Onzeker

Hoi mama's, Mijn zoontje is 2,5 jaar en zit volgt sinds 3 weken een vve programma op de opvang vanwege spraak en taalontwikkeling. Hij is 4 maanden geleden grote broer geworden en heeft in mijn verlof echt flinke stappen al gemaakt. Helaas laat hij nu pas zien wat hij wellicht met de 2 jaar al had 'gemoeten'. Zijn vader was ook een late prater, dus wellicht heeft hij het van hem. Hij praat weinig, kleine zinnen die hij goed kent en wat woordjes. Kindjes en andere begrijpen hem niet altijd, waardoor ze hem met rust laten. Ergens heel zielig ook. Nu ging ik hem vandaag ophalen bij de opvang en gaven ze aan dat hij met 1 oog wat loenst (is ons nog nooit opgevallen maargoed) en ze vroegen of hij wel goed ziet, want hij durfde niet zelf van een hoger paaltje af te stappen (diepte?). Hij ziet in de verre verte een vliegtuig aankomen en heb nooit getwijfeld aan zijn zicht, durft ook voorzichtig afstapjes, opstapjes zelf te op te lopen. Daarnaast vonden ze hem wat onzeker en afwachtend/rustig. In drukte maakt hij weinig contact, als het rustiger is komt hij wat neer los. Ik heb aangegeven dat zowel papa als ik geen haantje de voorste zijn dus het wel van ons zal hebben. Het is herkenbaar wel sommige dingen, hij is ook rustig. Speelt graag zelf en in een grotere groep is hij afwachtender. Merk ook verschil met vriendjes en vriendinnetjes en dat maakt me onzeker en soms wel wat verdrietig. Maar merk dat al dat 'commetaar' toch wat met me doet, niemand wil iets over zijn/haar kind gezegd hebben. Zijn al meegegaan met het vve programma om hem te helpen. Nu voelt het een beetje alsof hij onder de loep ligt en 'anders' is. Sorry, moest even ventileren..