Verlangen naar een broertje of zusje

Bij onze dochters zit 16maanden verschil en het is best pittig, vooral omdat de oudste ook al maanden ons snachts wakker houdt. Maar het is ontzettend leuk om te zien hoe gek de oudste met haar kleine zusje is. Voor je lichaam is het echt wel een aanslag, om 2x achter elkaar zo snel zwanger te zijn. Waar ik bij de eerste eigenlijk 0 restklachten had, heb ik ze nu wel veel meer. Maar dat komt vast goed op den duur. Er zijn zoveel vrouwen die ze kort op elkaar hebben. Jullie moeten vooral hetgene doen wat voor jullie goed voelt! Niemand kan/mag daarover oordelen. Mijn beste vriendin zei toen o wat snel en jeetje zo kort op elkaar. Nu is ze zelf weer zwanger en schelen hun kinderen dadelijk maar 18maanden. Dus maar 2 maanden meer dan die van ons. Ze heeft haar uitspraak van toen ook direct teruggenomen. Ze zei het valt eigenlijk heel erg mee!

Hier zit er 19 maanden tussen. Zou niet anders willen. Ze slapen wel beide goed en het is echt zo leuk!

Wij zouden het ook graag snel op elkaar willen en zijn nu dus ook gestopt met anticonceptie. We zouden het leuk vinden om de tweede te krijgen als onze zoon max 2 jaar is, dat betekent dat het binnen nu en 10 maanden zou moeten lukken. Dus grote kans denk ik wel haha. Ik ga er volledig vanuit dat het pittig wordt. Maargoed dan hebben we de tropenjaren maar gewoon lekker snel achter de rug haha

We hebben er gisteren ook een gesprek over gehad. Begint bij ons beide te kriebelen, maar toch besloten nog minstens één jaar te wachten. We zitten nog steeds met onze verbouwingen, dus dat gaat nu even voor.. 😁

Hier ook het verlangen! Maar aan de andere kant houdt het mij ook nog even tegen. Het lijkt mij inderdaad pittig! Het verlangen naar een 3e is er ook, mocht dat ons gegund zijn. We worden ouder en daarom zijn er steeds meer de gedachten om het binnenkort misschien toch weer te proberen.

Oh toen die kleine nog lag op te drogen dacht ik hup zo snel mogelijk een tweede (ook ivm mijn leeftijd). Duimen maar.

Ik heb drie kindjes. Beide keren met 9 maanden weer zwanger geraakt, dus zit 18 maanden tussen. Ervaar het niet als zwaar, maar heb er ook wel vrede mee dat ik even (bijna) geen sociaal leven heb en de kids op de eerste plek staan.

Jij ar ze fszscfsdcfcgcfdxxgggggfdffggggfffftgvvvvfvffgbcvhbnmnb. Ghkjjhgjjhnvbhhhjjhvbjjjkkjjjjjjuujhhubhvbhhhhhhhiuujjuuuuiiiiiiijhhhhhhhhjjjjjjjnnnnmmnk

Sorry, 2 jarige wilde ook even mee praten 🙈

Ik wilde toen ze 4 weken was al.. en dat terwijl ze een huilbaby was 😂 Wij hebben zelf bewust gekozen om minimaal 1 jaar te wachten. Het is ons eerste kindje en ik wil optimaal genieten van haar. Ook wil ik haar eerste verjaardag uitbundig vieren - en dat zou waarschijnlijk niet lukken met een zwangere buik..

Er is hier zeker een verlangen voor een 2e kindje. Maar ivm keizersnede moeten we sowieso wachten tot meneer 1 jaar is. We kijken hoe het leven dan is, maar kans is dat we dan wel weer gaan proberen 😊 dan schelen ze ongeveer 2-2,5 jaar met elkaar en zijn wij ook nog midden 30 als de 2e er is 😊

Hier ook verlangens voor een tweede. Maar ik wit het mijn lichaam niet aandoen om zo snel weer zwanger te worden. Dus echt een jaar wachten.

Ik wou er altijd 2 dicht op elkaar maar daar was ik snel vanaf 😅🙈 Eerste was een enorme huilbaby en ik moest er niet aan denken hoogzwanger met een dreumes rond te "slepen". Er zit nu 3 jaar tussen en dit is perfect voor ons 👌🏻 Doe wat goed voelt maar denk er goed over na ☺️🥰

Wat zijn de gevolgen voor het lichaam als je zwanger wordt na bijv 6 maanden?

