(Extreme) zorgen over zwangerschap/baby

Wat rot zeg!! Wij hebben al een ouder dochtertje en voor deze zwangerschap heb ik helaas twee miskramen gehad. Ik ben daardoor ook echt HEEL angstig (geweest?) deze hele zwangerschap. Sinds de goede 20 weken echo gaat het wel beter. Maar, ik heb ook maandelijks een gesprek met een psycholoog gespecialiseerd in zwangerschaps/postpartum psychologie. Dit helpt mij súper goed, het is zo fijn. Hoop dat de pop poli dit voor jou ook zal doen, succes!

Ik heb bij m’n verloskundige gezegd dat ik voor het CMV virus getest wil worden, aangezien ik in het onderwijs werk (kleuters). Dit snapte ze en kreeg meteen een verwijsbrief voor het bloedprikken. Als je het wil, moet je er gewoon op staan. Gaat om jouw gezondheid en die van je kleine

Wat vervelend voor je, hopelijk kan iemand je daar helpen! Ik heb ook een miskraam gehad en werd daarna zwanger van mijn eerste zoontje, nu zwanger van mijn tweede zoontje. Bij me eerste zoontje kon ik pas echt genieten toen ik de 24 weken bereikte. Het hielp bij mij telkens als ik die negatieve gedachtes en zorgen kreeg om tegen me zelf te zeggen stop met die onzekerheid ik ben sterk en mijn kindje ook! En dan te denken hoe groot het alweer gegroeid is en ging ik tegen de baby even wat lieve woordjes zeggen. Dit hielp mij om niet door te slaan in de gedachtes en zorgen.

Ik heb me deze zwangerschap laten testen op CMV omdat ik met kinderen werk en ook een 3jarige heb rondlopen. Je moet hiervoor een eigen bijdrage betalen (VK dacht een tientje ongeveer) omdat hij niet onder de standaard ziektes valt die getest worden tijdens de zwsngerschap. Ze konden zien dat ik ooit het virus heb gehad maar dat ik niet meer veel antistoffen had en dus nog een keer geinfecteerd zou kunnen worden. Voornaamste is inderdaad goede hygiene!

Ik heb er niks voor hoeven betalen.

Misschien een apartere invalshoek: het kan dat zwangerschapsyoga iets voor je is. Hier ligt de focus op ademhaling, meditatie, mindfulness en versterking van het bekkenbodemgebied (en overige lichaamsdelen). Voor het fysieke gedeelte start starten we hier met een check in: hoe gaat het met iedereen en waarmee kan de instructeur je helpen? Wellicht kan zoiets je helpen om vertrouwen te leren hebben in de lijf. Daarnaast bereidt zo'n cursus je ook nog eens voor op de bevalling. Veel succes 🍀

Dank je! Dit wilde ik sowieso al gaan doen idd. En als het hierbij dan ook nog kan bijdragen, zou helemaal fijn zijn.

Ja ik mag nog wel prikken als ik wil. Maar ik ben bijna 20 weken en ze gaf aan dat als het positief blijkt, ze niet heel duidelijk kunnen zien of het onlangs (tijdens de zwangerschap) of al veel eerder heb gehad. En dat dat dus weet extra onnodige zorgen kan veroorzaken. Omdat er nu helemaal geen aanwijzingen zijn dat ik tijdens de zwangerschap het heb opgelopen, raad ze aan nu niet meer te prikken.

Ik snap je, maar ik denk dat je nu gedaan hebt wat je kon met je werk. Dat je nu andere dingen doet. Ik heb de 5e ziekte op m'n werk opgelopen, sta ook voor de klas. Alles lijkt gelukkig goed te gaan en tien ik iver cmv las, maakte me dat ook weer angstig. Ik sta voor groep 3 en kleuters. Maar bij de kleuters voelde ik me echt niet meer op m'n gemak. Daar ben ik nu weg. Mijn vk zei dat de cmv gevallen vooral bij jonge kinderen en dus kleuters kan voorkomen. Zij hebben mij ook verteld dat het niet echt zin heeft om op cmv te testen. Precies om dat wat jij zelf beschrijft. Ik heb nu door de 5e ziekte zo veel onrust gehad, dat ik ervoor gekozen heb niet op cmv te testen. Want als er uitkomt dat ik het heb terwijl dit al van langer geleden is, dan word ik weer helemaal gek. Dat trek ik niet. Ik probeer ilecht te vertrouwen op mijn lijf en mijn kindje. Het is lastig, zorgen heb ik ook, zeker na een stilgeboorte afgelopen januari, maar toch probeer ik ook te genieten. Voor je het weet zijn de maanden voorbij en dan is het zonde als je je steeds zorgen hebt gemaakt. En daarbij is stres ook niet goed voor het kindje 😊

Ik heb dus 1,5 week geleden alsnog laten prikken op cmv en ik heb igg positief igm negatief. Kon ervan ervan uitgaan dat het een infectie uit het verleden is, dus voor de zwangerschap. Stelt me wel wat geruster. Aangezien bij een re-activatie/tweede infectie tijdens de zwangerschap de kans nog maar 1-2% is dat het doorgegeven wordt aan de baby. Plus dat ik al verder is de zwangerschap ben en stel dát het gebeurt, daardoor de gevolgen minder ernstig zijn.

Daarnaast ook doorverwezen naar een psycholoog via de pop poli.

Knap hoor, dat je de stappen zet die voor jou nodig zijn. Of ze nou medisch of psychologisch zijn. Hopelijk is het een fijne psycholoog door wie je je begrepen en geholpen voelt 😘

Dank je! Vind het nog wel een stap hoor, het klinkt meteen zo ‘zwaar’. Maar zo moet ik het niet zien. Ik weet rationeel dat m’n zorgen niet heel reëel zijn, maar m’n gevoel gaat daarin niet mee. En dat maakt dat ik steeds weer zorgen heb en daardoor stress ervaar. Dat wil ik niet. Ik wil leren relativeren.

Wat goed dat je hulp zoekt! Ik heb sinds ik een jong meisje was hypochondrie en snap je angst dus goed. Wat mij heel erg helpt is dat er altijd pechvogels zijn in de wereld, bij wie het meest vreselijke gebeurt. Maar dat hou je.. straks is je kindje geboren en heb je weer nieuwe angsten. Maar, de kans op de dingen waar je bang voor bent, is nog steeds heel erg klein. Het enige wat je kan doen is je best doen, dus bijv bij cmv, oppassen met kwijl/kusjes/niet van hetzelfde bestek eten.. en verder hopen dat je niet de pechvogel bent. Maar als je wel de pechvogel bent, dan had je dat niet kunnen voorkomen en is het, hoe vreselijk ook, echt puur pech.