Keizersnede ervaringen gezocht

Ik had een spoedkeizersnede met 32 weken, dus ben heel snel opengemaakt om mijn dochter eruit te krijgen. Dus in deze niet geplande situatie was het heel heftig. Ik ben heel lang bezig geweest om weer op de been te komen. Ik kon heel lang niet lange stukken lopen. Denk pas vanaf 6 weken weer een klein blokje om. Mijn buik deed echt pijn. Ik vond het herstel echt super zwaar terwijl ik erg sportief ben. Na 8 weken kon ik wel weer stukken wandelen! Maar je mag ook niet tillen bijv. dus met nog een kindje lijkt me dit pittig. Maar goed ik had een niet geplande met 32 weken dus was ook wel stuk mentale stress wat waarschijnlijk ook het herstel in de weg stond. Lekker veel dutjes doen!

Ik heb ook een keizersnede gehad omdat mijn dochter in stuit liggen lag. Ik vond dit heeeel spannend maar viel echt heel goed mee. Je krijgt een epidurale die de pijn wegneemt maar je voelt bijna alles tijdens de operatie, gewoon geen pijn, dus je voelt alles tegen trekken en duwen dus dat is wel een vreemd gevoel. De eerste dagen vond ik het zwaarst en ook de eerste keren recht staan maar 6 dagen na de operatie nam ik al niets meer van medicatie en kon ik gewoon weer normaal rondlopen.

In maart mijn vijfde keizersnede in het WKZ 😬

Ik vond het geen pretje maar denk dat t voor iedereen anders is. Vond dat duwen en trekken heel naar en ik werd heel misselijk dus heb de hele operatie gal gespuugd, niet lekker zo liggend op je rug. Vond het herstel ook heel zwaar. Niet eens kunnen verschonen en die wond die zoveel pijn deed, vooral dat trekken van die hechtingen was echt vreselijk. Moet zeggen dat ik wel echt een lage pijngrens heb haha.. hoop dat het deze keer wel vaginaal kan

Ik zou een geplande keizersnede hebben bij 39 weken. Ons mannetje dacht daar anders over. Keizersnede werd daarom een spoedkeizersnede. De sfeer is wat kil in zo een operatiekamer maar de mensen waren allemaal zo lief!!! Ik werd na de ruggenprik heel misselijk. Daar reageren zij snel op door iets in te spuiten waardoor het gevoel snel weg is. Je voelt dat er wat geduwd en getrokken wordt. De kleine is er ontzettend snel en wordt dan bij je gelegd! Ik zelf had nog een operatie die ze gelijk daarna konden uitvoeren dus mijn man werd weggehaald met mijn kind. Dat vond ik “naar” maar heel blij dat het in 1 keer kon. De eerste 2 dagen weet ik nog dat ik aan het huilen was. Het deed zo zeer! Maar in week 1 sliep ik alweer op mijn zij, stond ik met de kleine op mijn arm weer te roeren in de pan (eigenwijs) en kon ik na 1 a 2 weken ook buiten een paar stappen doen. Na 3 weken werd het allemaal nog beter. Ik heb het herstel als prettig ervaren!!!

Keizersnede stond gepland alleen bedacht de kleine meid 12 uur eerder dat ze al wel wilde komen. Omdat ik al 5 cm ontsluiting had moesten ze haar toen toch echt wel meteen gaan halen. Het ging best snel en ik vond het allemaal heel erg mee vallen uiteindelijk. Was wel blij dat ze me vooraf duidelijk verteld hadden dat je het getrek en geduw wel echt voelt zodat je daar op voorbereid was. 2 dagen echt wel veel pijn gehad maar na een week kon ik al wel weer veel. Vond het achteraf echt mee vallen en zou het zo weer overdoen.

