Niet slapen door paniek

Helaas geen tips betreft het paniekgevoel. Betreft het slapen, ik neem magnesium voor het slapen en merk dat ik hierdoor echt beter slaap.

Wat ligt ten grondslag aan je paniek? Om in slaap te kunnen vallen is het belangrijk dat je je veilig en ontspannen voelt. Kijk dus hoe je weer kan ontspannen en van de 'alert-stand' naar de 'ontspan-stand' kan gaan. Bijvoorbeeld door ontspanningsoefeningen (yoga nidra op YouTube intypen). Even naar beneden gaan en angstige gedachten opschrijven. Toch even je vriend wakker maken en veilig knuffelen. Overdag praten over je gevoel en angst. Muziek of white noise zachtjes op de achtergrond aanzetten en daarop focussen. Hopelijk helpt dit. Succes.

Word je wakker van de paniek, of word je wakker en begint de paniek dan? Wat triggert de paniek, waar gaat het om? Ik heb er geen ervaring mee in de zwangerschap, maar heb een aantal jaar geleden wel nachtelijke paniekaanvallen gehad. Ik werd dan wakker met een drukkend gevoel op m’n borst en vaak klappertanden en trillen. Afleiding hielp bij mij, dus een luisterboek of even knuffelen met m’n man. Maar het ging uiteindelijk pas over toen ik accepteerde dat ik in paniek was om niks en er minder aandacht aan kon gaan geven. Ik vond het een vreselijke kwaal, ik voelde me een beetje dom ofzo, maar de fysieke reactie was zo intens! De app ‘atmosphere’ hielp bij mij ook, dan was er wat achtergrondgeluid waar ik op kon focussen. Hoop echt voor je dat je er snel vanaf bent!

Wat kan helpen zijn sleepcasts, ik gebruik zelf de headspace app (als je zoekt kun je via Google ook gratis sleepcasts vinden) het helpt te concentreren op het verhaaltje ipv alle drukte in je hoofd. Misschien nog even lekkere kruik erbij, maak het jezelf gemakkelijk. Sterkte!

Headspace/ massage/knuffelen met partner/ warme doucje of bad/ groudingtechnieken (noem 3 dingen die je ziet, 2 die je hoort, 2 die je voelt en 1 dieje ruikt). Ook white noise geluiden. En overdag veel rusten/relaxen want anders maak je te weinig melatonine aan (cortisol stresshormoon is tegenhanger van het slaaphormoon melatonine)

Wat vervelend dat je je zo voelt. Ik zie al hele mooie tips voorbij komen die kunnen helpen. Ik sluit me aan bij @Sonnies dat het geen wat vaak het meest helpt is er niet tegen in gevecht gaan tegen het paniek gevoel, maar het accepteren dat je hier nu last van hebt en dat het vervelend is. Baal maar even ervan en stel jezelf dan gerust dat het maar paniek is, en dat dat behalve vervelend, niet iets ernstigs is en dat het gevoel ook vanzelf weer weg gaat. Hopelijk helpt het je wat, het heeft mij in jmjet verleden in ieder geval heel erg geholpen en help er nu mensen mee in mijn werk en zie dat het zo goed werkt.

Oh en de belangrijkste is de paniek accepteren, ipv bevechten

Wat vervelend dat je hier last van hebt! Ik herken dit niet uit de zwangerschap maar ik had dit in de kraamtijd 3 jaar geleden. Heel naar gevoel, achteraf heb ik het idee dat het echt een hormonending was. Ik bleef maar adrenaline aanmaken en was veel te alert waardoor ik niet tot rust en in slaap kon komen. Het is bij mij uiteindelijk vanzelf overgegaan en voor nu hebben de andere meiden al veel goede tips gegeven. Probeer vooral niet teveel in je hoofd te gaan zitten en te denken dat je moet slapen maar focus je als het lukt op je buikademhaling. Zet een ontspannen muziekje op meditatie of ga lekker knuffelen idd. En probeer je als je op zo'n moment wegdommelt niet te verzetten. Als je wakker schrikt, begin je gewoon opnieuw. Het is een beangstigend gevoel maar het komt echt weer goed! Sterkte voor jou!

Hoi, dit is voor mij heel erg herkenbaar. Bij mij begon het rond week 28 en gelukkig heb ik nu een manier gevonden ermee om te gaan. Je hebt al veel goede tips gekregen maar nog een paar praktische die bij mij enorm hielpen: - magnesium voetenbadje voor het slapen gaan. Je slaapt dan dieper. Dit werkte bij mij echt heel goed - ik slaap nu met 3 kussens onder mn hoofd en een zwangerschapskussen zodat ik omhoog lig. Daardoor adem ik beter (en minder last van maagzuur) en heb ik minder last van de fysieke paniekreactie van druk op de borst, hartkloppingen, etc - zoals de anderen al zeiden: als je een paniekaanval krijgt, probeer het te voelen en niet weg te stoppen. Benoem wat je voelt en wat er aan de hand is (paniek voelt als gevaar maar is er op dat moment daadwerkelijk gevaar?). - ik heb een gesprek gehad met een therapeut waar ik jaren geleden ook eens ben geweest. Het hielp om erover te praten. Mocht je dat niet willen kan je er misschien over praten met je partner of een familielid/vriendin? Bij mij is het nu bijna helemaal over, ik word s nachts nog wel veel wakker maar kan dan vaak binnen korte tijd weer inslapen. Heel veel sterkte hiermee. Het voelt heel eenzaam en naar, maar het gaat echt weg. Liefs!

Acceptatie. En vertrouw op je lichaam dat je op een bepaald moment de rust echt gaat pakken en iets gaat slapen. Misschien pas over 24 uur oid en misschien maar kort... Maar echt, dat moment gaat komen! Ik zit nu in de kraamweek en probeer dan in de vooravond al wat te slapen, maar dat lukt dus ook telkens niet want veel te alert. Ik leg me er maar bij neer. Vanacht na de nachtvoedingen en onrust bij m'n kindje uiteindelijk viel ik pas om 5.30 pas voor het eerst in slaap, compleet afgemat (1,5 uur geslapen) En dat was dan toch weer even genoeg om op te laden. Gewoon per dag/moment bekijken, niks willen forceren. Op een gegeven moment gaat het weer beter!

Wat bij mij helpt is net als wat anderen zeggen; op linkerzijde met kussen tussen mijn knieën en een kleine onder mijn buik. Daarnaast vraag ik mijn man om mijn rug te kriebelen / hoofd te aaien, dat helpt bij mij heel goed om te ontspannen. Als ik overdag last van hartkloppingen heb ga ik ook wel eens liggen, en zet dan een korte ademhalingsmeditatie aan. Dan kom ik helemaal tot rust. Bijv. deze https://youtu.be/wNGajoWjYh4

Bedankt voor alle lieve berichten! Ik heb werkelijk geen idee waar dit vandaan komt. Ik denk zelf dat de griep de trigger is geweest. Ik heb nu 20 mg temazepam op maar er gebeurt nog niks. Gelukkig heb ik vandaag 1,5 uur overdag geslapen, dus daar kan ik nog wel op teren.