Heb ik nou een moeilijk kind of ligt het aan mij?

Ooow wauw. Wat een temperament hahahha. Ja dat klinkt alsof je vaak engelen geduld moet hebben. Ik zoek bij mijn dochter vaak naar wat wel gewoon kan. En probeer die dingen dan maar te doen. Is er een speeltuin in de buurt waar je heen kan gaan, dat afgesloten is soortvan. Waar ze gewoon lekker kan lopen en haar ding kan doen. Zodat je er niet continu achteraan hoef te lopen. Houdt ze van zwemmen?

Niet mijn zoontje, maar mijn nichtje! We noemen haar ook terror 😂. Even door de winkelstraat lopen was al een opgave toen ze zo klein was. Was ook nergens bang voor, moest echt ogen in je achterhoofd hebben. Ze is nu wat ouder (bijna 4) maar nog steeds echt een wervelwind. Niet echt tips helaas...🙈

Mijn oudste, is nu 3.5. En we kunnen nog steeds niet uit lunchen, wandelen (is saai, ook altijd drama geweest) slaapt weinig (van 21.00-06.30). Op bezoek kan wel als het maar mensen zijn die ook kinderen hebben of speelgoed. Ze vind het wel heerlijk om buiten te spelen, fietsen, zwemmen.. Maar het is zeker geen makkelijk kind 😅 wel makkelijker geworden nu ze meer kan en ik ook met haar afspraken kan maken (eerst dit en dan mag je.. nog 5 minuten en dan..)

Het ligt dus niet helemaal aan mij 😂 ook een soort geruststelling om dat te weten. Mijn geduld raakt af en toe echt wel op, vandaar deze post om het eruit te gooien. Er is niet echt een afgesloten speeltuin hier in de buurt helaas, alles is vrij open waar ze weg kan rennen. Ballorig zit hier in de buurt maar om elke keer te betalen is ook weer zoiets. Ik ga verder zoeken! Zwemmen vindt ze best leuk maar daar ben ik niet zo van 😅

Ojee dat klinkt ook heftig! Maar je hebt dus nog een volgend kindje aangedurfd 😂 Mag ik vragen hoe je de dagen dan vult? Vooral in het weekend vind ik het lastig omdat ik even de deur uit wil met mijn vriend samen maar iets ondernemen vind ik een uitdaging zo.

Nou, wat ik zie van vrienden om mij heen, gaan we allemaal in die fase komen! Waarom stil zitten? Is toch niet leuk! Mama die achter mij aan rent is veel leuker natuurlijk 😁 Ik denk, dat jou dochter gewoon eerder in die fase zit.. ik lees best veel topics van je, en kan wel concluderen dat ze ‘snel’ is. Moet zeggen dat het bij de jongetjes om ons heen wel ‘erger’ is dan bij de meisjes. Maar hè, probeer het positief te zien hè, een meid met pit is niet verkeerd!

Er is trouwens overal een oplossing voor.. wil je wat drinken met een vriendin? Ga naar balorig/monkeytown ofZo.. kind spelen en mama koffie, win win 😇 balorig bij ons in de buurt heeft een baby gedeelte en daar hoef je niet steeds achter haar aan te vangen.. kan relatief weinig gebeuren in dat gedeelte.

Mijn zoon kan ook geen 5 minuten stil zitten. Is het eten op dan wil hij al uit zijn stoel. Gelukkig wil hij nog wel in de wandelwagen en loopt hij wel mee maar word wel steeds door alles afgeleid.dus heel ver komen we niet. Op deze leeftijd zien ze van alles en willen ze alles ontdekken. Deze fase duurt ook nog wel even. Als wij ergens gaan drinken zorgen we altijd dat het ergens is waar hij lekker kan spelen.

Ons meisje is van 22 feb (2 weken te vroeg geboren) en hobbelt met sommige fases dus net voor de rest hier. Wij hebben ook een meisje met een heerlijk temperament (iets met behang…..), maar hebben ook net een ‘fase/sprong 9’ gehad waarin het nog heftiger werd (ook echt Max 5 min in de wagen enz). Nu vind ze Max 30 min met genoeg kletsen/te zien in de wandelwagen wel weer prima. Zitten inderdaad met speelgoed/eten/drinken, maar verder vooral lopen/spelen/klimmen/zelf bezig zijn. Dus misschien wordt het weer iets minder heftig over een tijdje 🤞🏻

Haha ja, en die is gelukkig een stuk makkelijker! Ook een balletje energie, maar kan zichzelf wat beter vermaken. In het weekend gaan we vaak naar Artis, Oud Valkeveen (hebben een abonnement) of anders naar een kinderboerderij of opa en oma/neefjes die ook bakken speelgoed hebben. Dus echt de uitjes uitkiezen voor de kinderen. De jongste gaat elke vrijdag naar gym om daar helemaal los te kunnen gaan en de oudste naar muziekles (ook veel dansen en springen). Maar terrasjes pakken enzo zit er echt niet in. Proberen eens in de zoveel tijd eens met zijn tweeën uiteten te gaan met oppas zodat we evengoed nog even tijd voor elkaar hebben