Ik heb een spoedkeizersnede gehad met 31 weken. Die hebben ze wel zo vriendelijk mogelijk gedaan. Het moeilijkste vond ik om gescheiden te worden van mijn kind. Ik kreeg hem pas zes uur later op de huid. Bij een normale termijn is dat meestal geen probleem. Ik vond de operatie zelf geen pijn doen. Je voelt wel beweging in je buik. Verder ging het erg snel. Ik was erg ziek dus had naderhand hulp nodig om alles weer te herinneren. Ik vond vooral de pijn na het uitwerken van de ruggenprik heftig. Toen heb ik morfine gekregen maar daar werd ik helemaal lijp van. Daarna viel de pijn erg mee. Heb drie dagen paracetamol geslikt en daarna niets nodig gehad. Nu bij de tweede zwangerschap mogelijk weer een keizersnede. Ik geef de volgende voorkeuren mee: - als mogelijk mother assisted en anders zo Gentle mogelijk. - navelstreng uit laten kloppen en partner mag doorknippen. - zsm huid op huid bij mij of partner. Controles baby ook zoveel mogelijk doen terwijl hij huid op huid ligt. Bij vroeggeboorte dan direct naast mij opvangen op Concord tafel. - gezin indien mogelijk bij elkaar houden. Dus baby en partner mee naar uitslaapkamer. Als dit niet mogelijk is wil ik mijn mobiele telefoon bij me houden. - vraag of verpleegkundige veel foto's kan maken. Alles gaat super snel. Achteraf zijn de foto's fijn voor de verwerking. - geen morfine. We zijn aan het zoeken naar alternatieven. Qua herstel moet je wel op een langere periode rekenen dan na een vaginale bevalling. Vraag dus voldoende hulp in huis. Kraamhulp alleen is niet voldoende. Je hebt zeker drie weken hulp nodig. En pas na zes weken mag alles weer. Luister goed naar de instructies wat wel en niet mag, dan gaat het herstel ook vlot. Ik kan je aanraden om een paar afleveringen van de podcast de verwachting of Studio VBAC te luisteren (en dan bij de laatste naar een CBAC en MAC aflevering) Dat geeft je een beeld. Hopelijk gaat de spanning dan ook weg. Succes met de voorbereidingen en laat het weten als je meer vragen hebt!

Ik heb ook een keizersnede gehad bij mijn dochter en nu word het weer geadviseerd. Ik heb het niet als heel erg ervaren. Ik kreeg de vraag of ik het wilde zien wat ze deden, dus ik heb aangegeven dat ik het niet wil zien en dan krijg je een soort van doek voor je. Ik voelde ook getrek en geduw, maar zodra je kindje geboren is en op de borst ligt dan trek je je er niets van aan. Ik was zo in de ban van mijn baby. In het begin moet je weer oefenen met opstaan, en ja het was vervelend dat ik meteen in het begin niet zelf haar luier kon verschonen. Maar na 2 dagen ging het steeds beter, alleen paracetamol gehad en na een week was ik daar van af. De grote afstanden lopen moet je na de eerste week weer opbouwen. Ik vond het eigenlijk wel vlot gaan allemaal. Ik zie er nu ook weer niet tegen op. Vind het wel fijn om te weten wanneer de kleine man komt.

Hier een geplande keizersnede gehad 1 dag voor ik was uitgerekend, meneer is netjes blijven zitten. Ik vond het heel prettig, ik werd de hele tijd ingelicht over wat er gebeurde. Het duwen en trekken voelt een beetje raar en werd van de ruggenprik een beetje misselijk, maar dit werd snel opgelost. Bij mij ging het herstel erg snel. Binnen een paar dagen liep ik al weer rond en deed ik de was alweer. ( ben ik wel erg eigenwijs en heb een hoge pijngrens ) Na een maand weer begonnen met hardlopen, dit had helaas wel meer tijd nodig en was nog erg gevoelig. Al met al als prettig ervaren. Nu zelf in twijfel of ik dit keer weer voor een keizersnede ga puur omdat ik het als prettig heb ervaren.

