Mijn man wilt geen tweede

Ja herkenbaar..... ik weet ook niet wat te doen!! Ik heb het voor nu laten rusten en hoop een goed gesprek te beginnen als er meer rust is over n paar maanden.. lastig he!

Jup herkenbaar, hier andersom. Mijn vriend staat nogsteeds achter het idee een tweede te willen. Ik steeds minder, ik voel me compleet zo met z’n 3en…. Erg lastige situatie

Oef wat een lastige situatie! Je man ervaart 1 nu als pittig, maar dat kon hij natuurlijk van tevoren ook niet weten. Enige tips die ik kan geven is blijven praten en laat het niet te hoog oplopen

Hier was dat ook zo... na de geboorte van onze dochter in 2013 zei hij ook dat hij maar 1 kindje meer wilde ( hij is enig kind en wilde dat ineens ook voor onze dochter) ... terwijl ik altijd gehoopt had op 2 ... maar in 2021 was hij ineens van gedacht veranderd en wij hij ineens wel.. onze zoon is maart 2022 geboren. er zit 9 jaar tussen onze 2 kinderen maar vinden het niet zo erg... mss veranderd je man nog van gedachten als het eerste kindje wat ouder is, zodat de ene al wat zelfstandiger is als er een baby bij komt zoals hier het geval was ... maar snap je gevoel , ik had me er toen mee neergelegd met zijn keuze dat hij maar 1tje meer wou maar hij is nadien zelf begonnen over een 2de. Mss is je man er op dit moment nog niet klaar voor. 😘

Ja heel lastig.. vooral omdat het voor mij niet een bewuste keuze is geweest. Als ik het van te voren had geweten.. Ook mentaal denk ik dat je het zo anders ‘afsluit’ alle fases als je weet dat het de laatste is. Dat is nu ook niet. Heel de baby inboedel staat nog op zolder voor de tweede. Ik wil niet dat hij enigskind blijft

Precies dit! Ik heb altijd gezegd dat ik twee kids wou, en ik vind het nu zo pittig en mijn vriend laat echt steken vallen in het helpen met onze dochter en in huis waardoor ik echt nu geen tweede wil en misschien in de toekomst ook niet. Dit wist ik van te voren niet dat dit zo zou gaan voelen voor mij, kan je je man niet kwalijk nemen dat hij dat gevoel nu zo heeft

Heel herkenbaar, en bij mij komt er ook een 2e. We hebben al gesprekken gehad hoe we dat gaan vormgeven als hij het over een tijdje nog niet wil (ik heb niet zo heel veel vruchtbare jaren meer). Heftig, maar kinderwens gaat voor.

Ja dit vind ik dus ook.. bij mij komt er ook een 2e. Het vervelende bij ons is dat het dus wel echt invloed heeft op de situatie nu in huis. Hij wilt geen seks meer of iets omdat hij dan bang is dat ik weer ga denken dat hij het toch wel wilt. Terwijl ik al 100x heb gezegd dat dat er niks mee te maken heb want ik zit gewoon aan de anticonceptie. Niet gezellig bij ons hoor..

Wauw…. Als je überhaupt gezegend bent om een 2e te mogen krijgen!! Hier is het precies andersom, ik wil echt maar dan ook echt geen 2e. Hij moet zich wel in jouw gevoel verplaatsen, maar andersom dan..? Breek je je gezin op omdat je een 2e wil, waar je helemaal geen garantie voor hebt…?

Herkenbaar. Mijn man wil absoluut geen 2e en ik zou heel graag een 2e willen. Maar hij moet ook achterstaan. Voor mij is het nu proberen te accepteren.

