Is alles te veel?

Hoi. Ik heb hetzelfde. 28 uur werken en 2 dagen studie. Dochter van bijna 7 maanden. Zware zwangerschap en altijd kapot en loop altijd achter de feiten aan. Mijn dochter is 4 dagen bij mijn moeder die oppast, dus ik zie haar amper nog :( Heb het daar moeilijk mee. En van je relatie blijft ook weinig over doordat we beiden zo kapot zijn dat we idd ook heel vroeg in slaap vallen. Vind het zwaar, maar doe het ook voor haar. Als ze wat ouder is ben ik hopelijk met Gods wil afgestudeerd en kan ik leuke dingen met haar en haar toekomstige broertje doen🥰

Ik werk momenteel ongeveer zo'n 50 uur per week, we hebben ook al een zoontje rondlopen van bijna 2 jaar. Best pittig inderdaad, 's avonds haal ik 22u niet meer, ik val meestal rond 21u30 al in slaap 😅

Ik werk 32 uur verdeeld over 4 dagen en wij hebben al drie kinderen, nu 22 weken zwanger van de vierde. Ik zit voor de helft in de ziektewet omdat ik de combinatie werk/kinderen/zwangerschap ook niet meer vol hou. Wellicht bespreken met je werkgever? Halve dagen kunnen echt veel doen.

Ik zit met hetzelfde. Werk ook 3 dagen in de kinderopvang (ma, di, woe) donderdag en vrijdag alleen met de meid van 2 en het weekend samen. Ik ben op maandag avond ook kapot. Heb morgen een gesprek met mijn leidinggevende..

Ik werk ook 27 uur over 3 dagen in de kinderopvang en heb daarnaast nog 2 dochters (1 van bijna 4 en 1 van 1,5) dus helaas geen echte middagdutjes voor mij. Soms sukkel ik wat weg als ik heel pedagogisch verantwoord (ahum) mijn dochter voor de tv zet met wat filmpjes. Maar verder is het ook al vroeg naar bed en daar maar mijn rust proberen te pakken. Niet echt tips, wel herkenning

Hier werk ik ook 27u in de kinderopvang! Di, woe en do. Merk dat ik het lichamelijk steeds zwaarder begin te vinden. En zeker de laatste dag na 2 dagen werken kan je me opvegen. Twijfel enorm om die dag miss een halve dag te gaan werken... Maar het voelt alsof ik m'n collega's laat vallen ofzo.. al weet ik dat zij er alle begrip voor zullen hebben. Heb nog geen kindje, dus kan me heel goed voorstellen dat dat het nóg zwaarder maakt...

Ik werk 36 uur (4x9) ga op dagen dat ik werk vroeg naar bed, dus die dagen bestaan letterlijk uit werken en slapen. Man brengt onze zoon naar de opvang en haalt hem voor me op omdat ik die energie niet meer heb. Ik doe dan de hond uitlaten. Op vrijdag ben ik altijd vrij en zorg dan voor de hond en mijn zoontje. Zaterdag en zondag doen we samen.

Weet iedereen dat je als zwangere recht hebt op 1/8e deel van je werkdag extra pauze. Je werkgever is wettelijk verplicht hieraan mee te werken (ik ben zelf werkgever). Je zou dus kunnen gaan overleggen om iedere dag iets eerder te stoppen door de extra pauze aan het einde van je werkdag te plannen. Of te overleggen of je al deze uren op een vast moment in de week op kunt nemen, zodat het in vele gevallen ook gunstiger is voor je werkgever ivm het regelen van vervanging. Hiermee zou je de aanvraag bij een bedrijfsarts nog een kunnen uitstellen. Mocht ook dit teveel zijn is een werkgever altijd verplicht je aan te melden bij de bedrijfsarts en die zijn vaak erg loyaal naar de werknemer als het om zwangerschap gaat. Er zijn gewoon prima regelingen voor.

Ik werk nog 40 uur als ict'er, alleen wel grotendeels thuis. Meestal hoef ik maar een keer per maand naar kantoor. Ik heb het geluk dat ik zelf mijn uren mag indelen, mijn zoontje is 3 jaar oud en gaat twee dagen naar de opvang. Ook gaat hij twee ochtenden naar de peuterspeelzaal, dus het is voor mij momenteel wel te doen. Eigenlijk bijna altijd heb ik het project ruim voor de deadline af, maar ik word wel voor 40 uur betaald. Ondanks dat merk ook dat het lastiger wordt, zitten doet na langere tijd pijn aan mijn rug en moet vaker rusten. Ik heb elke week even een gesprek met mijn manager. Die is erg makkelijk, hij heeft al iemand Standby staan als ik uit zou vallen of minder kan werken. Ik moet sowieso eerder stoppen van mijn gynaecoloog, vanwege de tweeling zwangerschap. Ik zou rond 28 weken moeten stoppen, tenminste dat wordt geadviseerd. Daar hou ik me netjes aan, ik heb dat al doorgegeven aan mijn werkgever. Die begrijpt dat goed. Ik denk dat je vooral goed naar je eigen lichaam moet luisteren en niet te ver gaan, het is makkelijk om voor je collega's of werkgever meer te doen. Maar je hebt ook bepaalde rechten als je zwanger bent, je hoeft ook geen andere na te doen. Kijk vooral vanuit jezelf, als het teveel is dan is het zo. Bij problemen je ziekmelden en naar de bedrijfsarts gaan. Je moet thuis ook kunnen functioneren en je werk staat daar niet in bovenaan.

Ik heb vandaag met mijn leidinggevende de knoop doorgehakt om de drukke maandag thuis te blijven. Dan werk ik dinsdagmiddag en woensdag de hele dag. Zoveel druk van mn schouders af nu.