Ik had een geplande en vond het echt prima. Verdoving rug deed geen pijn alleen na de operatie even echt kort pijn op de uitrustkamer. toen kreeg ik morfine en was pijn weg. Volgende ochtend naar huis. Bij opstaan eerste 2 dagen echt gemene steek maar kon wel gewoon naar de bank. Medicatie maar 2 dagen geslikt toen al stuk beter. Na een week weer buiten gaan wandelen. Wat wel raar gevoel was was de 2e nacht thuis toen voelde buik zo in elkaar gezakt en zij liggen raar de ochtend daarna was die al veel platter alsof er lucht uit was gelopen. Heeft me alles meegevallen! Je vergeet de pijn snel. Enige is dat litteken tot een jaar nog wel Bleef trekken en broeken met knopen daarop niet altijd lekker zaten. Daarom zou ik de volgende toch voor natuurlijk gaan omdat je herstel dan nog sneller schijnt te zijn.

Hier een onverwachte keizersnede na hele dag weeën en niet voldoende vorderende ontsluiting. Ervaring was uiteindelijk wel echt goed mede door het personeel. Herstel vond ik overigens wel wat pittig soms, meer in de zin van in het begin wel echt pijn gehad en veel ongemak. Ook het afhankelijk zijn van een ander vond ik moeilijk. Litteken vrij lang last van gehad. Toch zou ik als dat aangeraden zou worden rustig kiezen voor een keizersnede mede omdat zoals jij zelf ook al zegt, je bij een vaginale bevalling ook flinke schade kan oplopen. Beide is gewoon geen pretje haha. Ik zou vooral kiezen voor de beste keuze voor je kindje en uiteraard ook voor je eigen lijf! ❤️

Op YouTube heb je een stel dat bij hun vorige dochtertje een spoed keizersnede hebben gehad en nu een geplande mother assisted keizersnede hebben gehad. Zij hebben het hele proces van beslissing en alle gesprekken met het ziekenhuis hierover vastgelegd en een aantal dagen geleden de dag van de keizersnede. Misschien heb je er wat aan 😊. Ze heten bemoreunicorn.

Bij de eerste geplande ivm stuit maar kwam te vroeg toch ging alles heel relaxed en heb het positief ervaren was ook binnen een week van de pijnstillers af. Maar voor iedereen is het anders. De 2e natuurlijke bevalling ik kreeg onder de weeen al bijna spijt dat ik niet voor een geplande keizersnede had gekozen maar na de bevalling was ik toch wel veel sneller weer op de been. Met een keizersnede moet je echt 6 weken heel rustig aan doen en mag je niet veel tillen. Ik denk vooral als je er nog een kind hebt lopen dat wel tegen valt en wel moet zorgen voor extra hulp thuis.

Spoedkeizersnede gehad, en voor de duidelijkheid dat is echt anders dan een geplande keizersnede. Dus echt goed meepraten kan ik misschien niet. Desondanks misschien ook goed om te lezen hoe de ervaring was. Ja 18 uur weeën waarvan 7 pers weeën kreeg ik een spoedkeizersnede, ik weet vrijwel niets meer van de situatie (heb ptss opgelopen) maar wat ik wel weet is hoe fijn en lief iedereen was tijdens de keizersnede. Het herstel vond ik echt meevallen! Je bloed niet zo veel na, je hebt even wat moeite met lopen maar na een week kon ik mijzelf wel weer helemaal goed redden in en om huis. Ik denk dat een natuurlijk bevallen ook heftig is voor je en een ding scheelt, je vagina en vulva worden niet aangetast om het maar even zo te zeggen. Ik kies dit keer weer voor een keizersnede omdat ik te angstig ben om weer met spoed geopereerd te worden. Ik heb over 3 weken een gesprek met de afdeling om te horen hoe een “normale” keizersnede gaat, wellicht is dit ook wel wat voor jou?