Mmm lastige situatie! Wij willen heel bewust (nog geen) tweede, over een paar jaar heel graag wel maar nu echt nog niet. Daar hebben we hele goede redenen voor. Nu raakte ik laatst ongepland en onverwachts zwanger. We waren allebei in shock en hij was echt niet blij. Hij gaf in geen enkel geval mij de schuld want je bent er beide bij betrokken maar hij was helemaal in zichzelf gekeerd en kon helemaal niet meer vrolijk zijn. Na een paar dagen kreeg ik bloedverlies en uit eindelijk een miskraam gehad dus ik geloof er in dat die keuze voor ons gemaakt is. Ik ben wel bij mezelf ten rade gegaan, wat had ik gedaan als de zwangerschap wel goed zou gaan en hij er echt niet achter zou staan. Aan de ene kant gun ik mijn zoontje zijn vader en zou ik echt niet zonder hem willen, we zijn al jaren samen en houden heel veel van elkaar en ik geloof dat hij uit eindelijk toch heel veel van ons kindje zou zijn gaan houden. Los daarvan zou ik persoonlijk in deze situatie nooit voor een abortus kunnen kiezen. Krijg al nare gevoelens alleen al bij het idee. Aan de andere kant, wil ik zo iets moois als een zwangerschap zo een nare ervaring van maken? Nee, ik wil blij kunnen zijn, samen genieten en iets geweldigs hebben om naar uit te kijken. Ik ben er nogsteeds niet achter wat ik in die situatie zou doen en heb gelukkig geen nare keuzes moeten maken. Misschien kan je er afspraken over maken met je man, over een half jaar of jaar van nu kan je leven ineens ook vrij anders zijn en zijn idee over jullie gezin.

Als je altijd van tevoren hebt gezegd dat je meerdere kinderen wilt en je partner bedenkt zich, dan hoef je daar toch niet perse in mee te gaan ondanks dat je het respecteert? En daarnaast hoef je toch ook niet perse het gezin op te breken? Er zijn meerdere wegen naar Rome, van pleegzorg tot een donor. 😊

Ja tuurlijk. In deze situatie is geen goed of fout want hier kan geen middenweg in komen. Het is óf wel óf niet. En prima dat jij geen 2e wilt. Als jullie daar van te voren afspraken over hebben is dat prima toch?! Wij zouden wel een gezin met 2 kindjes willen en nu is de keuze voor mij gemaakt dat er geen tweede komt. Moet ik me daar dan maar bij neerleggen? Nope.

Je bent zo standvastig in wat je wil en hoe je het wil, dat je onze mening helemaal niet nodig hebt volgens mij. Je hebt je keus duidelijk al gemaakt. Ik hoop dat je er wel goed over nadenkt dat als je besluit bij hem weg te gaan, de zorg over jullie kindje ook verdeeld word, je ook veel zult missen van je eerste kindje omdat hij/zij bij papa is en andersom natuurlijk ook.. Ik hoop dat jullie er toch uit komen samen.

Ja dat is echt heel naar! Het is wel belangrijk nog vertrouwen in elkaar te hebben, anders is het al zo goed als klaar. Staat hij open voor andere gezinsvormen? Zoals jij een kindje met een donor oid?

Ik vroeg me alleen af of er meerdere in deze situatie zitten of misschien hebben gezeten. Ik hoop gewoon dat hij nog bijdraait. En eigenlijk hoopte ik succesverhalen te horen 😂 zo bot als ik het schrijf ben ik in real life niet hoor. Ik ben best lief alleen ik draai niet om dingen heen hahaha

Overigens, niet geheel belangrijk om te melden. Hij weet ook dat ik het nog niet nú wil maar pas over een half jaar of jaartje ofzo weer proberen. Wij genieten nu zo van de eerste. Ook is het niet iets waar ik op aan het doordringen ben want ik weet dat dit alleen maar het tegenovergestelde teweeg brengt. Ik was alleen benieuwd of er meerdere in dezelfde situatie zitten en hoe er mee om te gaan

Je hebt best kans dat hij nog bijdraait. Wellicht als jullie straks een tijdje in rustig vaarwater zitten, dat hij dan zich realiseert dat het het allemaal waard was. Je weet pas hoe het is om een kind te hebben als het kind er is. Van tevoren weet je dat niet. Blijkbaar heeft je man dat eerder anders ingeschat dan hij het nu, op dit moment, ervaart. Geef het de tijd, voor jezelf en voor hem.

Ik bedoel het ook niet als iets negatiefs hoor, maar als ik het zo lees dan denk ik niet dat jij van gedachten gaat veranderen. Je zegt dat jullie nu zo genieten van de eerste, heerlijk toch! Vertel hem rustig dat je wens voor een tweede op den duur heel groot is en waarom.. en dat je hoopt dat hij er ook zo over gaat denken over een tijdje. En niet: ik wil een tweede, en die komt er, met of zonder jou. Mijn man zou dan juist z'n hakken in het zand zetten.