Met 20 weken zwangerschap overlijden verwerken

He bah gecondoleerd, ik heb helaas ook deze week een overlijden meegemaakt, de moeder van een beste vriend van ons, dat gevoel is idd heel dubbel jij draagt een nieuw leven en brengt iemand tegelijkertijd weg naar zijn nieuwe reis, ik merk ook aan mijzelf dat het zwaar valt, ik ben bij het begin aanwezig geweest vanaf het moment dat ze in slaap was gebracht en het moment dat ze overleed, ik heb met haar dochter de laatste zorg gegeven, wassen aankleden, ik luister nu heel veel muziek en praat er wel veel over met mijn partner, misschien werkt muziek ook voor jou? Liefs en veel sterkte

Wat naar voor je… gecondoleerd. Als je erover praten kan je mij altijd een berichtje sturen. Mijn vader is plots overleden rond de data dat ik zwanger raakte. Ik zit dus al vanaf het begin van de zwangerschap vol op in de rouw. Ik weet hoe je je voelt en weet ook hoe zwaar het is mentaal omdat je je kleintje niks hiervan wilt laten voelen. Erg dubbel allemaal…

Gecondoleerd! Ik heb tijdens mijn vorige zwangerschap mijn oma verloren. Mijn moeder was BAM-moeder en wij waren doordeweeks altijd bij oma als mijn moeder moest werken. We waren dus echt heel hecht met haar. Ik heb me vooral heel erg getroost met de gedachte dat ze een mooi leven heeft gehad, dat ze nog wist dat ik zwanger was (overleed bij 32 weken) en dat we haar in haar laatste minuten hebben kunnen vertellen dat het een meisje was (dat wist niemand behalve wijzelf). Mijn oma was op leeftijd, 80, en het was ook tijd voor haar, ze was fysiek echt op. Ik heb haar wel heel erg gemist na de geboorte. Ik gingen wekelijks op bezoek daarvoor en heb echt wel 100x in mijn verlof de gedachte ‘even naar oma wandelen’ gehad. En nog steeds denk ik vaak aan haar, dat ze het zo mooi zou hebben gevonden om onze dochter op te zien groeien. Maar juist hierdoor is ze er ook altijd wel een beetje bij in gedachten, dat vind ik heel mooi. Hopelijk kun jij dat straks ook zo gaan ervaren. Sterkte!