Onze zoon van 8 maanden was al heel vroeg heel sterk in zijn nek en rug. Met 4-5 maand zat hij al stevig rechtop. Vanaf het begin lag hij elke dag wel enkele minuutjes op zijn buik maar hij werd dat snel beu. We kregen telkens te horen dat hij heel stevig was voor zijn leeftijd dus we dwongen hem ook niet om onnodig lang op zijn buik te liggen. Hij had het toch niet echt nodig om zijn nek en rugspieren aan te sterken.
Sinds hij kan zitten wil hij ook niets anders meer. Wanneer we hem in zijn box zetten, zetten we hem ook redelijk vooraan. Als hij dan omvalt, valt hij zacht. Maar hierdoor heeft hij wel het rechtstaan ontdekt. De spijlen zijn dan namelijk vlakbij en sinds 7 maanden lukt het om zichzelf recht te trekken.
Maar nu komt het. Doordat hij deze dingen al snel kon heeft hij totaal geen interesse meer in al liggend spelen en al zeker niet op zijn buik. Als hij een speeltje wil nemen buiten bereik valt hij al snel om en komt op zijn buik terecht. Wij helpen hem niet direct recht omdat hij zo toch zou moeten leren van zelf vooruit te komen door middel van te kruipen/tijgeren. Maar eenmaal hij op zijn buik ligt ontaard het al snel in een huilbui waardoor hij ook niet meer probeert om te nemen wat hij wilde. Hij wil dan enkel dat we hem weer recht helpen.
Ik laat hem dan wel eventjes liggen als ik zie dat hij toch nog iets probeert maar veel meer dan wenen zit er op dat moment niet meer in.
Je zou kunnen zeggen , hij slaat het kruipen dan wel over en zal direct gaan lopen maar ook daar zie ik geen interesse is. Eenmaal hij staat wil hij vanuit staan wel alles grijpen en spelen maar dat lukt hem totaal niet. Hij staat nog heel wankel op zijn benen en valt dus snel weer om. Ook de intentie om te stappen zit er totaal nog niet in. Hij verzet helemaal geen voetje ofzo.
Nu maak ik mij wel zorgen. Hij is snel gefrustreerd als hij ergens niet bij kan maar doet ook geen moeite om het wel te kunnen. Hebben jullie tips om hem toch wat te laten oefenen zonder dat hij het door heeft ofzo? We hebben al veel geprobeerd maar hij houd het telkens niet lang vol. En niet van niet sterk genoeg te zijn maar eerder omdat hij op zijn buik geen overzicht heeft. Hij wil graag de wereld ontdekken maar heeft echt niet door dat op zijn buik liggen hem daarbij net kan helpen.