Opvang zielig

Ik denk dat het gevoel heel normaal is en lees dat je wel een beetje gaat opbouwen ipv gelijk naar 4 dagen. Doen ze ook aan wenmomenten? Bij ons namelijk wel. Ik kan niet echt meepraten over je gevoel, maar ik zie mijn twee kinderen helemaal blij zijn als ze bij de opvang zijn geweest 😊 het is natuurlijk ineens een hele andere wereld nadat ze lekker thuis zijn geweest, maar het geeft in mijn beleving aanvulling op bepaalde vaardigheden en leren ontdekken door anderen ook dingen te zien doen 😊. Hoop dat je na een tijdje het wat meer hebt kunnen loslaten en het als iets positiefs ziet voor je kleine.

Ik snap je helemaal. Ik vond het ook heel moeilijk om mijn zoon weg te brengen (hij zit nu 1 maand op de opvang 8.5 maand oud) thuis slaapt hij regelmatig op schoot in langere dutjes te hebben en hij krijgt borstvoeding. Ik heb hem 4x en ochtendje laten gaan om te wennen. En hij jullie nooit bij weg brengen. Eerste dag drink hij de fles nog moeizaam, daarna zijn flessen met gemak leeg. Dutjes thuis alleen maar 30 min, maar op de opvang gewoon netjes 2x 1,5 uur, zonder dat er iemand bij hoeft te zitten. Hij is daar meestal bij, geniet van alle speel en klim mogelijkheden en alle gezellige afleiding van andere kinderen. Kortom mij viel het ontzettend mee!! Thuis is het nog echt een mommys boy, veel knuffelen en samen slapen, maar op de opvang laat hij zien dat hij het ook zonder mij kan

Ik snap je gevoel super goed! Mijn zoontje gaat naar de opvang toen hij 6 maanden was. Ik vond het mega moeilijk, en voelde mij zo schuldig. Heb er mega veel om gehuild en me echt naar gevoeld.. Hij gaat nu 1 dag in de week en vanaf volgend jaar 2 dagen. Hij had wel even de tijd nodig om te wennen dit heeft +- 4 weken geduurd. Maar hij vind het nu super leuk en slaapt super goed daar. Hij vind andere babytjes en kindjes enorm leuk en dat heeft hij daar om zich heen. Al met al, komt het allemaal goed! Het zal in het begin voor jullie beide wennen zijn en dat is ook helemaal oke! Het komt allemaal echt goed! Ik had nooit verwacht dat ik dit tegen andere mama’s zou zeggen, maar zelfs ik ben er nu helemaal oke mee dat mijn zoontje naar de opvang gaat.

Eerste kindje pas met 9,5 maand laten starten en ze moest in het begin heel erg wennen. Zit nu op de peutergroep en vind het helemaal leuk! Tweede met 6 maanden laten starten en die vond het meteen fantastisch. Ik vind het echt niet zielig ze leren daar heel veel en ze vinden het leuk. En waarom zou er maar 1 juiste manier zijn om je kindje te verzorgen? Anders is niet altijd slechter!

Hi, ik had het in het begin ook moeilijk. Vooral omdat mijn dochter veel stikte in haar reflux.. het is ook mijn eerste kindje. Ik moest haar al bij 4 maanden brengen voor 3,5 dag per week.. ik heb de eerste maanden nog 2x op de opvang borstvoeding gegeven en was heel blij dat dit kon. Hierdoor kon ik er langzaam aan wennen. Nu kolf ik. Eigenlijk gaat ze altijd met plezier ernaartoe. Ze lacht als ik haar breng. En is blij om mij te zien als ik haar ophaal. Dit geeft mij veel vertrouwen dat het goed zit. Het is wel eens zo dat de opvang niet zo goed communiceert qua voeding of dat de app niet klopt, maar dat geef ik dan ook aan of ik bel even en dan kunnen ze me ook altijd wel geruststellen. Al met al ben ik heel blij nu dat ze daar zit. Op vrijdagmiddag ben ik altijd vrij, maar soms laat ik haar nu ook wat langer op de opvang, zodat ik dan het huishouden kan doen (mijn man helpt mij niet zo goed helaas), dus dit is dan het enige moment dat het even ongestoord kan. Dit geeft als voordeel dat wanneer ik haar dan ophaal, ik dan ook weer de volledige aandacht voor haar kan hebben.

