Galstenen door zwangerschap

Ik ben 2 weken na mn bevalling geopereerd aan mn galblaas ivm galstenen. Voor mij is het tot nu toe alleen maar een opluchting geweest en ik heb tot nu toe ook nooit meer pijn gehad. In principe heb je geen galblaas nodig je kunt ook gewoon zonder prima door

Hey, ik heb mijn galblaas 2 jaar geleden laten verwijderen. Ik merk er nu niks van en herstel van operatie was niks vergeleken met pijn van die kolieken. Ben echt blij dat het gebeurd is. Succes!

Ik lees heel veel dat mensen flink last krijgen van hun schouder door gas wat gebruikt wordt tijdens de operatie, dat mensen sinds dien veel last hebben van diarree en flink aankomen, nog steeds veel pijn hebben ed. 😳 moet natuurlijk ook niet teveel Googlen haha..

Je krijgt idd wel last na de operatie, maar zoals ik al zei, die kolieken zijn 100 keer erger. Herstel duurt gelukkig ook niet lang. Diarree heb ik wel even last van gehad als ik vet ging eten, maar echt niet zo heftig🤣 ik ben ook niet aangekomen. Na de operatie nooit meer last van gehad. Geloof me je gaat echt opgelucht zijn! Ik vond de kolieken bijna net zo heftig als mijn bevalling.

Ik ga inmiddels alweer 8 jaar door het leven zonder galblaas, nergens last van! Vlak na de operatie even last gehad van mijn schouder en dat was wel pijnlijk. Maar dit duurde gelukkig niet lang. Ik vond het vooral een opluchting dat ie eruit was!

Ik weet even niet meer precies hoelang het geleden is dat mijn galblaas eruit is gehaald (gok 8 jaar geleden) Ik heb eigenlijk nergens last van. Was 2 jaar geleden 25 kilo afgevallen (dus niet aangekomen wat veel mensen zeggen door de operatie. Zelf kan ik alles eten. Ben van die aanvallen verlost 🥳

Ik ben in de zwangerschap geopereerd. Kon erna alles eten. Ben alleen twee dagen goed misselijk geweest van de narcose. Maar liep dezelfde avond alweer een rondje over de afdeling. (Ik bleef een nachtje logeren)

Mag ik vragen welke klachten je hebt/had?

Zeker! Enorme pijnaanvallen, begint tussen mijn schouderbladen en vervolgens trekt het ongeveer op de plek van mijn maag. Krijg het dan benauwd en kan dan niet stilzitten. Soms ook misselijk en overgeven. Ze konden eerst niet vinden wat het was, in mijn bloed niet, ontlasting niet, echo’s niet.. uiteindelijk op de spoed hebben ze toch de stenen gevonden. Ik dacht zelf eerst dat het maagzuur was 😅

Ik hoop ook stiekem dat ik ook mag blijven. Als er dan wat is ben je op de juiste plek 😳. Tijdens de zwangerschap lijkt me al helemaal naar! Hoe gaat het nu met je?

Qua gal heel goed. Kan alles weer eten en drinken. En was na twee weken weer goed op de been. Mij wilde ze savonds eerst naar huis sturen. Maar ik was het daar niet mee eens. Kon niet rechtop zitten zonder spugen. Wilde ze eerst op zwangerschap gooien. Ik zeg tegen haar dacht het niet. Heb niet een x hoeven overgeven deze zwangerschap. Na een pil tegen misselijkheid ging het wat beter. ( Die ze overigens hadden liggen maar zeiden dat ze dat niet hadden ivm zwangerschap) dus luister naar je lichaam. En laat je niet zomaar iets aansmeren/weg sturen. Ik heb een week beetje moeite gehad met opstaan. Maar vond de pijn goed te doen. Niks vergeleken met de gal aanvallen.

Klinkt heftig 😮 Ik heb sinds 1,5 maand ook ineens enorme pijn aanvallen en dat begint voornamelijk in de avond/nacht. Dacht eerst dat het m’n rug was omdat ik enorme pijn had rechts boven in m’n rug en uiteindelijk ging die pijn ook over naar de voorkant, dus onder m’n borst. Zo erg dat geen pijnstiller helpt en niet kan liggen, zitten of iets. De huisarts zei dat het m’n maag was en kreeg vorige maand een Maagbeschermer en dat heeft geholpen alleen afgelopen week is het weer teruggekomen (en nu dus opnieuw aan de Maagbeschermer). De huisarts had ook iets over galstenen laten vallen en lees nu dat het bij meerdere na de bevalling is gekomen, dus misschien toch nog maar na laten kijken

Heel herkenbaar! Ik heb inderdaad ook gelezen dat het kan komen door zwangerschap. Voornamelijk pijn in de nacht is ook kenmerkend voor galstenen. Ze hebben mij toen ook aan de maagbeschermers gezet.. hielp niet omdat het dus niet mijn maag is. Misschien inderdaad toch maar even laten onderzoeken. Sterkte ermee! 😘

Hoi, Hier ook galblaasproblemen gekregen na mijn eerste bevalling. Inmiddels ben ik nu ruim een jaar zonder galblaas. Ik zag er ook erg tegen op, maar kan niet anders zeggen dan dat het me is meegevallen. De operatie stelt niet veel voor, echt een standaard ingreep door een chirurg. Bij het wakker worden inderdaad een zere schouder, maar met een scheutje morfine niks meer aan de hand. Het herstel ging snel. Ik was twee weken later al weer aan het werk. Aan het begin alleen diarree als ik prei at. Dat ging vanzelf weer over. Geloof me, je wil liever deze kleine nadelen die tijdelijk zijn, dan die galblaas aanvallen. Die zijn echt 1000x erger.

Ook hier galstenen tijdens de zwangerschap. Ze wilden bij voorkeur niet tijdens de zwangerschap opereren. Veel aanvallen gehad in 4 weken tijd en daarna niks. 3 weken na de bevalling is de galblaas ontstoken geraakt en is deze verwijderd. Ik heb nergens last van en was vrij snel hersteld van de operatie! :)

Trouwens wel eventjes last gehad van de schouder maar ook dit was zo voorbij :)

Fijn dat jullie ervaringen zo goed zijn! Zie er iets minder tegen op nu 😊

Meer ervaringen zijn altijd welkom 🫣

Hoe hebben jullie de afspraak gemaakt? Was je snels aan de beurt?De eerste keer dat ik het had dachten ze ook aan maagzuur, man ik rolde over de grond van de pijn 😩 ik riep nog ik beval nog liever 10 keer achter elkaar dan deze pijn. Een paar weken na de bevalling weer een aanval, gelukkig snel onder controle met diclofenac. Maar toch wel bang voor wat als…?

Geen ervaring vanuit mijzelf maar wel een tip rondom pijn in schouder door het gas. Probeer te blijven bewegen/wandelen (tuurlijk wel met wat rust tussendoor). Dan zie je vaak dat het wat sneller afneemt...