Gevoelig onderwerp; eerste verjaardag dochter, geen contact oma

Wat naar om te lezen dat het contact met jouw moeder niet fijn gaat! Mijn moeder heeft zelf borderline en ik snap hierdoor hoe zwaar het contact kan zijn. Ik zit zelf ook in de positie qua afbreken of niet. Zo te lezen heb jij voor jezelf een weloverwogen keuze gemaakt om het contact te stoppen. Ik snap dat de 1e verjaardag van jouw kleine meid dan even twijfels zaait. Maar als je er zeker van bent dat het beter is zo, dan zal ik haar niet uitnodigen. Er zal altijd een speciale dag tussen zitten. Moederdag, verjaardagen, kerst etc. Hierdoor zal er dan nooit "een passend moment" zijn. Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je dochter een leuke verjaardag krijgt. Als ik het zo lees is het niet gezellig als jouw moeder erbij is. Zou zonde zijn als er een schaduw op haar verjaardag komt te liggen omdat je (uit schuldgevoel) je moeder uitnodigd. Ik denk dat de belangrijkste vraag voor jezelf is of je haar alleen uit schuldgevoel wil uitnodigen of omdat je haar er oprecht bij wil hebben (wat ik op dit moment niet uit jouw berichtje lees). Je familie die er ook is kan je altijd zeggen dat het contact niet lekker loopt, of gewoon op reacties bevestigen "nee klopt ze is er niet " als ze het vragen. Je bent niemand een verklaring schuldig en kan zelf bepalen hoeveel je hen zou willen vertellen! Sterkte🍀🍀

Ik begrijp je gevoel en overweging volledig. Ik verkeer een beetje indezelfde soort situatie. Niet alleen met mijn moeder maar ook met mijn zus. Mijn moeder is soieso lichamelijk te slecht om te komen. De ervaring met mijn zus was op mijn eigen verjaardag al geen succes. Ik overweeg het met de verjaardag van mijn dochter nog één keer te proberen en als dat ook een tegenvaller is die ik dit voor de bescherming van mijn dochter niet meer denk ik. Ik zou mijn dochter ook willen beschermen tegen de ervaring die ik zelf heb meegemaakt zoals jij ook aangeeft. Hopelijk heb je hier een beetje iets aan.

Mocht je twijfelen kan je haar ook apart uitnodigen. Het zijn echt ingewikkelde situaties. Ik heb al 11 jaar geen contact meer met mijn moeder dus zij zal er ook niet bij zijn. Het lastige met borderline moeders is dat je heel duidelijk je grenzen moet kunnen aangeven. Het is ‘nog 6 weken’. Kijk vooral hoe je je zelf voelt als ze er niet bij is of bespreek het met iemand in je familie. Mijn ervaring is dat andere mensen ook wel een idee hebben hoe het zit of je misschien kunnen helpen om je grenzen te bewaken. Sterkte, lastige shit dit.

Ik denk als jou moeder slechte invloed op jullie wil uitoefenen dat ze dan niet hoeft te komen. En wat als ze je dochters eerste verjaardag verpest ofzo?? Een kind heeft ook niet veel aan een onstabiele oma die ook negatief is etc.

Ik ben zelf behandelaar voor mensen met oa. borderline, tegenwoordig ook wel emotie regulatie stoornis genoemd. Als jij het idee hebt dat jouw moeder je (nog steeds?) ontwricht en ongezond voor je is, zou ik zeker voorwaarden naar haar stellen in het contact met je dochter, als je hier al voor kiest. Lijkt me heel moeilijk, sterkte!

Herkenbaar dit.. ik weet vrijwel zeker dat mijn moeder borderline heeft maar zou het haar nooit kunnen zeggen. Juist nu ik een baby heb is het op bizarre wijze vaak geëscaleerd. Mijn eerst stap nu is een gesprek met de praktijk ondersteuner. Ik ga daar op gesprek om me te laten ondersteunen in het aangeven en aanhouden van mijn grenzen.. wellicht ook een tip voor jou?