Afkeer tegen een kind?🤷🏽‍♀️

Is het misschien een idee om dit in een andere groep te gooien waarbij er meer mama’s zijn met bijv al meer kinderen en dus al opvoedingservaring en dus wellicht tips/ervaring hebben? 😬 Of met je partner bespreken? Lijkt me dat hij toch zn eigen zus kan aanspreken en jou niet laat zitten met deze situatie?

Zou een gesprek hierover aangaan met je schoonzus en evt schoonmoeder. Natuurlijk niet zeggen dat je een afkeer tegen het kind hebt, maar bespreken wat je stoort. Zou ook gewoon consequenter zijn tegen het kind. Als ze op jouw plaats gaat zitten dan zou ik er eerst iets van zeggen en haar anders gewoon van de bank af tillen, zitten en haar op je schoot zetten. Toch niet normaal dat jij op de grond moet zitten, omdat zij ineens op jouw plek gaat zitten. Miss kun je ook nog iets met actief luisteren/ik boodschap van pedagoog Thomas Gordon.

Wat vervelend dat je er zoveel last van hebt! Volgens mij kan je prima aangeven waar dat nare gevoel richting je nichtje vandaan komt. Lukt het je ook om (Voor nu) voor jezelf te accepteren dat je je zo voelt? Dat helpt denk ik voor jezelf wel met het wat los laten. Wat je omschrijft klinkt niet als iets dat op n korte termijn kan worden opgelost. Zeker als het meisje al bijna 7 is, dan zijn de dingen die je noemt niet van de ene op de andere dag te corrigeren. En al helemaal niet als de mensen waar ze dagelijks bij is, haar moeder en oma, er een andere visie op na houden. Ik herken je verhaal een beetje: ik heb een neefje van 6. Het is in principe een lief kind die het goed bedoelt, maar n partij luidruchtig, druk en bazig! Luistert vaak niet, krijgt andere regels mee (lees: heel weinig) dan onze dochter en op verjaardagen botst dat vaak. Hij is tot 2 jaar geleden (geboorte onze dochter) het enige jonge kind geweest in de familie en en kreeg altijd alle aandacht en cadeautjes. Nu na 2 jaar vind hij het nogsteeds lastig om te delen, wurmt zich er steeds tussen als mijn dochter van familieleden de aandacht krijgt. Wil wel zelf bepalen met welk speelgoed van haar hij mag spelen ( nu geeft mijn dochter hem duidelijk aan wat ze daarvan vind), andersom mag zij het niet. En zo kan ik nog een hoop dingen opnoemen. Hier erkennen zijn ouders wel dat hij druk is, niet luistert, niet kan delen, enz, maar corrigeren lukt ze niet. Ook best sneu dat ze hem dan naar beneden kunnen praten terwijl hij het allemaal hoort, dat is ook niet goed voor een kind. Leggen zelf de oorzaken van zijn gedrag uiteraard buiten hun eigen opvoeding. Dus als ik wil dat het goed gaat op zo'n dag moeten mij partner en ik hem zelf bijsturen, en dan lukt het ook wel! Ik merk dat er inmiddels meerdere familieleden zijn die er een hekel aan het beginnen te krijgen als ze weten dat hij ook komt, of op zn minst n gevoel van hoe lang voordat het nu weer voordat hij irritatie opwekt...

Het klinkt alsof je geen afkeer tegen dit kind hebt maar tegen de manier waarop ze wordt opgevoed. Het kind kan er niets aan doen, ze weet immers niet beter. Misschien als je dit in je achterhoofd tegen jezelf herhaald dat het wat makkelijker wordt om er mee om te gaan.

