Chronische pijn

Sinds dec 2022, na de geboorte van mijn dochter diagnose fibromyalgie. Al daarvoor al veel pijnklachten bij vooral handen en voeten en vastzittende bindweefsels. Nu opnieuw vroeg last van bekkeninstabiliteit en erg vastzittende bindweefsels. Dus kreeg het advies om al te beginnen met de fysio. Die kunnen gelijk meekijken om pijn klachten in dagelijks leven te verminderen. Eventueel een (zwangerschaps)massage kan helpen om je lichaam rust te geven. Helpt bij mij wel. En daarnaast vooral goed rusten en die ook goed aan te geven op werk. Dat je op tijd pauze neemt om even een rondje te lopen. Hopelijk helpt dit een beetje. Want herken de onzekerheid heel erg over of mijn lichaam het aan kan. Maar je moet vooral niet over je grenzen heen gaan. En heb vertrouwen, je lichaam is echt wel sterk genoeg.

Oh mijn grenzen geef ik zeker aan! En neem echt heel veel rust.. ik werk nu niet ivm die fibro dus dat is al een ‘zorg’ minder Ja denk ook echt dat het de hormonen zijn🙈

Ik sinds 2019 diagnose fibro, daarvoor bijna 10 jaar met klachten rondgelopen. Mijn voornaamste klacht is chronische vermoeidheid. Wel pijn maar die heb ik dus al sinds ik een jonge tiener was, ik weet eigenlijk niet anders. In het eerste trimester merkte ik juist dat mijn pijnklachten veel minder waren. Spieren waren ineens soepeler dan normaal. Afgelopen 2 weken heb ik wel weer last van mijn schouders en knieën maar niet erger dan voorheen. Wel de hele tijd mega moe maar dat kan ook door de misselijkheidsmedicatie komen. Ik werk ook niet dus ik kan goed luisteren naar mijn lichaam, dat scheelt heel veel. Ik merkte wel dat bekkenbodemoefeningen niet echt goed lukte dus ik heb preventief een afspraak met de bekkenfysio. Die gaat even meekijken hoe en wat. De verloskundige vermoed een te gespannen bekkenbodem. Verder maak ik me er eigenlijk niet zo’n zorgen over. Mijn klachten schommelen best wel dus er zullen heus wel moeilijke momenten komen maar ik weet ondertussen ook dat dat maar tijdelijk is. Probeer op je lichaam te vertrouwen, niet simpel als het je wel eens in de steek laat maar het helpt echt een hoop.

Ik heb zelf MS en dus ook heel vaak veel pijn. Ik herken het wat je zegt of je benieuwd bent of je lichaam dit wel aan kan. Ik moet zeggen dat ik dat niet zo zeer voor de zwangerschap heb omdat ik dat probeer te bekijken als een periode van 9 maanden die weer voorbij gaat. Ik heb het eerder wat gebeurt er daarna in combinatie met de zorg voor een kleintje waar ik me heel druk om kan maken. Maar ik moet zeggen dat ik er redelijk nuchter over ben tot nu toe, het gaat zoals het gaat en linksom of rechtsom komt het echt wel goed. Ik probeer het soms ook om te draaien door te denken; we zijn al zo gewend om met pijn om te gaan, dan moeten we dit ook kunnen toch? Succes met je zwangerschap 🍀