Hele lastige schoonmoeder

Ik kan me voorstellen dat je dit lastig vind maar ik zou een keer in de 6 weken toch accepteren en dan blij zijn dat je niet iedere keer mee hoeft.

Geeft wel het meest rust.. maar vraag me af of ik haar niet meer moet 'beschermen'

Als het een keer in de 6 weken is en je man is erbij dan lijkt me dat je haar niet heel veel meer kunt beschermen. Dan zou je het contact moeten verbreken maar dan komt er wel weer iemand anders die ook een slechte invloed kan hebben?

Ik snap je gevoel heel goed. Dit is denk ik wel de beste uitkomst, ze ziet haar kleinkind af en toe, je vriend is erbij en kan haar afremmen waar nodig en jij hoeft het niet te zien. Misschien moet je het zien als wennen op de opvang, de eerste paar keren voelt het ook niet goed om je kind achter te laten, dat vertrouwen moet groeien. Vertrouw op je vriend en probeer het eerst, je kan er altijd nog op terugkomen

Misschien ook dit: bespreek het eens met de praktijkondersteuner, er is veel frustratie en het is fijn om daar met een objectief iemand over te praten, je ergernis zal op den duur slijten omdat je ook druk bent. Je hebt dan minder tijd om over haar na te denken. En constant de gedachte dat ze geestelijk beperkt is en er weinig aan kan doen, vond ik ook helpend

Ja dat helpt misschien wel, die gedachte. Heb je er zelf ook ervaring mee, dat je zegt dat je dat helpend vond?

Ja, ik had ook hele erge irritatie gedachten over mijn schoonmoeder met vermoedelijk borderline. Het is ook erger geworden sinds de baby. Ik ben toen naar de huisarts geweest en die heeft me doorverwezen naar de praktijkondersteuner. Daarna heb ik het goed los kunnen laten, het zal nooit helemaal verdwijnen maar ik ben nu tevreden. Met kerst zullen er ongetwijfeld weer rare opmerking komen maar de baby zorgt hopelijk voor genoeg afleiding