Geen contact met ouders

De vraag is, wat wil jij zelf graag? Wil je weer goed contact met vader/moeder? Als dat zo is, stuur een brief of berichtje met daarin dat je ze mist, en ze bijna opa/oma worden. Dat je ze in je leven wil. Vooral even niet bezig zijn met "wie heeft er schuld" maar met "ik wil dat het goed komt" is dat niet het geval, vind je het goed zoals het is laat je het er bij. Sterkte 😘

persoonlijk vind ik beide gevallen niet als een gezonde ouder-kind relatie klinken. Ik zelf heb al jaren geen contact meer met mijn moeder, vanwege hoe dingen in mijn jeugd zijn gelopen. Zij heeft altijd voor zichzelf gekozen ten koste van mij. Naar mijn mening kiezen je ouders voor jou en ben je ze niks verschuldigd. Zij moeten voor jou zorgen, jij niet voor hen. Maar ik zeg natuurlijk niet dat jouw ouders compleet slechte ouders zijn, wat ik hier lees vind ik niet goed maar ik weet natuurlijk niet wat voor goede dingen ze wel voor je gedaan hebben. Mijn moeder heeft mij echt verwaarloosd. Hoop dat je wat hebt aan mijn perspectief

Bedankt voor jullie reacties! Dit is natuurlijk iets wat zich nu afspeelt maar eigenlijk zijn mijn ouders nooit echt in mijn leven geweest. Me moeder die eigenlijk confrontaties constant vermijd en mijn vader die mij nooit als prioriteit heeft gezien. Me moeder ook niet trouwens. Het is echt te veel om alles uit te leggen. Maar waar ik het meest last van heb is dat mijn moeder steeds in en uit me leven is. Het is vermoeiend en kost heel veel energie die ik het liefst voor andere dingen wil gebruiken. Als ik het contact verbreek ben ik de boeman. Ik weet echt niet hoe ik hiermee moet omgaan. Wat ik wel wil is,is mezelf beschermen van dit op en neer gedoe. Niemand kan me vertellen wat ik moet doen maar wat zijn überhaupt de opties waar ik mij wel comfortabel bij voel.. dat weet ik dus niet.

Misschien is dat idd een vraag waar ik nog geen antwoord op heb. Ik weet niet of ik nog wel contact met ze wil.. dit gaat veel verder dan dit wat zich nu afspeelt en ik ben er echt klaar mee. Vooral omdat ik echt niet had verwacht dat ik geen contact met ze zou hebben tijdens een hele belangrijke gebeurtenis in mijn leven..

Nee er is zeker geen gezonde ouder-kind relatie. Contact met me moeder gaat altijd aan en uit. Me vader zag ik af en toe en thats it. Was het zwaar voor jou om het contact af te breken met je moeder? En twijfelde je ook?

Ik denk dat je dan eerst met jezelf moet uitmaken of je het überhaupt wel wil idd. Mensen zeggen heel snel "het zijn toch je ouders" je vrienden kies je uit maar je familie niet, toch kan je zelf kiezen wie je in je leven wil houden en wie niet. Ook als het je "ouders" zijn. Kies voor jezelf en het kleine wondertje ❤️ een gelukkige mama is een gelukkige baby 😘

Ik kan me dat gewoon niet voorstellen ; geen contact hebben met je ouders. Hoe doen/kunnen jullie dat? Ik zie mijn ouders letterlijk elke dag, het is iets wat wij vanuit de opvoeding ook mee hebben gekregen in onze cultuur en geloof. Zorg altijd goed voor je ouders, ondanks de minpunten.. het blijven je ouders, niemand kan hun plek innemen of vervangen. Zodra ze eenmaal niet meer in leven zijn, dan komt spijt..

Iemand die een goede band heeft met zijn ouders, kan het zich idd niet voorstellen. Je moet je echt in zo'n situatie bevinden.. mijn vriend kon het bij mij ook niet voorstellen, maar naarmate ik meer vertelde, begreep hij het steeds meer.

