Suikers/ back to basic?

Goedenavond Mijn man en ik zijn door onze ouders al van kleins af aan opgegroeid met emotie eten. (Ze komen van een arm gezin en snap dat dit uit liefde bedoeld is) Iets te vieren? Suiker , gezellig samen? Eten, verdrietig? Eten (suiker). Chips? Niet 1 bakje chips maar hele zak etc. Gevolg dat wij beide ons hele leven met ons gewicht en eetbuien kampen. Dit wilden wij anders voor onze kinderen. Het begon heel goed. Griekse yoghurt, pindakaas op een cracker of zuivelspread etc. Hij drinkt nog steeds alleen water en voor het slapen gaan koemelk of borstvoeding. Vanaf 2 jaar af en toe een biscuitje en af en toe de (vanille) yoghurt van mama mee eten ipv griekse yoghurt. "Nou vooruit voor een keertje". Dat was helaas de "go" voor mijn schoonmoeder die ons kind belaagde met koek (bij het wassen van z'n kleding bleken er zelfs nog hele koekjes verpakkingen z'n jas te zitten), chocolaatjes etc Wij trapten erin met "voor deze ene keer dan omdat het bij oma speciaalis en hij niet altijd bij haar is". Thuis doen wij dit niet zoveel. vandaag was onze peuter bij z'n andere oma. Waar ze eerst een week geleden zeiden dat hij een klein stukje gevulde koek van opa had geproefd (wat we niet zo fijn vonden omdat we het liever bij biscuitjes houden in kleine mate), had hij vandaag een stroopwafel! En 2 chocolaatjes gekregen. Wij hebben dan ook gezegd dat wij hier niet ok mee waren... mijn ouders vinden het overdreven... Wij hebben als ouders veel hierover gepraat en nu besloten de kleine na de feestdagen even te laten ontsuikeren. Hij wil alleen nog maar snoep, koek en chocolade nu ipv "normaal" eten en krijgt regelrechte woedeaanvallen als hij het "lekkers" niet krijgt. Wij willen weer even terug back to basic om de zoetigheid weer een beetje bijzonderder te laten zijn en dat hij weer leert normaler te gaan eten. Wat vinden jullie hiervan? Zijn wij te streng? Ergens vind ik het ook wel zielig om het van hem "af te pakken". Aan de andere kant is hij pas 2 en nog zo jong voor zoveel suikers vinden wij😅 Voel mij een beetje gefaald dat hij nu al zoveel zoet in z'n leventje had, terwijl ik er eigenlijk helemaal niet achter sta op zo een jonge leeftijd.🙈 Hoe pakken jullie dit aan?