Het meisje van 6 weet niet beter en heeft niet anders geleerd als ik jouw verhaal lees. Zij kan het niet helpen, maar jij wel! Tips: - zeg wat je doet en doe wat je zegt; bv ik ga even naar de wc en dan kom ik terug en ga ik hier weer zitten. Als zij daar dan zit pak je haar op en zet je haar weg en ga jij weer zitten. - wees directiever (maar neutraal) naar haar; 'we doen geen voeten in het gezicht van iemand anders, stop daarmee.' Duw haar voeten zachtjes weg en herhaal dat zo nodig met dezelfde boodschap net zolang tot zij stopt. - samen spelen mag afpakken niet. Becomplimenteer haar wanneer zij leuk samen speelt, ga bijvoorbeeld meespelen en geef haar positieve aandacht. Corrigeer haar duidelijk maar neutraal wanneer zij spulletjes afpakt. - geef haar om niet positieve aandacht en betrek haar door te vragen of ze mee komt doen met jouw kindje op een positieve manier, jij neemt de leiding. Bijvoorbeeld. Kom we gaan luier verschonen wil jij me helpen? Pak jij maar een luier en doekjes... Succes! You can do it!

Je hebt deze info misschien niet maar is ze dan op school ook zo? Andere pijn doen en niet luisteren? Want dan zou de mama die boodschap toch ook al moeten hebben gehad (zou het jou makkelijker maken). Ofwel inderdaad alleen maar in de familie door jaloezie.. Als ik mijn nichtjes of neefjes iets zie doen bij elkaar wat niet mag op een feestje en de mama heeft het niet gezien, dan zeg ik er wel gewoon iets op. Ik ga geen straf bepalen maar ik zeg wel iets als 'we doen geen andere kinderen pijn' of 'als je daarmee wil spelen moet je kunnen delen anders leg ik het weg'. En ik heb nog geen eigen kinderen maar dat zijn basic beleefdheidsregels. Dit helpt al bij ons, de kids zijn ook wel heel lief dus niet te vergelijken. Maar ik zou er niet mee inzitten om speelgoed effectief weg te nemen na een waarschuwing of iemand even opzij te nemen.. Hopelijk vind je iets wat helpt, lijkt me echt heeel vervelend en domineert de sfeer daar.. Ps over jouw partner dit te laten opnemen ben ik ook mee eens!

Precies dit doe ik wel hoor. Het is ook in principe de schuld van haar ouders. Hun leven hun eigen leventje en hun dochter laten ze gewoon achter. Zo zien we dat, ook mijn man en haar zusje zegt dat. Ze is natuurlijk ook jaren lang alleen geweest, alle aandacht en cadeaus gekregen alleen voor haarzelf. Ik probeer er rekening mee te houden dat ze er zelf niks aan kan doen..

Dankjewel voor je tips! Precies dat doe ik ook, ik werkte veel met kids dus in principe weet ik dat je een kind positieve benadering en aan dacht moet geven. Bij goede dingen die ze deed complimenten. Ze hielp me altijd met luiers verschonen en weggooien. Maar het helpt gewoon niet. Ook haar oma en tantes benaderen haar op deze manier maar t werkt gewoon niet.

Nou op school is ze volgens mij het lievelingetje, ze wil graag heeeeel erg lief gevonden worden door haar docent en luistert mega goed. De vorige keer stond ze met haar vingertje in mijn gezicht te wijzen, ik vertelde dat ik dat niet fijn vond en niet netjes vond dat ze met haar vinger aan t wijzen was. Ik vroeg doe je dit ook bij jou juf zei ze nee maar jij bent mijn juf niet 😂 hahaha ik zei oke dan zal ik tegen je juf zeggen dat jij met je vinger in mijn gezicht wijst en begon ze kei hard te huilen neeeee niet doen. Maar goed ik kan echt heel streng zijn maar ik wil dat niet omdat haar ma echt mild. Ik heb het besproken met mijn man, niet dat in een afkeer heb hoor tegen dr, maar meer over haar gedrag die ze vertoond en dat ze mij heel erg uitprobeert omdat ik vaak gewoon mijn mond hou. Maar goed hij wijst ook de schuld naar de ouders van het kind en de opvoeding en dat is ook gewoon zo. Ze is zo verwend ze krijgt alles maar ze krijgt niet de juiste aandacht, structuur en discipline. Zo zie je maar hoeveel het doet met een kind.