8 Reacties
6 maanden geleden
Echt wel pittig (ook voor jullie twee samen) als jullie opvoedstijlen niet overeen komen. Je vriend lijkt iets meer te neigen naar een autoritaire opvoedstijl, jij misschien autoritatief. Staat hij ervoor open zich in te lezen? Dan is dit misschien een interessant artikel:
https://www.depsycholoog.nl/autoritaire-opvoeding/
Blijf elkaar opzoeken en vinden en het gesprek aangaan, en (vanuit mijn eigen moederschap) zou ik zeggen: blijf bij je eigen gevoel en laat zo in elk geval je zoontje zien dat er verschillende manieren zijn van hoe papa en mama met hem en zijn wensen, grenzen, gevoelens (en soms eisen 😂) omgaan.
Hier had ik een man die vanuit zijn jeugd iets meer een autoritaire opvoeding gewend was, maar bij vrienden al zag hoeveel strijd en verdriet dat onnodig opleverde, dus wij staan er gelukkig nu vaak hetzelfde in. Bij ons is het meestal zo: een nee is een nee, maar we troosten hem en helpen hem met het verwerken van de emotie die erop volgt. We vragen geen onmogelijke dingen van hem (zoals doodmoe hem dwingen zijn bord leeg te eten) en geven hem altijd de ruimte om in rust aan te geven wat hij wil, laten hem uitpraten, etc. Als het antwoord daarop is dat dat niet kan/mag/wij dat niet willen, leggen we uit waarom, houden we voet bij stuk, en troosten hem.
Anyway, succes, en probeer elkaar te blijven vinden! ❤️
6 maanden geleden
Reactie op March22
Veel te jong voor dit soort verwachtingen 🥹.. hij had mij sowieso de boom ...
Precies dit.. soms zit mijn zoontje van 2,5 in zijn stoel als we aan tafel zitten maar soms wilt hij langs mij zitten. Ik zie niet in waarom je een kind van deze leeftijd zich kapot moet laten huilen als hij gewoon bij mama wilt zijn. Volg uw moedergevoel en knuffel uw zoon als hij bij jou wil zijn. Ze zijn maar 1x zo jong.
5 maanden geleden
Hé je partner zegt dat je jouw zoontje niet mag troosten? Nee sorry dat gaat er eeeecht niet in.
Tuurlijk mag je grenzen stellen maar ze zijn nog zo jong, te jong om die sterke emoties zelf te reguleren.
Ik zou dus lekker mijn dochter wel troosten, en als hij er iets van vindt dan geeft hij pech 🙂