Mentaal er door heen zitten, tips of herkenning?

Wat vervelend dat je je zo voelt, juist goed om het te delen en ook om meteen een beetje het taboe te doorbreken dat zwanger zijn alleen maar rozengeur en maneschijn is! Ik merk ook wel bij mezelf dat de energie wel een beetje op is, en ook ik vraag me soms af of ik me écht minder moe zal voelen straks met een newborn in vergelijking tot nu. Terwijl dit mijn tweede kindje is en ik het in principe al eens heb meegemaakt (en toen vond ik de eerste weken met baby zoooo veel fijner dan de laatste weken zwangerschap). Ik probeer nu “gewoon” te accepteren dat ik zowel mentaal als fysiek wel een beetje klaar ben met zwanger zijn & dat bijvoorbeeld mijn huis niet zo schoon is als hoe ik het graag zie. De komende weken steek ik alleen energie in dingen waar ik plezier aan beleef en de rest komt later wel weer. 💕 Sterkte iig!

Enorm bedankt voor je reactie! Toch heel erg fijn die herkenning. Ook fijn om te lezen dat je de eerste weken met je 1e kindje zoveel fijner vond dan de laatste weken van de zwangerschap. Ik hoop oprecht dat je dit wederom zo mag ervaren! Jij ook sterkte, nog even! ❤️

Hi! Bedankt dat je je verhaal deelt! Ik kan je een hand schudden want ik heb precies hetzelfde.. ontzettend naar is het dat je je zo uitgeput voelt en niet kan genieten van je zwangerschap. Ik ben ook bekend met depressieve gevoelens en krijg daarvoor ondersteuning van de pop poli vanuit het ziekenhuis. Mocht je verder willen kletsen of steun willen, stuur me gerust een berichtje. Misschien kunnen we elkaar de laatste weken door slepen (ik ben ook 35 weken) 🫶🏼

Hier ook een pittige zwangerschap en ik herken je verhaal heel goed! Er is weinig begrip en het is ook eenzaam om veel aan huis gebonden te zijn. Ook ik heb gedachtes van twijfel. Net als LizHaJa is dit mijn tweede, dus ik weet uit ervaring dat ik me straks na de bevalling beter ga voelen. De eerste twee weken was ik toen erg emotioneel (ja, hormonen). Maar daarna heb ik (ondanks dat wij met een prematuur geboren kindje in een hele spannende periode zaten) enorm kunnen genieten van de kraamperiode. Natuurlijk had het ups en downs, maar zo down als ik nu ben kan ik me niet herinneren. Dus dat wijt ik gewoon maar aan de fysieke klachten en het thuis zitten. Ik probeer mezelf op te beuren door mijlpalen bij te houden in een boekje, daar plak ik ook complimenten stickers in voor mezelf. Verder helpt het mij om mijn klachten wel te blijven bespreken. In ieder geval met de mensen die het wel een klein beetje proberen te begrijpen. Houd nog even vol! Je bent er bijna. En trek na deze zwangerschap nog een keer aan de bel bij een zorgverlener om deze zwangerschap een plekje te geven. Na vorige zwangerschap heb ik de poh ggz gesproken en dat heeft mij enorm geholpen.

Bedankt @welgemanierdewolk209988 en @blijstel!! ❤️🙏🏼

Ik zit vanwege bekkenklachten al sinds rond de 15 weken ofzo thuis in de ziektewet. Gelukkig zie en spreek ik nog vriendinnen en heb ik een hond waardoor ik ook nog buiten kom. Maar ik merk wel dat ik mezelf soms echt afgezonderd voel. Al moet ik zeggen dat ik daar niet zo heel veel last van heb. Wel heb ik sinds een tijdje allemaal klachten die passen bij zwangerschapsvergiftiging en is mijn bloeddruk ook mega aan het schommelen. En ik merk echt dat ik er door al die klachten echt wel doorheen zit. Met mn bekkenklachten gaat het eigenlijk vrij goed, ik heb alleen inde ochtend en de avond vaak nog last maar dat is te overzien. De andere klachten daar heb ik het wel echt zwaar mee. Vooral het stukje continue hoofdpijn en nu ook de pijn tussen m’n schouderbladen. Ik ben nu 34 en ieder ander mens zou denken ooh nog max 8 weken en ik denk alleen maar shit het kan nog max 8 weken duren. Ik heb er niet echt de energie meer voor/ zin meer in om nog zolang door te gaan. En dat idee vind ik ergens ook wel een beetje lastig merk ik

Hier nog een, heb twee kinderen van 7 en 5 rondlopen. Je zou denken dat ze lekker zelfstandig zijn en dat ik het makkelijker heb dan mijn nu vorige zwangerschap maar nee! Al vanaf het begin last van mn bekken dat ik niet eens kon lopen, continue ziek door blok lage weerstand en nu last van (mini letters) aambeien. Ik werk 3 dagen achter computer dus na 1 dag lang zitten heb ik de hele week last hiervan. Ik heb geen enkel moment kunnen genieten van mn zwangerschap. Zo vermoeiend en deprimerend dit. Ik heb nog 2 weken voor mijn verlof en ik zit er zo tegenop te kijken dat ik moet werken omdat ik weer heftige pijn zal lijden. Ik moet een stagiaire inwerken dus ziekmelden gaat ook helaas niet, want dan voel ik me schuldig. Afgelopen week maar staand gewerkt van 9 tot 5 en dat met een dikke buik was ook geen pret. Ik lig al sinds woensdag plat. Ik ben er he-le-maal klaar mee! Ik moest dit ook even kwijt want soms denk ik dat ik depressief aan het worden ben. 😔

Met heel veel typfouten als ik zo teruglees, maar corrigeren is heel irritant in deze app. Hoop dat mn verhaal wel duidelijk overkomt😅

Wat ontzettend vervelend! Weet je VK van de klachten die passen bij zwangerschapsvergiftiging? Ik begrijp je volledig dat voor jou die 8 weken oneindig duren nog. Toch hoop ik echt voor je dat het toch snel gaat. Sterkte 😘

Wat ontzettend naar! Heb je niet iets kunnen krijgen/regelen met de dokter voor die aambeien? Dit is geen doen voor je joh, qua werken ook.. Ik snap echt dat je je niet wilt ziekmelden maar wat niet gaat, gaat niet. Is het niet mogelijk om de laatste 2 weken wat minder te werken ondanks het inwerken? Ik zou het in ieder geval zeker bespreekbaar maken met je werkgever want 2 weken zijn dan toch best lang en je hebt al helemaal niet kunnen genieten.. Ik begrijp je volledig! Let goed op jezelf, zowel mentaal als fysiek 😘 Nog eventjes…

Ze weten van alle klachten, maar mn bloeddruk was gister gewoon goed. Dus nu maandag weer even kijken, ze houden me voor nu wel wat strakker in de gaten gelukkig. Ik hoop het ook en dankjewel! ☺️ Hopelijk gaat het voor jou ook snel beter en kun je straks echt genieten