Peuter (bijna 2,5 jaar) slaapregressie?

Hoi! Ons zoontje is in maart twee geworden en wij zijn rond de kerst periode ook door de hel gegaan. Ervoor had die wel eens een korte slaapregressie van een aantal dagen, maar eind december/januari duurde het 6 weken bij ons. Wij zaten ook met ons handen in het haar.. (ik was toen ook zwanger) Euhm dus ik kan niet echt zeggen wat toen geholpen heeft, maar plots was het ook weer over en dan kon die plots praten na die zes weken. Dus die was wel stevig aan het broeden op nieuwe dingen leren. Dus ik herken je verhaal en de frustraties die erbij komen kijken, maar ik heb geen oplossing.. 🤷🏼‍♀️ tijdelijk heeft die toen bij ons terug geslapen, maar ik zou dit niet echt aanraden, wel voor een nachtje goeie slaap, maar het maakt het moeilijker om dit terug te draaien.

Heel herkenbaar! Wij zitten op dit moment precies met hetzelfde. Onze dochter is ongeveer even oud. Ook sinds kort haar bedje omgebouwd tot peuterbed om dezelfde reden. Een paar weken hiervoor sliep ze door tot de ochtend. Op dit moment is 's avonds naar bed brengen een ramp. De kamer verlaten als ze nog wakker is zorgt alleen voor nóg meer onrust. De eerste paar dagen in het peuterbed gingen eigenlijk prima, maar toen ging het plots niet meer zo soepel. Het enige dat werkt op dit moment is er iets langer bij blijven en knuffelen tot ze slaapt en dan stilletjes wegsluipen uit haar kamer. Ik kies hier ook liever voor, zodat ze rustig in slaap valt, dan nóg langer met "bedtijd" bezig zijn, omdat het blijkbaar handig is om hen te leren "zelf" in slaap te vallen.

Bedankt voor je reactie, en toch fijn die herkenning en dat we niet de enige zijn. Ergens weet je ook dat het een fase is en je er doorheen moet maar mannn, met die hormonen wordt dat niet makkelijker. Praten etc doet ze echt al heel goed en merk verder (nog) geen sprong ineens in haar ontwikkeling, maar vaak is dat natuurlijk ook iets wat je achteraf opmerkt. Bij ons slapen doen we niet. Tot 5 weken na de geboorte sliep ze bij ons en daarna is het denk ik 3x voortgekomen dat ze loop van de nacht bij ons in bed kwam (en dat was dan na mega vermoeide dagen als we op vakantie gingen).

Fijn de herkenning, hoe vervelend ook voor ons. Alleen het probleem is dat ze ook gewoon niet wilt gaan liggen/knuffelen, het is nu gewoon nee, nee. Vanavond ging het iets beter dus dat is fijn, hopelijk zet dit zich voort maar je weet het nooit natuurlijk..

Hier hebben we dit ook al 3 maanden aan een stuk. Elke avond strijd met naar bed gaan en krijsen. Ze roept continu ik kan niet slapen. Al van alles aangepast aan het middag dutje. Maar elke avond is en blijft het strijd. Op 27 april over gegaan naar peuterbed. Ging 4 dagen goed en toen is de ellende begonnen en nog niet opgehouden. We kennen echt wel pittige fases met haar, maar geen 3 maanden lang.

Even een update vanaf hier: Ze slaapt al weer 4 dagen overdag en ‘s nachts heel goed en zoals voorheen. De dagen ervoor waren pittig, met uit de kamer rennen, een hele nacht wakker zijn, veeeeel huilen. Maar tegen m’n gevoel in een blokkeerder voor de deurgreep gekocht en na 1,5 dag was ze er klaar mee en gedraagt ze zich weer zoals vanouds (gelukkig!!). En we hebben het Zazu schaapje gekocht wat ze ook erg interessant vind. Dus elke ochtend is het schaapje groen, ook wakker mama! Kusje geven en ‘s avonds hetzelfde verhaal. We zijn erg blij! Maar het was een pittige maand 😅