Eerste trimester somberheid

Ja hier heb ik ook echt last van. Bij mij ist dit wel niet continue maar in vlagen. Ik herken dit ook van mijn eerste zwangerschap en dit was toen enkel de eerste weken, later in de zwangerschap voelde ik mij minder slecht.

Oki, dan hoop ik dat dat ook bij mij het geval is☺️ nu in de ochtend voel ik me gelukkig prima! Het is voornamelijk in de avond dat ik me zo rot voel.

Wat naar dat je je zo voelt, probeer lief voor jezelf te zijn. Er gebeurt zoveel in je lijf nu, met hormonen, vermoeidheid en kwaaltjes mag je je ook soms somber voelen. Mocht het je teveel in de weg gaan zitten, dan kan je het altijd bespreken met je verloskundige, ook voor je eerste echo. Die hebben hier ervaring mee en kunnen met je meedenken. Sterkte!!

Ik herken dit wel hoor. Ik heb met name echt last van angst door de hormonen. Afleiding zoeken helpt maar wel beperkt. Hoop dat het straks beter gaat als de eerste echo is geweest.

Hoi, wat vervelend dat je hier last van hebt. Het komt helaas veel voor. Wat je kunt doen is dit al tijdig delen met je verloskundige, zij kunnen dit dan beter helpen monitoren. Ook kunnen ze je eventueel aanmelden bij de POP poli. Hier werken mensen die erin. gespecialiseerd zijn om je tijdens de zwangerschap te ondersteunen wanneer je veel last krijgt van neerslachtige gevoelens. Mogelijk fijn om daarin wat gesterkt te worden😊 Verder lief voor jezelf zijn en wees niet te streng. Het is niet raar als je niet op een roze wolk zit. Zwanger zijn is heel mooi maar zeker niet altijd leuk. X

Goed idee Laura, dat kende ik nog niet. 💋 Ik hou het voor nu nog even in de gaten, gelukkig voel ik me vandaag redelijk goed! :)

Ik heb ook best veel last van somberheid en zelfs 1 dag dat ik me behoorlijk depri voelde waar ik zelf van schrok. Voor mijn gevoel heeft het met de veranderende hormonen te maken.. heb gelukkig ook momenten dat ik me (redelijk) goed voel, maar door de zwangerschapsklachten voel ik me niet helemaal top nee 🙈

Ik heb hetzelfde, voel me gedurende de dag met vlagen somber. Ik merk dat de blijdschap van de eerste paar dagen na de test ook weg is gezakt en nu meer plaats heeft gemaakt voor wat meer terughoudendheid. Ik hoop dat dit na een -hopelijk- goede eerste echo beter wordt. In mijn omgeving krijg ik wel wat negativiteit op mijn somberheid - ik zou toch blij moeten zijn nu is de gedachte. Dus ik ben blij dat ik iig niet de enige ben!

Ik heb hier ook last van, ik zit nu in de 7 de week van mijn eerste zwangerschap. Met het gevoel 'alles kan me gestolen worden' Het enige dat mij nu helpt is afleiding van andere lieve mensen om mij heen, of naar buiten gaan als ik daar energie voor heb. Want ik merk wel dat de somberheid gepaard gaat met het veel slapen, moe zijn. Normaal ben ik wel een bezig bijtje, en heel druk maar dat zit er nu niet in, tot groote irritatie van mijzelf. En het weer is nou ook niet echt dat je zegt lekker hier knap ik van op 😂 Probeer vooral te doen waar je je goed bij voelt 💞

Ik heb dit tijdens mijn vorige zwangerschap heel erg gehad! Het eerst trimester was bij mij het heftigste, daarna kwam het met golven terug, maar algehele somberheid en negativiteit bleef. Dit herken ik helemaal niet van mijzelf, had nog nooit eerder dit soort gevoelens gehad. Ik was hierdoor best bang dat ik een postnatale depressie zou krijgen. Na de geboorte (2uurtjes later) stond ik onder de douche en realiseerde ik mij dat die zware donkere deken zo opeens van mij afgegleden was. Heel bijzonder! Ik heb een prachtige kraamtijd gehad en de gevoelens zijn niet meer teruggekomen.

Ik kan ook de hele dag door alleen maar huilen en vind het vreselijk me zo vermoeid te voelen en zo misselijk en niks meer kan ben altijd een bezige bij.. voel me echt heel depressief 😞

Mijn tip is vooral om erover te praten met anderen en het niet alleen maar in je te houden. En goed voor jezelf zorgen maar ook met een liefdevol duwtje als in elke dag wel proberen buiten te komen en wat te bewegen, gezonde voeding. Dat zijn dingen die mij geholpen hebben! Volgens mij komt het vaker voor dan je denkt hoor die somberheid , ik heb er zelf de eerste weken veel last van gehad. Schrok er ook van en maakte me zorgen dat het zou blijven maar na week 8 is het bij mij veel minder geworden. De verloskundige zei dat ze dit vaker zag bij zwangeren… het is toch wennen aan de hormonen en misschien ook (on)bewust wat angsten, onzekerheden… het eerste trimester is een enorme rollercoaster .

Ik heb dit ook. Afgelopen nacht mijn eerste paniek aanval gehad. Bang dat ik abortus wil plegen, dat ik het niet kan , dat ik een postnatale depressie heb gehad enz. Maar heb al een zwangerschap gehad en ik weet ook dat het goed gaat. In de tweede trimester voel je je beter.

Ik herken dit heel erg! En ik vind het heel erg vervelend. Ik heb zelf ook 6 jaar geleden een zware depressie gehad en ik voel me soms weer net zo leeg en eenzaam als toen en de hele dag door.. Zwanger raken en een kindje krijgen was al die tijd mijn grootste droom en nu is het zo ver en ik kan er eigenlijk niet van genieten. Ik ga dit bij de intake met de verloskundige zeker bespreken, dat wil ik jou ook aanraden! En verder vanaf deze week (nu 7 weken) willen we het familie gaan vertellen zodat ik er ook over kan gaan praten met dierbaren. Misschien dat dit voor jou ook heel prettig kan zijn als je het nog niet gedeeld hebt. Hopelijk wordt het 2e trimester beter!!! 🤞🏼