Alsof het over mijn kindje gaat, zowel het temperament als de reacties van de omgeving. Met mijn zoontje vind ik nu wel een weg. Ik heb het geaccepteerd en probeer te focussen op wat wel gaat. Alles waarbij hij rustig moet doen of vast zit (kinderstoel, autostoel, kinderwagen) is vrijwel onmogelijk, zeker als je alleen met ‘m bent. Fietsen vindt hij verrassend genoeg heerlijk dus ik leg flink wat kilometers op de fiets af. Dat zijn momenten waarop ik niet hyperalert hoeft te zijn dus ideaal als ik moe ben of even moet ontladen. De reacties van m’n omgeving kan ik echter niet aan wennen. Veelal heel belerend, alsof m’n vriend en ik totaal niet snappen hoe we een kind op moeten voeden en het “onze fout” is dat hij zich gedraagt zoals hij zich gedraagt. (Terwijl ik op een kinderdagverblijf heb gewerkt en jarenlang als au pair een gezin met jonge 3 kinderen heb gerund.) of ze komen met “tips” waar ik echt helemaal niets mee kan. Ik probeer op zulke momenten te denken aan de erkenning die we krijgen van het kdv. En m’n schoonouders heb ik nu een paar keer op laten passen (incl. een keer logeren). Sindsdien zijn de reacties wel echt minder. Mijn tip: choose your battles wisely. Zowel die met je kindje als met je omgeving. (En je mag hier altijd alle frustratie, stress, jaloezie, onmacht of wat je ook voelt, van je af schrijven. Je bent niet alleen ❤️)

Ik heb het er vaak ook wel moeilijk mee dat ik geen makkelijk kind heb vaak. Mijn zoontje slaapt ook weinig, ook niet de hele nacht door. Bij hem is het vooral thuis (binnen) een drama, maar nu we meer buiten kunnen spelen en in de tuin gaat het wel beter. Buitenshuis is het dan wel weer een makkelijk kind, al kan hij ook niet stil in een kinderstoel zitten op een terras. Je hebt het wel lastiger als ik zo te lezen, maar ik begrijp je wel

Fijn om deze herkenning te lezen! Ookal begrijp ik heel goed dat je sommige dingen liever anders zou zien. Je hebt veel ervaringen met kinderen lees ik, dat geeft je toch een stevige basis voor de opvoeding van jouw eigen zoontje. En ik ga mijn schoonouders ook een hele dag laten oppassen, goede tip haha 😂 Nu nog ik en mijn vriend op 1 lijn krijgen, want ik kies ook echt mijn battles hoor. Wilt ze de hele dag met haar helm op spelen? Lekker laten gaan. Wilt ze perse twee verschillende sokken aan? Tuurlijk meid ga je gang 🤷 Moet er natuurlijk ook bij vermelden dat ze ook hartstikke lief is. Ze kan bijvoorbeeld lichaamsdelen (neus bijv.) aanwijzen en dan gaat ze al haar knuffels langs om dat even te doen. Dan smelt je toch wel even, een soort reminder dat temperament ook de andere keerzijde heeft, van hartstikke eigenwijs naar hartstikke lief en verzorgend 🥰

Hier ook een temperamentvol mannetje. 14,5 maand, loopt, rent, kan zelf de sluiting van de buggy en autostoel open maken en de kindersloten op de lades, spreekt zo’n 15 woorden, begrijpt er denk ik wel een stuk of 50-80 in 2 talen. We zeggen weleens dat we een soort super machine gecreëerd hebben 🤣 Het is een heerlijk kind, maar wat een temperament! Ik herken het jaloers zijn op ouders met “makkelijke” kinderen. Kinderwagen en autoritjes (alleen waarin hij vast en stil moet zitten) is een drama. Uit eten of lunchen? Zodra het eten op is (en hij eet goed en snel), is het klaar. Dan wil hij weer dóór. We waren vorige week op het cb voor vaccinaties en ook de kinderarts benadrukte weer (dat zei ze al toen hij baby was): dit is een ondernemend type. Hij loopt voor, is eager, wil veel. Voor hem (en dus ook voor ons) was de babytijd zeer frustrerend. Slapen was ook echt vreselijk tussen de 8-12 maanden; maar toen hij eenmaal vlot kon lopen (12 mnd), begon hij thank god door te slapen. Dat is dus nu al 2,5 maand zo! Hij heeft duidelijk meer rust in zijn koppie nu dat lopen eenmaal erdoor is. We hebben trouwens écht geprobeerd het gedrag in wagen / op terras etc te negeren, streng te zijn (als in: je wacht maar even als wij nog eten / 30 min willen wandelen) alleen het is voor niemand leuk. Want hij wordt echt enorm gefrustreerd. Dus we passen ons aan 😬 We zijn de ouders geworden van een kind waarvan we vroeger zeiden: “nou, die hebben hun kind ook niet onder controle” 😂😂 Weet je; onze kinderen hebben temperament en ze zijn tegelijk nog zó klein. Met de jaren zal het wel reguleren of kun je althans afspraken maken. In de tussentijd genieten we enorm van ons slimme, grappige, lieve, maar o zo temperamentvolle mannetje.

