Ha dames,
Alles gaat allereerst goed hier. Stapel gelukkig met ons meisje en elkaar. Alleen ik worstel met kleine momenten voor mijzelf vinden. Iedereen en alles legt beslag op me.. werk, familie, partner, Olivia, vrienden, studie, gilde, huishouden, cursus..
Elke minuut die ik niet werk is een overweging aan welke andere dingen ik aandacht geef, en alles voelt momenteel een beetje als een moetje..
Vind 't lastig met Olivia haar ritme. Als ik dat ritme doorbreek om wat leuks te doen, dan pluk ik daar 's nachts of de dag erna de rotte vruchten van. Met m'n energie in de min door slaapgebrek en een vermoeid of overprikkeld meisje (en mama). Volg ik haar ritme, kan ik zelden vóóraf iets vastleggen om te doen, of zit aan huis gekluisterd..
Zoals de titel zegt... soms voelt het als wat veel, hoe doen jullie het?