Het is veel, hoe doen jullie het?

Ik heb precies hetzelfde! Vind het ook lastig om dingen te plannen omdat er wel een ritme lijkt te komen in dutjes maar het soms toch net weer anders loopt, en wat je zegt: ik vind haar dutjes belangrijk anders hebben we daar zelf vervolgens weer last van (en zij ook). Daarbij hebben wij al vanaf geboorte een slechte slaper dus we zijn ook echt ontzettend moe. Morgen weer een etentje met vrienden gepland en gaat dochter een nachtje uit logeren. Ik heb er zin in maar ergens zou ik het liefste in bed liggen, en aan de andere kant mis ik op sommige dagen m’n vrienden en voelt het allemaal een beetje eenzaam. Kortom; ik vind het ontzettend lastig om de balans nog te vinden tussen al die dingen. En mijn gevoel verschilt ook per dag. Ik lees dus even mee maar snap je helemaal! 😄

Ik zit er ook een beetje doorheen. Misschien de donkere dagen, of we zijn allemaal vanaf half oktober al aan het tobben met ziek zijn. Ik merk aan mezelf dat ik steeds eerder op de dag al zo op ben en zwaar overprikkeld. Heb wel 2 kindjes dus constant iemand wel die iets van me vraagt. Tegelijkertijd ben ik zo dankbaar voor de kindjes want ze zijn zo makkelijk. Slapen nooit gedoe en nergens zorgen over. Daarom voelt het misschien extra dubbel om er zelf doorheen te zitten. Herken het heel erg om de ballen hoog te 'moeten' houden (van mezelf) het huishouden moet ik van mezelf ook elke dag bijhouden anders begin ik de dag erna al met 0-1 achterstand. Heb savonds dus vaak maar 2 uurtjes voor mezelf of met mn man voordat ik alweer naar bed ga.

Misschien heb je hier niks aan, maar mijn ervaring met mijn eerste kindje is dat dit echt een ding van deze periode is, mede omdat ze nog meer dutjes nodig hebben en veel leren en prikkels krijgen. Over een paar maanden zal het een stuk makkelijker worden, wanneer ze wat meer gaan begrijpen en je bijv. maar 1 dutje hebt om rekening mee te houden. Het is nu even heel pittig, maar wordt echt snel beter en ook jij zelf krijgt met de tijd wat meer handigheid in het plannen en combineren van alles. Probeer dat een beetje in je achterhoofd te houden en realiseer je dat het echt tijdelijk is!

Dankjewel ik vind dit heel bemoedigend. Ook fijn om te lezen dat het een beetje hoort bij deze tijd. Haar dutjes zijn nog vrij onbetrouwbaar qua lengte en ze doet het dus niet goed op afwijken van het ritme. Zo lastig!

Oef ik had dit kunnen schrijven… 🙈

Het is ook veel! Er is gewoon altijd wat te doen. Ik laat soms echt het huishouden even voor wat het is, zodat ik even op de bank kan zitten. Mijn uitjes bestaan uit even naar de winkel of afspreken met een andere moeder met een kindje van dezelfde leeftijd. Het is gewoon even zo en ik weet dat het beter wordt. Ik probeer mijn focus te hebben op genieten met mijn kindje en goed voor mezelf zorgen. De vaat of stofzuigen komt later wel.

Zo denk ik er ook over. Helaas heb ik een man die denkt dat ik superwoman moet zijn en altijd alles perfect aan kant wil hebben. Daar krijg ik vooral stress van. Maar voor alle moeders die het even teveel vinden: wij kunnen dit! 💪🏻Het is een fase en die duurt maximaal 2 jaar(de tropenjaren). Daarna heb je hopelijk weer meer tijd voor jezelf, vrienden, familie en je huis. 😘

Wat fijn om herkenning te lezen! Onze dochter slaapt sinds kort alleen nog maar in haar bedje dus we zijn echt gebonden aan huis. Zeker omdat er nog drie slaapjes zijn. De nachten zijn nog steeds pittig en de balans tussen mama zijn, werk en sociale activiteiten en daarnaast nog het huishouden vind ik ook lastig. Ik hoor veel om me heen dat het echt beter wordt en makkelijker ondanks dat we al intens genieten ❤️

ja ook dat, het huishouden. Echt.. ik krijg er zoveel stress van als ik zie hoe rommelig alles is, ik doe echt het minimale. Wat jij zegt triggert me wel, ik heb eigenlijk helemaal geen mama's om me heen die ook in deze fase zitten om mee af te spreken.. dat lijkt me toch ook wel fijn, gewoon voor de herkenning. Heb drie goeie kinderloze vriendinnen, maar is daar gaat het over hele andere dingen, waar ik dan gewoon ook een beetje op af haak merk ik. Het voelt soms zo 'eenzaam'..

Misschien in de buurt zoeken naar een mama cafe!