Alleen waarin hij stil moet zitten = alles waarin hij stil moet zitten!

Dus nee: het ligt niet aan jou! 😉 Hier werkt aanpassen gewoon het allerbeste en hebben we eigenlijk - sinds de babyfase over is - altijd wel leuke, gezellige en relaxte dagen. Hij is verder namelijk vreselijk lief, heeft vaak de slappe lach, knuffelt graag en ik raak helemaal vertederd van zijn stemmetje en denk vaak: van jou wil ik er nog wel 10. Hij is gewoon de leukste van de wereld. En zijn baby tijd zou ik ook zo over doen, nu weten we tenminste dat alles een fase is ☺️ Ik geniet nog steeds vd geborgenheid die hij zoekt bij het in slaap vallen. Dat gebeurt nog altijd dicht tegen mij/mijn man aan, al neuriënd wiegen en aaien we hem in slaap. Kindjes die zo ondernemend zijn, hebben het nodig om samen te reguleren en hoewel ik dat in de babytijd met al die slaapjes overdag op me heel intens kon vinden, geniet ik er nu echt alle keren enorm van. Want ik weet ook….hij wordt zo snel groot 🥹

Alsof je mijn topic schrijft 😂 ik heb sinds drie weken een terror dochter haha. Bij bijna alles is het huilen vooral als ze iets niet mag. En heel erg hangen aan mij. Kan zich heel slecht zelf vermaken. Kortom op het moment is het iets minder gezellig hier want ondanks dat ik ziels veel van haar houd natuurlijk vind ik het ook heel erg vermoeiend… 😣 hoop dan ook dat deze fase heeeel snel weer voorbij is!

Heeel ‘fijn’ om dit nu te lezen want op dit moment huilend op de bank na een heftig dagje met ons meisje. Allereerst ook echt het liefste meisje wat er is maar ook echt een eigen wil. Ze weet goed wat ze wel en vooral wat ze niet wilt. Vandaag een drukke dag van de ene opa naar de andere opa en met als afsluiter een intake bij onze trouwlocatie. Slecht gepland en dus ook een slechte uitwerking haha… slaan, gillen, gooien met spullen en eten, niet willen blijven zitten en hoofd heen en weer bonken. Alles door vermoeidheid, overprikkelend EN haar zin niet krijgen (lees: niet willen zitten). Naast dat het vandaag erg druk was en ze minder slaap heeft gehad heeft ze normaal gesproken dit gedrag wel minder maar komt het ook wel voor. De reacties vanuit andere maken mij ook heel erg onzeker. Dit meisje is ontzettend ondernemend en nieuwsgierig. Ik probeer nu ook uitjes aan te passen aan haar tenzij het niet anders is. Dank je wel voor jouw eerlijkheid. Mij doet het goed om de herkenning te lezen ondanks dat het niet altijd leuke situaties zijn. En je doet het goed! Onthoud dat

Heel herkenbaar met mijn zoon. Die is inmiddels 3 en ja, het word echt beter. Had dit ook nooit verwacht, maar is een ontzettend temperamentvol kind die precies weet wat die wel en niet wil. Erg veel ellende mee beleefd, en nog steeds wel natuurlijk, maar lang niet zo veel meer. 2 jaar in huis gezeten omdat we nergens heen konden met hem zonder drama of overprikkeling. Maar sinds de peuterspeelzaal en zijn taal beter gaat is hij zelf ook wel wat makkelijker. We zijn zelfs uit eten geweest laatst en dit ging best goed. En op vakantie geweest, dit had ik eerder alleen maar durven dromen, maar naar mate hij ouder is geworden en meer zelf kan is hij echt makkelijker geworden. Hij zal een heftig karaktertje behouden natuurlijk maar het word wel makkelijker.

Och wat verdrietig om te lezen! Weet dat ook vandaag een einde heeft, morgen weer een nieuwe dag. Het klinkt inderdaad als een drukke dag, vooral voor zo'n kleine meid. En gefeliciteerd met het aanstaande huwelijk ☺️ Je mag altijd hier even je verhaal kwijt, want ik lees (gelukkig) heel veel herkenning. Ik dacht ook echt dat het aan mij lag, en de blikken vanuit buitenaf. Maar zoals mijn schoonouders commentaar hebben, zeggen ze ook weer dat een temperamentvol, ondernemend kindje stiekem 'leuker' is dan een kindje dat alles wel best vind. Weet niet in hoeverre ik hiermee eens ben, maar het is wel gezelliger 😅