Help dames, ik zit hier echt mee

Ik heb hier nog geen ervaring mee maar wat voel ik met jou mee.. ik voel echt jouw verdriet 🥺

Ah lieverd, wat een ellende. Wat vervelend dat ze er nog zo aan moet wennen. 5,5 maand kan ook al richting een sprong gaan waarin ze jou meer mist. Wellicht is het even zo. Lijkt me ook moeilijk om de gastouder zo aan te treffen. Misschien op een later moment eens bellen om te zeggen wat je ziet en wat je begrijpt, maar ook wat je moeilijk/spannend vind. Jouw meisje kan bij jou thuis natuurlijk weer helemaal tot rust komen. Ik hoop dat het snel beter gaat!

Wat verschrikkelijk moeten jullie je voelen. Misschien kun je het langzaam opbouwen? Dat je er eerst een paar keer bij blijft en ze met een uurtje daar begint en dat jullie het zo langzaam uitbouwen. Verder weet ik niet hoe je met werk zit maar je zou extra ouderschapsverlof kunnen opnemen. Blijf vertrouwen op je moedergevoel of dit een fijne plek voor je dochter is of niet. Sterkte!

Herkenbaar! Dit is precies hoe het met mijn zoontje gaat bij de opvang. Denk ook gewoon erg veel prikkels voor zo n kleintje..

Wat moeilijk om je dochter zo overstuur te moeten zien. Snijdt dan echt in je hart hè? 😢 Maar misschien wat Bettina ook zegt: sprongetje? Onze dochter is de vrolijkheid zelve en huilt alleen als er wat is.. Maar sinds een paar dagen huilt ze veel meer en wil ze niet weg gelegd worden (dit was met andere sprongetjes echt niet het geval en hebben we eigk niks heftigs gemerkt aan haar) Op vrijdag gaat ze altijd naar mijn ouders en huilt ze nagenoeg nooit en slaapt ze als de beste. Maar vandaag: huilen, niet willen slapen, jantje lacht, jangtje huilt.. Mijn ouders herkende haar zo echt niet, maar gingen wel mee in wat ze nodig had.. hoewel toch niks goed voor haar was 😅 We zitten in sprong 5 en lees bij meer mensen dat dit een pittige is.. Dus misschien even afwachten of het misschien volgende week beter gaat? Voor nu: heel veel knuffelen en liefde geven ❤️ Sterkte mama 🫶🏼

Bedankt voor de lieve reacties dames!! Misschien is het inderdaad nog even doorzetten. Ik heb nu afgesproken, dat als het echt niet gaat ik de kleine eerder kom ophalen. Dat geeft ons beiden rust.

Hé, wij hebben dit ook vorige maand met de leeftijd tussen de 4,5 maand en 6 maanden gehad. Helaas deed hij dit ook bij opa en oma in hun armen en miste hij gwn echt ons. Bij mijn vriend alleen thuis was er namelijk niks aan de hand. Inmiddels heeft hij meer wen momentne gehad bij de opvang en is ook gwn wat ouder geworden. Bij de opvang hebben wij het ook opgelost door mijn vriend als achtervang te hebben zodat hij gwn opgehaald kon worden als hij er klaar mee was. Inmiddels is hij de eerste volledige dag opvang goed doorgekomen. En bij opa en oma gaat het nu ook super goed. Ik voel me zo opgelucht. Hopelijk gaat het bij jullie ook gauw beter. Ik snap het gevoel zo goed ik heb hem echt huilend vast gehad uit schuldgevoel. Ik heb echt het idee dat hij nu hij iets verder is in zijn ontwikkeling hij het weg zijn van huis veel beter trekt.

Wat rot is dat hè? Je voelt je zo schuldig. Twee dingen: 1 mijn zoontje huilt thuis ook heel weinig, maar in het begin op de crèche ook veel meer. Inderdaad niet alleen gelaten willen worden, wat hij thuis prima vond (heeft ook nog een broertje dat aandacht vraagt). Maar dit ging echt met de dag beter en met een paar weken was hij gewend. 2 Ik vind het daarom wel heel raar dat die vrouw zo geïrriteerd reageert! Volgens mij moeten bijna alle kindjes erg wennen in het begin. En als het zo’n probleem was, waarom heeft ze jullie dan niet opgebeld, in plaats van je dochter te laten huilen? Hier zou ik nog wel een gesprek over proberen te voeren. Sterkte, het wordt sowieso beter!

Hoop dat dit inmiddels beter gaat!!

Jaaaa het gaat inmiddels veel beter! We hadden een wat moeizame start, maar hebben het ook uit gesproken. Onze kleine is inmiddels helemaal gek op haar gastmama en zijn we heel blij met haar 🥰.

Topic gesloten op verzoek van TS