4 Reacties
8 maanden geleden
Ons zoontje slaapt nog iedere nacht bij ons in bed (willen dit na de verbouwing echt gaan aanpakken) maar daardoor weet ik dat hij snachts heeeel onrustig is al een aantal weken/maanden. Hij huilt en praat ook in z'n slaap en merk echt aan hem dat hij veel moeite heeft om alles in z'n hoofd te verwerken. Ik kan je helaas geen tips geven maar ik herken het zeker wat je schrijft
8 maanden geleden
Klinkt erg normaal. Nabijheid nodig, veel te verwerken op deze leeftijd. Hier is dit met fases zo. Ik neem d'r dan altijd bij me in bed, en na een tijd is dat dan niet meer nodig en roept ze niet meer. Doe vooral wat goed voelt, Ik geloof echter wel dat het altijd vanuit een behoefte komt en je dit niet kan doorbreken maar het vanzelf weer over gaat, en nabijheid bieden juist helpt om er doorheen te komen en weer goed zelf te kunnen slapen. Hoor dit om me heen van vriendinnen ook vaak. Succes!
8 maanden geleden
Als je er zelf geen moeite mee hebt, kun je er bij gaan liggen. Hier versterkte dat heaas alleen maar. Hij was steeds “banger”/alerter of we er nog wel waren waardoor hij heel licht ging slapen en steeds wakker was om te checken.
Hier hadden we het een tijd vooral ook bij t inslapen. We gingen er heen en kwamen om de x aantal minuten terug. Of ie nou huilde, schreeuwde, rustig was of bijna in slaap. Net zo lang tot ie sliep. De eerste avonden duurde dat een ruim uur, daarna steeds korter. Hij kreeg weer t vertrouwen dat we er altijd zijn en komen als ie roept.
Ik zou dus in de nacht ook rustig even er heen, maar na een aai en geruststelling ook weer gaan.zodat er de bevestiging is voor hem, maar niet de gewenning dat je blijft/direct naast bed bent.
In bed nemen kan natuurlijk ook, maar ervaring hier leert dat dat ook gaat wennen en niet vanzelf weer over gaat.
Alles vanuit liefde maar met de grenzen die voor jullie passend zijn, zou ik zeggen!














