Samen iets leuks doen. Niet leuk!

Hoi allemaal, Dit wordt best een lang verhaal. Kijk maar of je zin hebt om het te lezen. Het gaat over dat de totaal niet actieve houding van mijn man als we iets gaan ondernemen. Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie gaat en of ik teveel van hem verwacht. Voorop gesteld: thuis is mijn man wel veel actiever, speelt veel samen met ons zoontje en neemt dan meer eigen initiatief. Als we iets leuks gaan doen toont mijn man daarintegen geen eigen initiatief. Alles komt dan op mij neer voor mijn gevoel, hij loopt er maar een beetje relaxed achteraan en denkt naar mijn idee gewoon niet na. Vervolgens ben ik vaak gestrest volgens hem. Dit gaat zo met op vakantie gaan, zwemmen, dierentuin, boodschappen doen enzovoorts. De ideeën, het regelen van bv de vakantie en alle spullen pakken komen ook altijd op mij neer. Voorbeeld van situatie gisteren: we gingen naar de kinderboerderij. Begin ging heel goed en we hebben er zin in. Eenmaal daar is het druk en mijn man begint gelijk te mokken en een beetje snauwerig te doen tegen mij. Dus ik zeg gelijk al zullen we er gewoon een gezellige dag van maken? Ja is goed. Maar nee, hij blijft snauwen en mij commanderen en commentaar geven. Nou oké ik ben er dus ook al klaar mee. Ik was sowieso al de hele tijd met ons zoontje in de weer. Hij wilde telkens op de tractor waar die niet zelf op kon dus ik hem helpen en duwen. De hele tijd loopt mijn man er maar een beetje rond en gaat vervolgens zitten. En doet niets meer. Zelfs zo dat toen ik zijn zonnebril ging zoeken ik weer terug kwam en dat er een andere moeder al bij ons huilende zoontje stond om te vragen en kijken waar zijn mama is want ons zoontje riep mama. Ja dan word ik dus al pislink. Sta op en ga gewoon gelijk naar ons zoontje toe! Denk ik dan. Vermaak hem een beetje! Dus ik weer terug en mijn man aansporen om dat te gaan doen. Ja is goed zegt ie. Nou maar nee hoor. Dus ik weer aan de gang. En uiteindelijk komt spuit 11 eraan hoor. Daarna naar huis. Ja wat zit jij nou chagrijnig te doen? Dus ik zeg alles waar ik me aan erger en vervolgens vind mijn man mij en de rest van die mensen daar allemaal maar pussy 's omdat ze hun kind te veel pamperen en niet durven te laten huilen. Ik zei ook nog als je zo graag wil chillen dan ga je maar zonder op een terrasje zitten. Hij vind dat we ons zoontje meer zelf moeten laten ontdekken. Daar ben ik het mee eens maar niet als hij gewoonweg iets nog niet kan zoals op die tractor klimmen. Mijn man boos, ik chagerijnig. Weg gezellige dag! We hebben het hier al heel vaak over gehad maar het is telkens hetzelfde. Ook vind ik dat mijn man veel te vaak op z'n mobiel zit in nabijheid van ons zoontje. Gelijk in de ochtend al en dat gaat de hele dag door. Dat heb ik ook al heel vaak benoemd en dan legt ie de mobiel even weg maat binnen no time zit hij weer op dat ding te staren. Nou zoals je leest, hoop frustratie. Ik ben heel benieuwd naar jullie reacties en of jullie het herkennen. Dank jullie wel alvast! Liefs