Ik herken me erin. Mijn zoontje moest ik met 4 maanden achterlaten op de opvang en het voelde zooooo tegennatuurlijk. Gelukkig heb ik kunnen regelen dat ik nu bij mijn tweede langer thuis ben maar ik zie zo op tegen het moment dat ze naar de opvang moet. Het probleem zit hem er alleen ik dat dit in het Nederlandse systeem compleet normaal is. Ik kwam deze week een Litouws koppel tegen die met afschuw reageerde toen ik ze het vertelde. Daar krijgt een vrouw 2 jaar betaald, en de man 1 jaar betaald ouderschapsverlof. Wij in Nederland zijn met Amerika het enige land die onze kinderen zo jong naar de opvang brengen. Er zijn gelukkig mensen die het fijn vinden maar er zijn ook mensen zoals jij en ik die het verschrikkelijk moeilijk vinden en onze kinderen liever lang bij ons houden. Maar die ruimte is er vaak niet door de hoge lasten en werkgevers die op je rekenen. Je hebt er geen reet aan wat ik zeg. Ik hoop alleen dat het je het gevoel geeft dat je gevoelens compleet normaal zijn en het probleem groter is dan wat jij kunt oplossen:(. Mocht je evt minder kunnen werken en nog rondkomen dan zou ik dat zeker doen!

Vre-se-lijk. Ik huil tranen met tuiten en de kleine meid ook. Reden om het niet te doen. Ik ben meer gaan thuiswerken en we hebben een oppas via sitly aan huis gekregen. Nee.. druist gewoon tegen al ons ouderlijk instinct in haar weg te brengen. Nu blijft ze lekker in d'r eigen veilige omgeving. Nog heel d'r leven om buitenshuis sociaal te worden

Ach lieverd wat vervelend dat je er zo tegenop ziet. Onze zoon is met 3 maanden 3 dagen naar de opvang gegaan. Ik heb dit zeker ook echt moelijk gevonden.. maar.. hij vindt het echt zo leuk. Hij heeft twee vaste verzorgsters die hij nu heel goed kent. Ook is jij echt zo zo zo zo zo dol op z'n vriendinnetje op de creche. Hij lacht als hij haar ziet en ze spelen altijd samen! Dit geeft mij zoveel vertrouwen dat het ook echt goed is voor hem en leuk is voor hem . Ik ben zelf als kind altijd thuis geweest en wist dus niets af van creches dus k vond het echt wel een omslag, maar 3 dagen om 4 volle dagen bij papa en mama voelt nu echt oke 🥰

Hij is nu 8 maanden trouwens!

Wij hebben om deze reden gekozen voor een gastouder die we via via al een beetje kenden. Ze heeft max 3 kindjes op een dag, dus alle aandacht voor hem. Hij vindt het er echt geweldig, springt zowat uit mn armen als we daar naar binnen stappen 😂. Hij is eerst 2 ochtenden wezen wennen en daarna gelijk hele dagen gegaan. Hij gaat nu 1x per week maar volgend jaar 2x per week.

Hier ook een mama die het liefst geen opvang zou willen.. hier gaat ze ook beginnen met 9 maanden, 1 dag. Ik heb ook zelf t idee dat ik het het best kan en ik heb ook weinig vertrouwen in vreemden 🥲 dus ik snap je gevoel heel erg goed. Ik hoop dat we er met de tijd aan wennen.. dat ze het hopelijk leuk zal hebben daar en alles goed zal gaan. Maar ik deel je mening volledig wat betreft bang om te stikken en of ze wel troosten enz.. helaas geen tips, wel herkenning!