Merk zelf met de oudste echt verschil sinds hij 3 is inderdaad! Na die tijd word het makkelijker. Duurt nog wel even met die kleintjes van 8/9 maanden 🫣

Hier ook! Al 9 maanden geen 1 nacht doorgeslapen en zelf dus niet langer dan max 4 uur achtereen geslapen. Ik ervaar ook een soort 'druk' als ik iets laat 'varen' of liggen dan loop ik meteen enorm achter de feiten aan. Ik moet er maar niet teveel bij stilstaan. Ook nog een kleuter van 4 jaar die veel aandacht vraagt 🫠.

Pfoe ik had hier vanmorgen nog een discussie met m’n man over! Na acht maanden borstvoeding en gebroken nachten breekt het me soms echt op. Soms voelt het ook ongelijk verdeeld. Ik ben minder gaan werken, sport veel minder en zie mn vrienden minder. Maar voor mn man lijkt er zo weinig veranderd.. hij werkt vijf dagen, sport drie dagen… Is dit herkenbaar voor iemand? Het lijkt alsof ik die boodschap ook niet echt bij hem overgebracht krijg als ik bijvoorbeeld eens aangeef dat ik hulp nodig heb in het huishouden. Het voelt inderdaad soms alsof er van alle kanten getrokken wordt maar tegelijkertijd staat m’n leven ook een beetje stil.. gek hè 😅

Heel eerlijk? Hier draait het momenteel om werken en gezin. Familie en vrienden staan op een lager pitje. En daar is begrip voor. Komt wel weer :) ik vind het nu met twee kinderen nog meer dan met eentje. Maar ik weet dat het wel weer komt.

Zou toch een serieus gesprek gaan voeren. Als het zo onevenredig verdeeld is gaat dat voor problemen zorgen. Ik merk zelf dat als het uit balans is ik het mijn vriend steeds meer kwalijk ga nemen. En dan komt er vaker ruzie. Dus hier thuis is het in ieders belang als we zorgen dat iedereen tijd voor zichzelf heeft.

Het is hier momenteel intens druk met 2 kleine kinderen, een verbouwing die nog gaande was, een nieuwe baan voor mij en daarbovenop is mijn schoonmoeder bij ons in huis omdat ze haar heup gebroken heeft. Ik vind het nu wel even genoeg 😅 Maar gewoon blijven ademen en doorgaan.

Herkenbaar. Ik ben onverwacht gestopt met werken om voor ons zoontje te zorgen. De verdeling zou 70/30 worden, maar is 98/2. 😔

Met planning (alles goed over de week verdelen), taakverdeling en prioriteiten stellen(!!) gaat t hier redelijk goed. Hulp vragen/accepteren van buitenstaanders wanneer er toch onverwachts dingen bij komen en alles te veel wordt. Ik zou je aanraden echt even goed na te denken over wat het aller aller belangrijkste is bij alles en iedereen die beslag op je legt en niet meer energie erin te steken dan dat!

Heel herkenbaar dat ik zelf in een isolement heb gezeten in mijn zwangerschaps/babybubbel. Ik probeer er nu uit te komen maar dat is heel lastig . Ik weet momenteel ook niet hoe ik het moet doen. Ik werk 4 dagen, dan de kinderen, gelukkig hebben we een schoonmaakster, maar de was en boodschappen doen liggen wel bij mij en ik weet soms echt niet waar ik de tijd vandaan moet halen. Er is voor mijn gevoel helemaal niet veel tijd voor mezelf. En dan ook nu de drukte met sinterklaas. Blij als het de komende weken in de weekenden wat rustiger is en daarna gaan we de kerstdrukte in. Ik vind het met twee kinderen ook echt drukker dan twee, daarbij ook slechtere nachten want ze worden allebei weleens snachts wakker. Ik ben ook helemaal klaar met de babytijd (nooit mijn ding geweest). Ik kan niet wachten totdat de baby gaat kruipen, want hij heeft nu zoveel frustraties. En eigenlijk kijk ik nu gewoon al uit tot Maart, wanneer hij een dreumes is, zal gaan leren lopen en praten. Ik vind de fase van onze peuter zoveel leuker dan de babyfase, je moet er alleen even door heen.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat sinds ons zoontje 8 maanden is. Ik het ook zwaar heb. Ik werk dan niet, omdat ik afgekeurd ben. De fns die ik heb komt weer steeds vaker om de hoek kijken. En hier is slapen ook drama. Hij kan overdag niet alleen slapen. Waardoor ik alles moet doen als hij wakker is. Maar in die tijd wil ik ook met hem spelen en tijd voor mezelf is nergens. Ik probeer nu dat als mijn man thuis is en hij savonds de hond uitlaat dat ons zoontje meegaat. Dan heb ik in ieder geval 20 min/30 min tijd voor mezelf.