Obsessie met aan/uit & open/dicht?

Wij gaan vooral mee in zijn verwonderende wereld, mijn ouders en ik pakken hem dan ook op om bij een lichtknopje te kijken. Die doet hij aan en uit en dan doen we net zo verrast en blij mee, we doen wanneer hij het knopje uit of aan doet ook allemaal gekke “schrik” geluiden en dan gaat hij heel erg lachen. Het is ook echt een geniet moment waar we onze band mee versterken omdat we dan altijd zo moeten lachen 😊 Deurtjes open en dicht doen leren we wel dat dat niet heel de dag kan, mag wel even kijken natuurlijk. Maar ik had er nog niet eerder over nagedacht merk ik, nu ik jouw vraag lees. Want het is bij ons de bedoeling dat hij niet alle spullen steeds uit de kastjes trekt, maar ik besef me nu dat van de week had hij een keukenkastjes open gemaakt en alle kleine bewaarbakjes eruit gehaald om ermee te spelen. Daar deed ik dan weer niet moeilijk over, ik dacht: ja.. hij is ook maar een kind. De wereld vergaat niet als hij besluit even “ongevraagd” met de bakjes te willen spelen. Ik probeer erop te letten dat ik mijn nee’s bewaar voor gevaarlijke momenten maar dat er wel bepaalde grenzen zijn zoals je niet 20 keer achter elkaar deurtjes kan open en dicht zwaaien. Die lichtknopjes doen we ook maar een paar keer (wanneer we zin en tijd hebben), ook geen 20 keer achter elkaar omdat dat onze grens is 😋 We doen allemaal maar wat wat goed voelt ❤️

Pick your battles zeg ik vaker 😅 ik heb een keukenkastje met bakjes gemaakt waar ze in mag spelen, op de anderen zit een slotje die ze niet kan open maken. Daar speelt ze sowieso veel minder mee nu ze een eigen speelkeukentje heeft. Hierin zitten ook lampjes met een aan uit knop. Van mij mag ze zelf de lampen aan en uit doen als we de kamer binnenlopen. Een paar keer en dan vind ik het ook vaak genoeg, dan gaan we verder met wat we doen. Misschien speelgoed met een lampje dat aan/uit kan? Heeft hij een eigen keukentje met kastjes waar hij in kan rommelen?

Bedankt voor jullie reacties! Mijn ‘zorg’ zit hem niet zozeer in het feit dat hij speelt met deurtjes en lichtknopjes; helemaal prima! Het is meer dat ik merk dat hij bijna in paniek schiet als een deurtje open staat, terwijl dat dan volgens hem niet zou moeten zijn. Wij gaan tot nu toe mee in zijn wil dat een deurtje dan dus persee snel dicht moet worden gedaan, maar ik vraag me af of we hem dan bevestigen in deze overtuiging en hij hier later last mee krijgt. Klinkt misschien wat overdreven, maar kort gezegd wil ik zijn focus op dit soort zaken niet uit de hand laten lopen 😅 Dat is nu het dilemma.

Zo’n reactie van hem dat hij dan bijna in paniek een deurtje dicht wilt doen dat open staat komt natuurlijk ergens vandaan, misschien omdat hij jullie altijd een deurtje dicht zie doen wanneer die even open is geweest en dan denkt dat dat deurtje dicht MOET want hij ziet dat anderen ook altijd doen of het eng vinden wat er allemaal in die kast staat, het kan van alles zijn 😋 Samen rustig bekijken wat er in het kastje staat wanneer de deur open is, benoemen wat erin staat en samen rustig dichtdoen is een optie om te proberen. En zelf altijd rustig blijven als je wilt dat je kindje ook rustig blijft werkt misschien ook wel. Kinderen doorlopen zoveel fases dus over een tijdje zal hij niet meer bezig zijn met de deurtjes maar dan met het gang licht wat aan moet blijven staan. Wat er in de toekomst gebeurd kun je nooit weten dus ik zou dat proberen los te laten. Meer kan ik er niet over zeggen 😊❤️

Die van ons heeft dit al een paar maanden. Zodra d'r alleen al een kamerdeur open staat.. de kastjes van het tvkastje bij oma en opa zodat opa de afstandbediening niet meer kan gebruiken en alweeer van die bank af moet..xD de ringen van de lades van de kasten bij oma die doet die elke keer allemaal omhoog. En z'n leesboeken die ruimt die allemaal op 1 stapel en als die 'm dan op z'n voorkantje legt draait die 'm weer om want de voorkant moet wel netjes zichtbaar bovenop.