me kleine mannetje er is en ik er echt van kan gaan genieten!

Herkenbaar hoor, ik ben vandaag 27 weken. Hoop gewoon eens een dag geen klachten te hebben, het zijn geen erge dingen, maar gewoon ongemakkelijk. Bijvoorbeeld ene dag rugpijn, volgende dag banden, volgende dag knallende hoofdpijn, volgende dag kapot moe, dan weer benauwd, dan weer maagzuur etc. Niets wat langer aanhoud of onoverkomelijks, maar ben het beu me doorlopend niet fit te voelen. Moet wel zeggen dat ik gevoelig ben voor een winterdip én dat ik megadruk ben met werk afronden omdat ik in het nieuwe jaar nog met een nieuwe baan ga starten, die stress en spanning zullen niet meehelpen.. Sterkte nog even allemaal!!!

Ik riep met 12 weken al dat ik het wel zat het was. Ik ben ontzettend dankbaar en vind het echt heel bijzonder dat er leven in mij groeit, maar ik ben tot en meer week 18 ziek geweest. Bij week 25 was ik eindelijk weer hersteld en weer vol energie en vanaf week 27 is de aftakeling weer begonnen. Het is nou niet bepaald de roze wolk waar ik op had gehoopt. Ik doorsta het met liefde en weet nu al dat ik het zo nog een keer zou doen, maar kijk er naar uit dat de zwangerschap voorbij is en ons kleine wondertje vredig naast ons ligt

Geniet nog wel van de zwangerschap, kijk zo uit naar mijn verlof, want wat nu zwaar maakt is me werk (in de zorg, lichamelijk zwaar) en dan thuis de 2 kids, maken het dat in s’middags weinig pit meer heb. Wil graag wat dingen nog aan kant maken, opruimen, beetje rommelen, de baby kamer kleertjes indelen enzo. 28+4 ben ik op dit moment. Kijk zeker uit na kleine maar ook na nog even de rust, zonder werk, zou hoop klachten schelen denk ik.

Ik heb een makkelijke zwangerschap (tot nu toe). Ook 25 weken. Werk wordt steeds ietsje moeilijker en ook het huishouden en de honden, maar niet ondoenbaar. Maar ik herken het zeker! Ik kan haar nu niet dagelijks zien, en kan haar nog niet vasthouden. Dat lijkt me geweldig en daarom kan ik niet wachten. Ben al blij dat ik haar nu voel. Dat duurde ook lang.

Heel herkenbaar al jullie verhalen. Leuk om te lezen ook. Wat ik nu ook heb met 25 weken is dat ik het minder voel ofzo en me minder zwanger voel. Maar kan ook tussen mijn oren zitten hoor hahaha

Pff ik heb een kleintje van nog geen 2 die op het moment weer elke 2 uur wakker is s nachts vanwege nachtmerries/hoesten/vul in wat je maar wilt voor reden. Begin serieus te twijfelen aan die tweede ondanks dat ik al bijna 29 weken ben 😂 weet niet of ik nou wil dat ze snel komt zodat ik iig niet ook nog eens moe ben van de zwangerschap of juist dat ze nog wel even een paar maanden kan wachten zodat ik hopelijk weer een beetje meer de tijd heb gehad om uit te rusten haha

Hier ben ik het mee eens. Het is niet vanzelfsprekend allemaal en dat besef ik me al te goed. Kan snappen dat het lang duurt maar het is wat het is en het is allemaal maar goed dat de kleine er nog zit/is. Als het maar allemaal goed gaat ben ik tevreden.

SAME HERE! Het is echt vermoeiend met nog een kleine van 1,5 jaar. Vooral omdat het mama's kindje is, wat heerlijk is maar soms echt geen rust. Ook nog eens in een verbouwing bij ons thuis dus iedereen is ontregeld en mijn oma die geopereerd is en ik de enige ben die voor haar kan "zorgen" want gelukkig zit ze in een revalidatiecentrum🙌

Oh jee dat klinkt idd mega druk! Wij dachten ook dat het wel een goed idee was om tegelijk een huis te bouwen 😅 Maar goed, heb er evengoed veel zin in en de kleine voelt al echt groot ondertussen in mijn buik. Dus heb het gevoel dat ze straks niet al te lang op zich laat wachten, kom maar op met dat verlof!

Ik ben momenteel 27+3 moet rust houden ivm risico op vroeggeboorte en heb 2 kids thuis van 10 en 6. Best pittig, maar ik hoop wel nog dat ze blijft zitten, mijn andere kinderen zijn ook te vroeg geboren met 31 en 32 weken en hoop dat nu te voorkomen.

Wij gaan in januari ook starten met de bouw van ons nieuwe huis. Gaan dan ook tijdelijk een woonunit in zo lang. Dus ik kan nog geen babykamer of niets nu voorbereiden voor de kleine. Dat kan pas over een paar weken. Blij als het eenmaal zover is!

Herkenbaar! Ik ben vrijdag 29 weken en ben al 2 weken met vervroegd verlof ivm bandenpijn en de Covid richtlijnen. Had vandaag weer nesteldrang, ging naar mijn idee best lekker, maar naderhand weer harde buiken en bandenpijn 😒 Kan nergens meer echt makkelijk bij, wandelen is heel snel heel vermoeiend en giga maagzuur s’avonds en s’nachts.. Ben natuurlijk ook mega dankbaar en vind het heerlijk om haar te voelen elke dag, maar van mij mag ze komen 😅