Hallo mommy’s of mommy’s to be,
Zoals de titel al zegt, ik heb echt hulp nodig want mijn dochtertje haaaaaaaatttt autoritten :-(. Zij is net 8 maandjes jong en hartstikke beweeglijk waar ik echt dankbaar voor ben, maar het trekt echt al mijn energie uit mij. Zij krijgt volledige bv en ik kolf niet ( ik vind kolven gewoon niet fijn ). Zij is heel gehecht aan mij, maar ook heel sociaal en leergierig. Zij is inmiddels al zo vaak op haar hoofdje gevallen ben met tellen gestopt omdat ik haar niet bij hou. Ze weigert best veel voor een baby, of ligt dat aan mij? Even wat voorbeelden; geen speen, geen fles, geen draagzak, niet in de eet stoel, niet in eigen bedje, niet langer dan 10 min in de kinderwagen, niet langer dan 10 min in de auto stoel, niet langer dan 10 min in de box om te spelen. Zij wilt lekker doen wat ze wilt. Als ik haar wil verschonen, aankleden, uitkleden, alles is een workout. 1 seconde op haar rug liggen en ze huilt al en draait om, ik verschoon haar nu staand. Ergste van alles vind ik echt de auto ritten, heb een soort van rij angst gecreëerd en ik isoleerde mijzelf heel vaak. Ik ben zo erg van mijn man afhankelijk en als ik het toch probeer dan moet ik er soms gewoon zo hard van huilen dat mijn dochter denk ik er ook wat van schrikt. Heb weleens mijn stem verheft uit onmacht, en het achtervolgt mij nog steeds. Het is het me gewoon niet meer waard om te socialiseren, ik raak in paniek als ik al ergens heen moet met haar. Ik wil ook zo vaak lekker een uur wandelen, maar zij werkt gewoon tegen. Als ik haar optil is ze wel stil. Verder is ze gelukkig gezond, tevreden, blij, energiek, heb niet het idee dat ze ergens pijn heeft… maar het kan? Het enige waar ze meewerkt is als ik haar in bad stop, ze danst er wel op los.. lekker zitten, staan, alles aanraken, mama nat maken.. 😃. De enige reden dat ik niet omval is omdat ik met haar dutjes mee doe, lijkt wel.. de nachten zijn echt heeeeeel zwaar. Zij komt heel vaak, waardoor ik tijdens de dag ook gewoon geen zin meer heb om dingen te doen wat teveel energie kost. Ik breng haar ondanks ze tegenwerkt wel elke dag naar buiten( heb mijzelf nu gedwongen dat te doen, eerst wachtte ik ook op m’n man daarvoor) maar ipv lang wandelen ga ik dan op een bankje zitten 2 min van huis.
Zij is overigens vacuüm geboren en sinds geboorte echt alleen handen handen handen en echt een people person lijkt wel. Wilt altijd iemand in de buurt hebben (papa, oma, opa, ooms, mijjjjjjjjj.. 🫡 )
Ze is mijn eerste, ben echt overwhelmed maar echt zeker heeeeeeeel dankbaar. Lang verhaal… hoop dat iemand echt de gouden tip heeft of zijn leed met mij deelt, zodat ik niet denk dat ik het ben. Want volgens mijn man en schoonfamilie verwen ik haar teveel…
Overigens knakken haar schouders ofzo best vaak als ik haar voed maar ik denk dat dat normaal is ? Ik las ergens dat dat bij babies vaker is.. dacht toch erbij erbij zetten.
Groetjes van een vermoeide mama 🫠😴