Ik denk dat je voor jezelf moet uitzoeken waarom je nog contact zou willen. Ik lees dat het je veel stress oplevert, ik had dat ook en heb toen definitief de keuze gemaakt om het contact te verbreken. Inmiddels bijna 10 en 4 jaar geleden en deze keuze staat ook echt vast. Sindsdien heb ik een stuk minder stress, maar je moet hier wel echt klaar voor zijn (blokkeren, negeren etc.) 1 vriendin van mij zegt bijv ook dat ze er klaar mee is, maar toch blijft ze haar ouders zien. Een andere vriendin vroeg ik waarom ze de ouder dan niet blokkeert en reageerde heel snel dat er dan helemaal geen contact meer is. Ik was even stil en keek haar aan, zodat ze er nog even overna kon denken. Dat was voor haar wel een eyeopener.

natuurlijk was er twijfel, je hoort veel in je omgeving het is toch je moeder. Maar ik heb nu zoveel minder stress en ben er veel gelukkiger door. Als ik wel contact met haar weer zou hebben zou ik het voor haar doen en ik ben haar dus niks verschuldigd

Iemand die een goede band heeft met zijn of haar ouders kan dit inderdaad niet snappen. Qua bloed blijven het zeker je ouders. Maar altijd goed voor de zorgen ondanks hun minpunten? Die zin past zeker niet in elke situatie. Mijn vader heeft mij seksueel misbruikt, maar omdat het mijn vader is zou ik dan voor hem moeten blijven zorgen? Nee gaat er bij mij niet in.

Voor TS Je moet goed uitzoeken wat je wilt met het contact. Ik heb vijf jaar geleden het contact met mijn vader verbroken omdat hij mij misbruikt heeft en ik het ook toen pas in de familie gooide. Het was ondanks wat hij gedaan heeft, alsnog een moeilijke beslissing maar ik wist dat ik zo’n persoon niet in de buurt van mijn toen nog toekomstige kinderen wilde hebben. En ja er zijn momenten dat je je ouders zult missen, of gewoon überhaupt een ouderfiguur. Maar uiteindelijk heeft het mij heel veel rust gegeven en kon ik helen

Precies dit! Op het moment dat er dingen zijn gebeurd die doen overwegen contact te verbreken past het woord ‘minpunten’ zeker niet.. Sommige uitspraken doen mn haren echt omhoog zetten😬

Nou die van mij dus ook. En mensen zullen het echt niet verkeerd of slecht bedoelen hoor maar bij mensen die wel veel hebben meegemaakt kan het wel kwetsen of in het verkeerde keelgat schieten 🙈

Precies dit .. ik snap echt wel dat ouders ook fouten kunnen maken maar vind het erg dat sommige gewoon aanmoedigen om contact te verbreken ookal zijn het de ouders ik zou en kan dat nooit begrijpen tot ze zelf kinderen krijgen en precies hetzelfde mee gaan maken dan weten ze Hoelaat het is. Mijn pa is er in mijn jongere jaren ook nooit geweest voor mij desondanks blijft het mijn vader en zal k hem altijd op handen en voeten dragen !!

Sorry maar als je misbruikt bent door een van je ouders, vind je dat dat niet te begrijpen is tot ‘ze zelf kinderen krijgen en het mee gaan maken’? Juist dát is hetgeen je je eigen kinderen NOOIT aan gaat doen en je dus NOOIT op je ouder wil lijken.. Je kwetst echt mensen met zulke uitspraken die anders mee hebben gemaakt dan met liefde en ‘een foutje’ zijn opgevoed.

Dus jij vind dat ik mijn dochter in gevaar moet brengen omdat mijn vader niet met zijn poten van mij af kon blijven omdat het toch mijn vader blijft? Doe je oogkleppen af hoor

Ik leef met je mee. Ik heb een zeer moeilijke relatie met mijn moeder door dingen die in mijn kindertijd gebeurt zijn en waardoor ik op latere leeftijd ptss aan over heb gehouden. Echt het allerliefst zou ik geen contact met haar willen (gelukkig woont zij op 2000km afstand) maar helemaal contact verbreken zou haar zo veel pijn doen dat ik dat niet over mijn hart krijg. Ik blijf me toch verantwoordelijk voor haar voelen, dat moest ik als kind al zijn. Ik snap zo goed dat je niet weet wat he wilt. Nu dat ik zwanger ben vind ik het nog moeilijker omdat mijn dochter nu pas in mijn buik zit en ik zou nu al iemand vermoorden die haar pijn zou doen en dus niet kan begrijpen hoe zij vroeger zo kon zijn…ik wens je heel veel sterkte, het blijven je ouders in je hart maar soms is loslaten denk ik ook gezonder ❤️

Echt ongelofelijk dat mensen over “fouten” en “minpuntjes” hebben. Alsof iemand contact met hun ouders verbreekt omdat ze wat “min puntjes” hebben. Mensen die zelf niks meegemaakt hebben moeten gewoon hun smoel houden over dit soort zaken. Echt ik blijf altijd netjes hier maar dit maakt mijn bloed echt koken!!

Ik sluit me hier bij aan. Alsof ik het leuk vind om mijn vader uit mijn leven te moeten verbannen 🤦🏼‍♀️