Baby 15 maanden slaapt nog steeds niet alleen

Denk dat je in de verkeerde groep heb geplaatst , maar mijn dochter is ook 15 maanden en precies hetzelfde. Ik ben zelf geen voorstander van cry it out, dus blijf bij haar en probeer af en toe wat. Meer omdat ik nu zwanger ben en ze er toch aan moet wennen dat ze niet altijd op/naast mij kan liggen. Kan me voorstellen als je single mom bent dat het helemaal pittig is om niet af te kunnen wisselen.

Ik zou een slaapconsult doen/slaapcoach of iets in die trant. Ik denk niet dat wij over alle juiste info beschikken om je een goed advies te geven. Lijkt me heel vermoeiend voor jou, sterkte!

Wij hebben bij onze oudste ook tot anderhalf jaar veel gedoe gehad met slapen. Op de opvang en bij mijn man lukt het wel maar bij mij niet. Komt gewoon doordat we een andere band hebben. Hij vindt het gewoon moeilijker om mij los te laten. Ik heb een online masterclass gevolgd bij ewelina van eindelijk slapen. Die vond ik heel nuttig.

Had niet eens door dat er groepen waren. Bedankt voor je reactie. En gefeliciteerd met je zwangerschap! Ja precies, hoe doe jij het nu?

Dankjewel. Ik ga er zeker naar kijken!

Mijn oudste is drie jaar en slaapt thuis not steeds in met ons er naast. Op de opvang doet hij het zelfstandig. Cry it out kan ik je niet aanraden. Enige wat je daar mee bereikt is dat het kind zich uiteindelijk stil gaat houden omdat het zich niet geboord voelt, er toch geen ouder komt hoe hard hij/zij er ook om vraagt. Elk kind komt op zijn eigen tijd op een leeftijd dat het zich veilig genoeg voelt om zelfstandig in en door te slapen tot die tijd zie ik het als een ouderlijke taak die ik met liefde volbreng. Nu de 2e straks in maart komt kan het best zijn dat onze oudste even moeten wachten af en toe en tegelijkertijd blijft het uitgangspunt dat ik waar mogelijk mijn kinderen ondersteun.

Ik sta achter de dames die een slaapcoach aanbevelen. Toch ga ik nog even de variant vertellen die ik heb gedaan op cry it out. Ik had de term nog nooit gehoord, maar denk wel te begrijpen wat er wordt bedoeld. Ik ben ook single mom, en bij mij was het er ook in geslopen dat hij elke nacht in mijn bed sliep. En op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik heel licht en slecht sliep daardoor, want bij elk smakgeluid, bij elke keer omdraaien werd ik half wakker. Ik moet er bij zeggen dat ik een klein flatje heb, en we samen op 1 kamer slapen. Ik ben toen dus begonnen met naast zijn bedje op de grond gaan liggen en zijn handje vasthouden, door de spijlen heen. Verder knuffel ik hem wel als hij huilt, maar wel terwijl hij in zijn bed staat en ik ernaast zit, half sta, leunend op mijn eigen bed. Hij wordt stil omdat hij geknuffeld wordt, dus hij voelt zich dan goed. En ik blijf hem op zachte toon toespreken als hij blijft tegensputteren; 'ga je zo lekker liggen liefje?', 'ga maar liggen, gaan we zo lekker slapen', 'mama is gewoon hier bij je'. En op een gegeven moment wordt hij het staan zat en dan gaat hij liggen. Dus als hij getroost moet worden, ook bij cry it out, troost ik hem terwijl ik hem niet uit bed haal. Dan weet hij dat hij hoe dan ook in zijn eigen bed blijft. Het heeft ongeveer een week geduurd voordat het me lukte hem zo in te laten slapen in zijn eigen bed. En in die week, ik heb echt een week uitgekozen die ik ervoor wilde 'opofferen', heb ik dus halve nachten, totdat ik wakker werd van de stijfheid en het ongemak, op een dekbed op de grond geslapen. Je vraagt je af of dat normaal is, en of andere mensen een betere manier hebben, maar ik heb het dus op mijn eigen rare manier gedaan. En voor elkaar gekregen. Maar als je wanhopig bent doe je waarvan je hoopt en denkt wat werkt. 😆 Heel veel succes met hoe je het dan ook gaat aanpakken.

Hier een dochter van bijna 2,5 die is nog nooit zelfstandig in slaap gevallen, en slaapt ook meestal samen met mij. Ik vind het erg lastig en frustrerend maar ik weet ook dat het echt nog heel normaal is op deze leeftijd dat kinderen de nabijheid en veiligheid van hun ouder(s) nodig hebben bij het slapen. Sterkte!

Wij hebben een vloerbed voor haar gekocht dus gaan nu vaak even naast haar liggen totdat ze slaapt en dan staat ons eigen bed ernaast. Ik benoem nu naar haar: “mama komt even bij je liggen totdat je slaapt en daarna ga ik naar beneden of mijn eigen bed. Jij kan lekker slapen en bent veilig.” Gemiddelde nacht komt ze nog 3/4 x maar ben allang blij als ik in mijn eigen bed kan slapen omdat mijn rug en buik anders echt pijn doen.