Ik kan niet meepraten over je gevoel, maar kan je wel vertellen dat mijn dochter de opvang helemaal geweldig vindt. Ze komt in de ochtend al lachend binnen.

Ik vond het wel moeilijk om 4 dagen te gaan werken en dan niet bij mijn baby te zijn, maar daarentegen vind ik de opvang niet zielig. Hier gaat ze dan 2 dagen en de andere 2 dagen bij oma's maar daar had ik net zo veel moeite mee. Ze heeft het helemaal geweldig op de opvang. Als ik haar breng lacht ze naar de leidsters, ze doen leuke dingen met haar, als er iets is bellen ze. Ik voel me er helemaal fijn bij ! Het kan dus ook heel leuk zijn de opvang. Heb je echt moeite met de opvang of gewoon je kindje loslaten en weer werken ?

Ooh ik had dit ook! Vreselijk vond ik het. De eerste maand had hij het er ook wel lastig op momenten maar inmiddels is hij helemaal gewend en vindt hij het er echt leuk!

Mijn kleine gaat al een aantal weken maar blijft huilen elke keer als we haar weg brengen. Ook geven ze op de opvang aan dat ze vaak en veel huilt, terwijl ze thuis nauwelijks huilt. Ze heeft het dus echt niet naar haar zin. Iemand enig idee of en wanneer dit beter wordt? M’n hart breekt elke keer 💔

Ik herken je gevoel heel goed!! Mijn zoontje ging met ongeveer 4 maanden naar de gastouder, 3 volle dagen per week. Dit is best een tijdje goed gegaan tot de gastouder haar eigen manier van ‘ opvoeden ‘ ging hanteren. Ze bepaalde wanneer hij mocht eten/drinken en dit waren maar 2 momenten. Ze haalde zomaar een middag slaapje eraf en dit soort gekke dingen zonder overleg. Ik denk verder wel dat hij het naar z’n zin had maar ik heb zelf de knoop doorgehakt en hem waar weg gehaald. Hij gaat nu naar een KDV. Eentje waar ik meteen een heel goed gevoel bij had. Maar alsnog had ik het weer heel zwaar met de eerste periode hem brengen. Hij is nu 9 maand, heeft het besef dat ik weg ga en zit in zijn eenkennigheidsfase/verlatingsangst fase. Hij moest opnieuw wennen, daar leren slapen etc. De eerste periode niks meegemaakt van wat ik op m’n werk moest doen 😂 alleen maar bij m’n zoontje geweest met mn gedachte. Ondanks dat hij de eerste week totaal niet sliep daar en helemaal kapot was, gaat t nu steeds beter. Hij slaapt daar nu minimaal 2 uur achter elkaar. Hij huilt wel als ik weg ga, maar dat is de fase waarin hij nu zit. Het is echt even heel moeilijk maar naar een paar keer zul je zien dat het steeds beter gaat en je kindje het ook leuk heeft daar. Ze leren er zo veel!

Onze oudste was toendertijd ook met 9 maanden gestart. Toen ze eenmaal 1 was (en 2 keer per week ging ipv 1) begon ze het ineens leuk te vinden. Zoontje met een halfjaar laten starten en de e vond het vanaf het begin geweldig maar is ook echt een heel ander kind

Ah oké.. ja hier gaat ze ook 1 dag, meer is nog niet nodig en willen we ook zeker niet 🙈 maar ik hoop dat ze het ook ineens wel leuk gaat vinden… zo moeilijk als je ze huilend weg brengt..

Ja ik snap het! Heb dit dus ook gehad was echt vreselijk naar!

Bedankt voor alle reacties op mijn bericht. Ik heb toch besloten na een kijkdag op het kdv om haar niet naar een opvang te brengen. Het voelde niet goed. Misschien in de toekomst. Ik leef liever een paar maanden/jaren met weinig geld dan dat ik de bijzondere baby tijd moet missen. Ik snap dat dit niet voor iedereen een optie is en ik hoop dat het bij jullie gauw goed gaat/blijft gaan. ❤️