Ik denk dat het erg afhangt van hoe je tot nu toe al hersteld bent, en van hoe je volgende zwangerschap loopt. Je kunt nu al goed hersteld zijn, maar bindweefsels hebben echt 9 maanden herstel nodig begreep ik van bekkenbodemfysio. Dat is hormonaal zo geregeld. Tegelijk zijn er natuurlijk tal van vrouwen die snel weer zwanger zijn en het prima gaat. Als je er geen 10 in dat tempo krijgt.... volgens mij kan een keertje niet perse kwaad. Bedenk je ook dat je tzt dus hoogzwanger bent en een baby/dreumes hebt die mogelijk nog niet loopt, en je dus veel zwaar tilwerk hebt.

Het hoeft natuurlijk niet. Maar omdat je bekkenbodem nog niet volledig is hersteld is. Kan er op latere leeftijd eerder incontinentie plaatsvinden..

Wij hebben er 3 in 3,5 jaar gekregen, de oudste was 3 jaar 7 maanden toen de jongste geboren werd. Tussen de jongste 2 zit precies 1,5 jaar (op de dag af) en tussen hen in een miskraam gehad, anders was het een verschil van 16 a 17 maanden geworden. Ik vind het goed te doen. Ja, het is loodzwaar, maar ook wel heel erg leuk. Zeker als ze nog zo jong zijn. De jongste is alleen een huilbaby, dat maakt het pittig. Ander was ik zo al voor een 4e gegaan. Alleen hier wordt ik niet ongesteld tot ik flink ben afhebouwd met borstvoeding (voor nu een zegen, want voor nu vinden we 3 zo dicht op elkaar wel even mooi zo). De middelste loopt pas sinds 2 maanden (de jongste is 5,5e maand) maar moet zeggen dat ook dat wel mee viel. Wat het nu vooral erg druk maakt is dat zowel mijn man als ik soms met een kind bezig is en als de 3e dan ook iets heeft dan moet die ff wachten. Je bent altijd wel bezig. Maar ze hebben ook super veel aan elkaar

Wat betreft de zwangerschappen, de 1e was een prima zwangerschap. Na 17 maanden zwanger, had zware HG de eerste 4 maanden, daarna verschrikkelijke bekken en bandenpijn en een overgevoelige baarmoeder waardoor ik constant harde buiken had. Na de 2e na 7,5 maanden zwanger, miskraam, gelijk zonder menstruatie weer zwanger,met een maand of 9 dus. De hele zwangerschap kotsmisselijk geweest, tot de laatste week emesafene geslikt om niet de hele dag te spugen. Was wel minder erg dan de HG bij de 2e. Ook vanaf 8 weken al bij de fysio vanwege bekkenpijn. Denk dat mijn lichaam dus wel echt meer tijd nodig zou hebben gehad om te herstellen. Die tijd gaan we nu dan ook nemen en over paar haar zien we dan wel weer verder (ben 25 dus nog alle tijd)

Mijn dochter (nov ‘20) en zoon (mrt ‘22) schelen 16 maanden. Prima zwangerschappen en bevallingen gehad zonder complicaties. Tweede wel wat zwaarder, omdat je niet zoveel uit kunt rusten en meer moet tillen. Naderhand niet meer ‘last’ gehad bij mn herstel, maar het duurt nu wel veel langer voor m’n figuur (met name borsten en buik) weer terug is (als dat nog gebeurt haha) Vond bij m’n eerste vooral de mentale impact heel groot (verantwoordelijkheid, bezorgdheid enz). Bij nummer twee hebben we toch de praktische impact wat onderschat. M’n man en ik stonden de eerste paar weken regelmatig ‘s nachts met twee huilende kinderen beneden die elkaar wakker hielden en dan keken we elkaar eens aan van ‘wie zei ook alweer dat dit leuk zou zijn’? 😂. Dat heb je denk ik minder als de oudste al wat ouder is. Na die newbornfase is iedereen meer gewend en is het al een stuk makkelijker. Denk ook niet dat het veel minder druk is, wanneer er wel meer leeftijdsverschil tussenzit. Maar ja, daar heb ik dus geen ervaring mee. Hopelijk gaan die van ons straks gelijk op en vinden ze tegelijk dezelfde dingen leuk. Dat laatste wordt met meer leeftijdsverschil alleen maar moeilijker lijkt me. Plus, als je al lange tijd helemaal uit die eerste babyfase bent (en die fase vond ik echt pittig) wordt de drempel alleen maar groter om er weer aan te beginnen. Kortom: fysiek geen problemen hier, maar in praktische zin is het de eerste tijd wel echt aanpoten. Ben benieuwd of jullie er weer voor gaan (als het lukt natuurlijk)!

Herkenbaar, onze zoon is nu 5 maand en zou best al een 2de kindje willen maarrrrr nu nog niet. Alles begint nu net makkelijker te worden, betere slaapjes enzo. Maar als hij 1 jaar is denken we wel weer te gaan beginnen aan een tweede