Werken valt zwaar

Ik herken wel dat het heel erg druk is. Er is weinig ruimte over naast werken en gezinsleven. Vriend en ik werken beide 32 uur. Wel flexibel werk dus geen probleem als ik om 09:30 op kantoor ben bijvoorbeeld. Dat maakt het wel makkelijker. Daarnaast vinden wij beiden ons werk super leuk waardoor we het ook niet anders zouden willen. Wij hebben geaccepteerd dat er nu weinig ruimte is voor andere dingen. Maar wij zijn dan ook al 3.5 jaar ouders (we hebben ook al een peuter) en dat maakt het makkelijker denk ik. Toen de oudste net was geboren miste ik heel heel heel erg mijn oude leven. Dus dat herken ik echt wel, het missen van tijd voor jezelf. Het is ook een proces waar je doorheen moet… leg de lat wat lager voor jezelf (huishouden hoeft niet perfect, whatsapp mag je gerust een paar dagen laten liggen). Je vindt op den duur écht een ritme en het wordt makkelijker met je kindje. Wij hadden op den duur weer veel meer tijd voor onszelf. Maar dat kwam echt pas toen de oudste 1 jaar was. Dus ja. Wel echt herkenning hoor! Nu met de tweede vind ik het makkelijker. Want we zijn al een soort geoliede machine thuis haha. En ik vind mijn werk dus echt mega leuk, dat helpt ook. Maar doordeweeks heb ik geen avond en ik lig vaak om 21:30 al in bed omdat de nachten nog zo flut zijn. We genieten extra van de weekenden 😄

Heel herkenbaar! Ik heb zelf het geluk gehad dat ik het even financieel aan kan en ik heb ontslag genomen. En alsnog, ben ik elke dag uitgeput.Dus schaam je maar niet. Het is even veel. Heb je andere mensen die je eventueel zouden kunnen helpen? Ouders, vrienden?

Lastig! Ik werk ook 24 uur en doe het volledige huishouden (vriend eigen bedrijf, veel in buitenland) maar ik ervaar het niet als zwaar. Ik kook op mijn gemak als ik thuis kom en zorg voor hapje voor mijn zoon. Soms lukt dit voor 6 uur en gaat hij in bad en naar bed en soms redden we het niet eerder en gaat hij wat later naar bed. Verder liep ik er tegenaan dat ik niet kan sporten als mijn vriend er niet is. Nu doe ik meestal workouts thuis voor de tv (soms sochtends vroeg, soms met zoontje ernaast op speelkleed en soms als hij naar bed is). Op mijn vrije dagen regel ik het huishouden, zodat weekend ook echt weekend is. Ga op zoek naar oplossingen die voor jou werken en het voor jou makkelijker maakt! Of ga met iemand in gesprek zoals een huisarts die wellicht kan helpen anders tegen dingen aan te kijken

Hey! Ik herkende dit de eerste weken, omdat we allemaal nog in onze nieuwe rol moesten komen. Ik lees de zin mijn man helpt. Het komt op mij over alsof jij het meeste doet op jullie gezamenlijke vrije dagen. Heb je dit wel eens met je man besproken? Hier hebben we beide onze vrije avond waarbij mijn vriend op mijn vrije avond de zorg voor onze dochter doet. Het is dan af en toe puzzelen met borstvoeding, ik kolf van tevoren zodat hij haar naar bed kan brengen en ik rond die tijd kan gaan sporten. Je doet het als team lieve mama 🍀

Heel herkenbaar! Met name de gedachte “zoveel moeders doen dit toch maar gewoon even”. Ik heb de periode na mijn eerste zo zwaar ervaren, het huishouden, 32 uur werken (drukke baan) en de baby. Ik wilde alles perfect doen. Maar ja, dat kan gewoon niet. Mij hielp het heel erg om prioriteiten te stellen en de rest komt later wel. Ook de verwachtingen vanzelf naar beneden stellen. En nu met de 2e: go with the flow… Oh ja, je ziet andere moeders het even doen, maar je weet nooit het hele verhaal. Niet iedereen geeft eerlijk toe dat ze het zwaar vinden, wellicht ook vanwege schaamte.

Heel herkenbaar! Ik werk nu ook 3x 8 uur. Dan snel naar de gastouder, kwart voor 6 thuis. Hup koken, zoontje van ook 7 maand hapje geven. Hem wassen of in bad, nog even kroelen en hem in bed zien te krijgen. Dan zelf nog douchen, alle bad spullen opruimen, wasmachine aan, keuken opruimen, alles klaar leggen voor de volgende dag en avond is voorbij. Ik vind het ook echt zwaar! En dan heb je een vrije dag en moet je t huishouden doen terwijl de kleine er ook is. Ik vind t rennen en vliegen en heb continu een gehaast gevoel. Heel naar!

Ik vind het ook zwaar, ik werk dan 32 uur en zou niet minder willen werken, want vind mijn werk wel heel leuk en dat is ook niet mogelijk. Maar nadat de tweede geboren is spookt het wel door mijn hoofd dat ik wel 4 dagen 6 uur op een dag zou willen werken, dan heb je veel meer tijd voor en na het werk. Ik weet ook van onze peuter dat het makkelijker werd toen hij een jaar oud was. Verder hebben wij een schoonmaakster, die elke twee weken komt en doe ik niet zo heel veel aan schoonmaken tussen door. Alleen de keuken, tafels en als het ergens echt vies geworden is. Ik vind het al druk genoeg met ook koken, de was doen en boodschappen. Ook hulp uit de omgeving aannemen kan fijn zijn , maar dat moet je daar zelf ook net behoefte aan hebben en de mogelijkheid hebben. Bij ons gaan de kinderen regelmatig een keer een nachtje bij opa en oma slapen, vaak de nacht voor een oppasdag, dat geeft ook rust en de mogelijkheid om even bij te tanken. Verder is de combinatie met borstvoeding en kolven gewoon extra pittig en dat word als het goed is ook makkelijker hoe ouder die word. Zelf ben ik bij de oudste bij 9 maanden helemaal gestopt en combineerde al wel een paar maanden en nu bij 6 maanden gestopt. Geef jezelf daarom vooral wat rust, kijk wat echt moet in het huishouden en probeer het echt goed te verdelen. Ik merkte ook met borstvoeding dat ik er mentaal zoveel last van had, herken ook het sombere gevoel, daar spelen ook hormonen een rol in. Die zullen minder worden, ik heb er ook nog steeds last van, dat kun je tot 3 maanden na het stoppen met borstvoeding nog last van hebben. Je bent toch nog aan het ontzwangeren en dat heeft mentaal echt impact. Uiteindelijk wel goed om af te spreken met je partner voor een vaste avond voor jezelf, zodat je kan sporten. Maar ik ben daar zelf ook nog zoekende in! Je bent echt niet de enige, het kan gewoon heel zwaar voelen. Mijn man heeft dat ook minder dan mij. Ik weet dat het bij mij ook vooral aan de babyfase en hormonen ligt en dat het daarna weer beter word. Bij de eerste leek het ook uitzichtloos, het helpt nu dat het de tweede is en ik weet dat ik mijn over een half jaar waarschijnlijk gewoon weer goed voel.